Verklýðsblaðið - 03.01.1934, Blaðsíða 2

kratabroddamir með því að
hindra allsherjarverkföll verka-
lýðsins gegn ríkislögreglunni,
hjálpa henni svo gegnum þingið
og skipa sér síðan við hlið henn-
ar með fasistunum til að berja á
verkalýðnum, eins og í Diönu-
slagnum.
7. júlí og 9. nóv. bæði 1932 og
1933 tala enn til allra verkamanna
því máli, sem þeir skilja, um
samvinnu íhaldsins og Alþýðu-
fiokksforingjanna gegn verka-
lýðnum hvenær, sem á ríður. Og
lærdómamir af þeim baráttu-
dögum mega síst gleymast nú,
þótt kratabroddamir beiti nú
öllum ráðum til að blekkja verka-
lýðinn aftur til fylgis við sig
fyrir bæjarstjórnarkosningarnar.
Verkalýður Reykjavíkur sam-
fylkir sér hinsvegar óðum undir
forustu Kommúnistaflokksins til
að hefja sókn á móti hungurá-
rásum Reykjavíkurauðvaldsins. Á
atvinnubótavinnustöðvunum kjósa
verkamenn sjálfir forustunefndir
til að bera fram kröfur sínar og
skipuleggja baráttuna. Við höfn-
ina vex óðum fylgi hinna róttæku
krafa um kauphækkun við kol,
salt og sement og togaravinnuna
til baráttu gegn vinnuhraðanum.
Á vinnustöðum og í fátækum
verkamannahýbýlum eflist bar-
áttuhugur þess verkalýðs, sem
skilur gildi sitt og volduga hlut-
verk í þjóðfélagsþróuninni.
Og bæjarstjórnarkosningamar
verða einmitt lífsafnaður þess
verkalýðs, sem heimtar atvinnu
og brauð þess verkalýðs, sem
berjast vill fyrir frelsi sínu og
sósíalismanum . gegn rotnandi,
dauðadæmdu skipulagi auðvalds-
ins, sem aðeins skammtar alþýðu
kaupkúgun, atvinnuleysi, kjallara-
holur og tæringu. Og sá liðsafn-
aður beinist óhjákvæmilega gegn
ölium flokkum auðvaldsins: hin-
um útvalda flokki þess, íhaldinu,
með helztu fjáraflaklær og há-
launamenn auðmannastéttarinnar.
á lista sínum, — gegn Framsókn
með foringja hins svívirðilega
stéttarhers burgeisanna, sem tákn
ofbeldisaðferðanna efstan á lista
sínum, — en alveg sérstaklega
stendur þó baráttan gegn Alþýðu-
flokksforingjunum, því við þá er
um þann hluta verkalýðsins að
berjast, sem vantar í hópinn, svo
sigur fáist, — því Alþýðuflokks-
foringjamir, völd þeirra og áhrif,
er sá múr, sem auðvaldið hefir
hlaðið í kringum sig sér til varn-
ar, og brjóta verður niður, hvað
sem það kostar.
Liðsafnaður verkalýðsins fer
fram í hinni daglegu hagsmuna-
baráttu á vinnustöðvum og á
heimilum verkalýðsins, sem at-
vinnuleysið kreppir að. En hin
þýðingarmiikla liðskönnun, sem
um leið er einn stórvægilegur
þáttur í hagsmunabaráttunni,
verða bæjarstjórnarkosningarnar
20. janúar.
Sá liðssafnaður er undir forustu
Kommúnistaflokksins, — flokks-
ins, sem stjórnað hefir þeirri
verklýðsbaráttu, sem háð hefir
verið í Rvík síðustu 2 árin, bar-
áttunni 7. júlí, sem knúði fram
atvinnubætumar, baráttunni 9.
nóv., sem hindraði launalækkun-
ina, þótt kratabroddunum tækist
Dómurinn
Vegna öflugra mótmæla
verkalýðs allra landa þorir
nazistadómstóllinn ekki að
dæma Torgler, Dimitroff
og félaga hans til dauða.
En borgarastéttin þýzka
heldur þeim ennþá í fang-
elsum til þess að geta látið
myrða þá á laun. Aðeins
efld mótmælabarátta getur
forðað þeim úr böðulsklóm.
Úrslit brennumálsins, sem
kunn urðu rétt fyrir jólin, vom
þau, að félagarnir í Leipzig voru
sýknaðir um að hafa kveikt í
þýzka ríkisdeginum. Þar með hef-
ir fasistastjórnin þýzka, brennu-
vargarnir, orðið að hopa fyrir
hinum opinberu ákærum verka-
lýðs um öll lönd og fyrir ský-
lausum afhjúpununl fél. Dimi-
troffs fyrir ríkisréttinum. Þann-
ig hefir verið felld sú ástæða,
sem Hitlerstjómin hafði sem á-
tyllu til hinna grimmilegu of-
sókna sinna gegn þýzkum verka-
lýð. Sýknudómurinn er veikleika-
merki, sem einnig kemur fram í
því, að með þessu er gerð tilraun
til að lækka ákæmöldumar um
brunamálið.
En brunamálið má ekki gleym-
ast.
Þessi ákæra á hendur Kom-
múnistaflokknum þýzka, sem
kostað hefir þýzka verkalýðinn
nokkra beztu foringja sína, sem
kostað hefir hann hinar hryllileg-
ustu kvalir og dauða, má ekki
gleymast.
Vopnið hefir snúist í höndum
fasistanna, verkalýðurinn í öllum
löndum verður að grípa það og
hefja til höggs.
í fangelsum Þýzkalands sitja
ennþá tugir þúsunda, sem teknir
hafa verið fastir og pyndaðir
fyrir þessa ákæru. Verkalýður
allra landa verður að krefjast
þess að allir þessir menn verði
látnir lausir, hann verður að
að hindra fleiri ávexti þess sig-
urs, jámsmiðaverkfallinu, bar-
áttunni gegn ríkislögreglunni,
baráttunni gegn fasismanum og
blóðtákni Hitlersstjórnarinnar,
baráttunni fyrir atvinnubótum og
atvinnuleysisstyrkjum nú í haust,
og fyrir hækkuðu kaupi í vetur.
Það er því gegn Kommúnista-
flokknum, sem fasisma auðvalds-
ins er stefnt. Ríkislögreglan er
sett til höfuðs honum, eins og J.
Þorl. tilkynnti og 25 kommúnist-
ar og byltingarsinnaðir verka-
menn bíða nú dóms fyrir hæsta-
rétti auðvaldsins fyrir þátttöku
I sína í baráttu verkalýðsins.
| En einmitt af sömu orsökunum
| sem auðvaldið ræðst svo harðvít-
uglega á K. F. í., einmitt af j
því hann er órjúfanlega tengdur
j verkalýðnum og brautryðjandinn
j í baráttu hans, þess vegna stillir
: Kommúnistaflokkurinn einmitt
verkamanni efstum á lista sinn,
einhverjum bezta pólitískt þrosk-
aðasta og duglegasta verkamann-
inum í okkar flókki, og hefir
lista sinn verklýðslista út í gegn,
þannig, að ekki eru þar íleiri en
í Leipzig.
krefjast þess, að Thálmann for-
ingi Kommúnistaflokksins þýzka,
Toigler, Dimitroff og félagar
hans verði strax látnir lausir.
Á ný hefjast hryllilegar of-
sóknir gegn þýzkum verkalýð.
Fyrir örfáum dögum voru 7 ungir
verkamenn hálshöggnir í Köln.
Þetta átti að vera hefnd fyrir
hinn mikla atkvæðafjölda gegn
stjóminni þýzku, sem hinum
hugrakka Kölnar-verkalýð tókst
að koma fram, þrátt fyrir ógn-
irnar í kosningaskrípaleiknum
síðasta. Þetta átti að vera hefnd
fyrir þá baráttu sem hið hrausta
Félag ungra kommúnista stendur
fyrir gegn fasisma og stríði.
Hin nýju hryðjuverk Hitlers-
stjórnarinnar koma fram í aukn-
um fjöldafangelsunum, morðum
á föngum og allskonar pynding-
um á verkalýðnum. Hún er hefnd
fyrir það, að fasistaböðlamir hafa ;
orðið að hopa á hæl í Leipzigar- j
málaferlunum, og hún er ennfrem- j
ur örþrifaráð gegn vaxandi mót- 1
mælum og styrkleika verkalýðsins
undir forustu Kommúnistaflokks
Þýzkalands, sem einn leiðir bar-
áttuna gegn fasisma og stríði,
en fyrir valdatöku verkalýðsins
að dæmi Ráðstjórnarríkjanna.
Þessar ofsóknir Hitlersstjórnarinn
ar eru í þriðja lagi einn liðurinn
í undirbúningi árásarstríðsins á
Sovét-Rússland.
Islenzkur verkalýður verður því !
einnig að halda áfram baráttu ,
sinni gegn fasismanum. Hann
verður að krefjast þess með öðr-
um verkalýð, að þýzku félagarn-
ir verði látnir lausir, að þeim Thál
mann, Torgler, Dimitroff og fé-
lögum hans verði þegar í stað
sleppt úr varðhaldi. Islenzkur
verkalýður verður að efla samfylk
ingarbaráttu sína gegn íslenzkri
borgarastétt, sem að dæmi þýzku
fasistanna undirbýr fasistiska ógn j
arstjóm hér á landi.
5—7 manns, sem ekki tilheyra j
verkalýðsstéttinni, og þeir allir
þrautreyndir í baráttunni fyrir !
sigri verkalýðsins og sósíalism-
ans. „Frelsi verkalýðsins verður
að vera hans eigið verk“, segir
Marx, og við koimnúnistar vitum
hvaða þýðingu það hefir að !
verkalýðurinn hafi sjálfur trúna
á krafti sínum og setji einmitt
þá menn af sinni stétt, sem hann
geíur treyst, á oddinn, í forust-
una fyrir stéttinni í sókn hennar.
Kommúnistaflokkurinn er verk-
lýðsflokkur og hann sýnir það og
sannar, ekki aðeins með allri bar-
áttu sinni, heldur einnig með
uppstillingu sinni til bæjarstjórn-
arinnar' í Rvík nú. Og verkalýð-
ur Reykjavíkur hefir þegar sýnt
þroska sinn með undirtektunum,
sem þessi verklýðslisti K. F. í.
hefir fengið á vinnustöðvunum.
Og þess vegna verður markið,
sem flokkurinn setur sér við þess-
ar kosningar: tvo kommúnista í
bæjarstjórn.
Kosningahríðin, sem framundan
er, verður hörð. Með eitt viku-
bláð verðum við að berjast gegn
Ungherjadeild A.S.V.
heldur
Barna-
skemmtun
föstud. 5. jan. 1934 í fundarsaln-
um við Bröttug. Skemmtiskrá:
1. Ræða: ungherji.
2. Mjólkin og verkamannabömin
(smáleikur).
3. Söngur.
4. Upplestur.
5. Ballet dans.
6. Ræða: ungherji.
7. Jólasveinamir (smáleikur).
8. Dans.
Aðgöngumiðar á 0.25 aura seld-
ir á fimmtudag kl. 1—7 og
föstudag kl. 4—6 á skrifstofu A.
S. V., Hafnarstræti 18.
4 dagblöðum auðvaldsins. Með
sjálfboðaliðsvinnu áhugasamra
verkamanna og flokksfélaga
vierðum við að keppa við launaða
smala auðvaldsflokkanna.
En félagar! Málefni voru er sig-
urinn vís, af því það er í sam-
ræmi við hagsmuni verkalýðsins
og þróun þjóðfélagsins, — en
barátta allra annara flokka er
fjandsamleg verkalýðnum og þeir
sjálfir dauðadæmdir, orðinn fjöt-
ur á mannfélagsþróuninni, —
fjötur, sem verkalýðurinn mun
sprengja. Það ríður á að hver
einasti maður geri sína skyldu
þar sem hann er, láti enga tæki-
færisstefnu, bölsýni eða vonleysi
hafa áhrif á sig, heldur herðist
við erfiðleikana, sem auðvaldið
reynir að skapa okkur, til að
sigra þá umsvifalaust.
Kommúnistar og róttækir
verkamenn! Öll alþýða landsins,
allir, sem kúgaðir eru og þjást af
oki Reykjavíkurauðvaldsins,
treysta á forustu ykkar, baráttu-
þrótt og fómfýsi í þeirri viður-
eign við þessa hötuðu yfirstétt
og erindreka hennar, sem fram-
undan er!
Alþýðuflokksverkamenn! Nú
ríður á að velja. Annarsvegar er
auðvaldið og hinn vaxandi fas-
ismi þess rneð lögreglukylfurnar
roðnar í verkamannablóði, sem
tákn sitt — og þeim hafa sósíal-
fasistar Alþýðuflokksins rutt
brautina, — en hinsvegar er
Kommúnistaflokkurinn og hinn
byltingarsinnaði verkalýður, sem
þið börðust með og sigruðuð með
7. júlí og 9. nóv.!
Það er undir ykkur komið,
hvort baráttan í vetur og bæjar-
stjórnarkosningamar 20. janúar
verða eitt stórt skref fram á við
í baráttunni fyrir atvinnu og
brauði, spor á leiðina til verk-
lýðsbyltingarinnar og sigurs
sósíalisihans!
Yfir okkur vofir fasisminn eins
og í Þýzkalandi ef Alþýðuílokks-
foringjunum tekst að halda meiri-
hluta verltalýðsins áfram undir á-
hrifum sínum!
En framundan er verklýðsríkið
að dæmi Sovét-Rússlands, ef
meirihluti verkalýðsins fylkir sér
um Kommúnistaflokk íslands.