Spegillinn


Spegillinn - 04.08.1928, Page 2

Spegillinn - 04.08.1928, Page 2
114 S p e g i 11 i n n 15., III (Samviska þjóóarinnar, góð eða vond, eftír ústœðum). Bltur tvisvar á mánuði. — Áskriftarverö kr. 10,00. Lausasala 50 aura blaöiö. Ritstjórn: Páil Skúlason, slmi 1418 og 955, Sig. Guömundsson, simi 1394, Tryggvi Magnússon, sími 2176. Afgreiðslumaöur: Sig. Guðmundsson. Utanáskrift: S p e g i 11 i n n P. O. Box 594 — Reykjavik. Prentaöur l /safoldarprentsmiðju h.f. Briínatryggíngar, Sítní 254. Sjóvátrygr ^ ^ar, símí 542. Hafnarstræti 18. Sími 1805. önnumst öll vjelfræðistörf, tökum að okkur eftirlit með skipum og vjelum; önnumst kaup og sjáum um smiði vjela og skipa. Gerum teikningar af vjelum, vjelahlutum og miðstöðv- um og lítum eftir uppsetningu þeirra. Tökum að okkur eftirlit við byggingu verksmiðja og ----sjáum um uppsetningu vjela i þær.------ (Prjúhunðmð þúsunð, þrjúhunðruð homma 5jötíu og níu öagar úr lífi mínu. Mjer hefir hugkvœmst að upplýsa al- heiminn með þvi að birta frásögur um stórmerkilegan kafla úr hinni afar fróð- legu og viðburðaríkii cefi minni, og hefi jeg því skrifað afskaplega merkilega rit- gerð í blað óklepptækra esperantista, sem kemur út bœði í Los Angelos og á Vatnslegsuströndinni (Jargona asocio de deliremoj, sem þgðir Jarganlegt fjelag ungra manna, skammstafað J. O. G. T. Ritstjórinn, sem er œtlaður úr Kjósinni, tók grein minni auðvitað fegins hendi, og gaf henni þann vitnisburð, að jeg vœri langbesti rithöfundur í heimi og kom það engum á óvart. Jeg birti hjer þessa eldlegu ritgerð mína í íslenskri þgðingu til þess að landar mínir fari ekki á mis við allan þann vísdóm og alheimsspeki, sem hún hefir að gegma, þótt hún vitanlega sje ekki nema svipur hjá sjón á svo mikið ófullkomnara máli en frummálinu. SEG hefi krufið til mergjar allan vís- dóm milli himins og jarðar, hverju nafni sem nefnist, og náð meiri fullkonmun en nokkur annar maður, í hverju sem er. Á hinum löngu andvöku- nóttum mínum hefi jeg velt fyrir mjer öllum ráðgátum tilverunnar, alt frá hluta- brjefum prófessors Magnúsar dócents til hinna guðdómlegu esperantóritaBarbusse og Zamenhofs, að ógleymdum mínum eigin ritsmíðum, sem auðvitað skara fram úr öllum öðrum, bæði að stíl og efnis- vali, rökfimi og sannfæringarkrafti. Jeg hefi látið hugann svifa á engilvængjum hugsjónanna um ómælisgeim sálar minn- ar. Jeg er málfræðingur, sem safna öll- um orðum nema dannebrogs- og fálka- orðum. Jeg er heimspekingur og háspek- ingur og hefi fundið leyndustu fylgsni alheimstilverunnar í sjálfum mjer, og öðlast skýlausa þekkingu á lögum al- heimsins og hjarta mitt stendur í sam- bandi við hið absoluta. Jeg hefi komist í tak við hina svívirðilegustu hrökkála í ríki náttúrunnar í Reykjavik. Jeg hefi farið til Lundúna og Parísarborgar og jeg hefi sjeð menn og heyrt orð. Andi minn hefir rent sjer ofan úr draumsölum himinsins niður í hlandforir veruleikans, sem vjer köllum jarðneskt líf, þar sem hann hefir staðnæmst og fundið sjer sam- boðið heimkynni. Og jeg umturnaðist í eldrauðann bolsa og skrifaði bækur og blaðagreinar, sem rótuðu upp í sálum landa minna og umhverfðu alþjóð til rjettra skoðana, og jeg leiddi þjóð mína frá villu hennar vegar. Jeg er ágætur kennimaður. Nemendurnir hrósa mjer. Og yfirboðarar mínir segja, að þeir hafi aldrei heyrt talað um eins góðan fræð- ara, og því trúi jeg líka vel og þakka þeiin það ekki. En forlögin eru hverful. Hjörtu mannanna eru lamin áfram af heimsku, illgirni og þröngsýni. Svo heiinskir menn eru til, að þeir kunna ekki að meta hina óviðjafnanlegu hæfi- leika mína. Vonum bráðar var mjer kast- að af himni ágætis kennimanns, inn um kjallaraglugga villutrúar og jafnaðjr- stefnu. Jeg er stórskáld. Jeg yrki lyrisk ljóð. Þau bestu, sem til eru. Jeg syng um hina heilögu ást, um mína náttúru, um örlög mannanna, um himnaríki og helvíti, um líf og dauða, um alt hið himneska og háfleiga í djúpi sálar minn- ar. Jeg er fúturisti, expressionisti, surrealisti og klassiskur. — Alt þetta er jeg og miklu, miklu fleira. Jeg er óvið- jafnanlegur. Jeg er mesta geni, sem uppi hefir verið. Ljóð mín ollu byltingu. Það eru hin andríkustu ljóð, sem nokkru sinni hafa heyrst. Það eru ljóð, sem enginn annar hefir komist í hálfkvisti við. En jeg er líka frábær ritsnillingur. Jeg skrif- aði bók, sem gjörbreytti þjóðlífi voru. Það voru heimspekilegar og guðspeki- Iegar kenningar, æfisögur úr mínu eigin lífi, sem auðvitaö er merkilegasta líf í veröldinni, gagnrýning á trúarbrögðum vorum, árásir á þjóðina, pólitískar og guðspekilegar prjedikanir, bolsevistiskar agitationir, snildarlegar samdar skáld- sögur og guðdómleg ljóð og ótal fleira. Þessi bók vakti rnenn af svefni. Allir hrósuðu henni og hrópuðu að höfundur- inn væri hið mesta andlegt mikilmenni, sem uppi hefði verið, enda lá það í aug- urn uppi. Sannleikurinn er sá, að jeg er mesti rithöfundurinn sem skrifað hefir bækur eða ritgerðir. Bók þessi þaut á vængjum vindanna yfir allan heiminn og snjeri öllum til sósialistiskrar sannfæringar og var alstaðar keypt sem curiósitet.

x

Spegillinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Spegillinn
https://timarit.is/publication/349

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.