Spegillinn - 21.04.1928, Blaðsíða 3

1
8., III S p e g i 11 i n n 59
mundum gera fyrst af öllu: Við mundum
byrja á því að laga Þingvalla-rótina og
svo allar þær rætur sem þaðan liggja.
því það er þetta blómstrandi rótleysi,
sem þið lúsið mest á. Náttúrlega mund-
um við, fyrir úestan, leggja reil, járnbraut
meina jeg, en til þess vantar ykkur dal-
ina. Þið eruð svo púr hjerna í gamla
landinu, að þið yrðuð strax rúnir, ef þið
færuð að reila Iandið. Svo verðið þið
að brúa allar riffurnar, svo við þurfum
ekki að ganga í vatnið, og líka verðið
þið að byggja 10 til 20 hótel á Þing-
völlum, bæði handa okkur og öðrum
Islandsvinum, því nú eru íslandsvinirnir
á hverju ýlustrái, úti um allan heim, al-
veg eins og hundavinir og aðrir dýra-
vinir.
Hvað verðið þið nú margir, þarna að
vestan, sem heiðrið okkur með hingað-
komu ykkar?
Úell, það eru nú 1500 sem staðráðnir
eru í því að koma, og eftir því sem
okkar áætlanir og ráðagerðir eru vanar
að standast, þá verður það varla minna
en 5 til 10 prósent af þessari tölu, sem
trippa til gamla landsins.
Mikið er það, sögðum vjer, og ósköp-
in öll held jeg þetta kosti okkur.
Hann brosti íbyggilega og sagði: Ye-es,
þið verðið að tríta okkur stór-höfðing-
lega og spenna lotum af peningum upp
á okkur, ef þið viljið að við komum,
því það er nó blómstrandi bisness fyrir
okkur að koma til gamla landsins og
verða dauð brók fyrir bragðið.
Svo er það eitt enn, sem þið verðið
að muna, og sem ykkur munar ekkert
um, og það er eiginiega »pointið« í því
öllu, eins og við segjum í Manitoba.
Þið verðið að láta okkur alla fá fálka-
kross að skilnaði — minst einn eða tvo
hvern, og jeg skal segja þjer það, að
við látum ekki bíta okkur þar, því við
heimtum að krossarnir sjeu úr ósviknum
málmi, því eins og þú getur skilið, þá
er ekkert gaman að sýna þá þegar við
komum aftur til Kanada, nema þeir sjeu
búnir til úr góðu efni sem ekki fellur á.
Þeir ættu eiginlega að vera búnir til
Austurstræti 17. Sími 1805
Önnumst öll vjelfræðistörf, tökum að okkur
eftirlit með skipum og vjelum; önnumst kaup
og sjáum um smiði vjela og skipa. Gerum
teikningar af vjelum, vjelahlutum og miðstöðv-
um og lítum eftir uppsetningu þeirra. Tökum
að okkur eftirlit við byggingu verksmiðja og
----sjáum um uppsetningu vjela í þær.------
úr sama málmi eins og sá »ahnáttugi«,
jeg meina, auðvitað, dollarann okkar.
En hvernig væri þá, að láta bara þá
af ykkur fá kross, sem ekki komið til
íslands? sagði jeg.
Það er nó blómstrandi gott —, jú nó,
svaraði sá að vestan, og virtist verða
hugsi.
Með þessu »jú nó« vissi jeg að hann
meinti, að nú væri nóg komið af svo
góðu, svo jeg fór heldur en ekki að
hypja mig, kvaddi í snatri og skundaði
heim, en hann fór vist e itthvað út í bæ,
því hann sagði bæ, bæ, um leið og
jeg fór.
* * *
*
Núna rjett nýlega hefir mjer hug-
kvæmst, að einhver af þessum mörgu
hátíðanefndum, sem óhjákvæmilega hefir
orðið að setja á laggirnar, — ekki á
áfengis-laggirnar, heldur á hinar lagg-
irnar — mundi, ef til vill, hafa gott af
að taka til íhugunar þessar vísu bend-
ingar, sem þessi vestheimski maður, hver
einu sinni, endur fyrir löngu, var landi
okkar, þessara veraldarhala-, — ekki
negra, heldur — búa, gaf mjer svo góð-
fúslega, og af svo mikilli eldra-bróður-
legri alúð. Hefi jeg því ráðist í það, að
koma þessu einka-samtali okkar fyrir al-
mennings sjónir.
Og svo segi jeg eins og vinur minn
frá Winnipeg sagði: Bæ, bæ, og blómstr-
andi úell!
Manni-Tobbi.