Spegillinn - 11.10.1930, Blaðsíða 2

154
S p e g i 11 i n fi
'Spsglíímm
(Samuiska þjóOarinnar,
góó eða uonci, eftir ástæðum).
Dítur tvisvar á mánuði. — Áskriftarverð
kr. 10,00. Lausasala 50 aura blaðið.
Ritstjórn:
Páll Skúlason, sími 1418 og 955,
Sig. Guðmundsson, simi 1394,
Tryggvi Magnusson, simi 2176.
Afgreiðslumaður: Sig. Guðmundsson.
Utanáskrift:
Spegillinn
P. O. Box 594 — Reykjavlk.
Prentaður l ísafoldarprentsmiðju h.f.
Óvenjulega mikið úr-
val af vetrarfata- og
frakkaefnum.
Ný fataefni með hverri
skipsferð.
VISFÚS GUflBRHNDSSON
Aðalstræti 8.
Flutningur
ríkisfjárhirslunnar
til Rrnarhuáls.
1. október er eins og kunnugt er
flutningsdagur, sem margir hugsa til
með kvíða og hrolli, og sæll er sá, sem
ekki þarf að flytja. Misjafnt legst samt
flutningsþunginn á mennina, þegar að
alvörustundinni kemur. Kotungarnir
geta látið sjer nægja hjólbörur og þurfa
engrar hjálpar við, til þess að koma bú-
slóðinni á milli kjallaranna, en ríkis-
bubbarnir — sem reyndar flytja nú
sjaldan — þurfa heila röð af bílum með
samsvarandi bíistjórum og öðrum að-
stoðarmönnum, til þess að flytja far-
angurinn úr einum stað í annan. Þá er
einnig misjafnlega vandfarið með það,
er flytja skal, og því meira, sem flutt
er, því meira er líka venjulega af dýr-
mætum munum, sem gjalda verður var-
huga við, að komist heilu og höldnu á
áfangastaðinn.
Nú í haust þurfti einn ríkisbubbinn
að flytja buferlum, og það var hvorki
meira nje rnrnna en ríkissjóöurinn sjálf-
ur. Ef þetta hefði skeð í Ameríku eða
jaínvel í London, þá hefði að sjálfsögðu
mátt sjá meðfram flutningsvögnunum
vel vopnaö riddaralið og brynjaðar bif-
reiðar. Slíkt varnarlið var samt ekki
hægt að hafa hjer, því allur vígbúnaður
er í lakara iagi, og hefði getað svo far-
ið, að menn hefðu alvarlega saknað rík-
islögreglu þá stundina, ef hún heib.
þurft þar nokkurs að gæta. En eins og
ti lhagar nú, þarf minni varúðarráðstaf-
anir hjer vio þetta tækifæri en hjá áð-
urnefndum nágrönnum vorum, vegna
þess, að eftir litlu er að seilast. Og er
oss jafnvel ekki grunlaust um, að ríkis-
fjehirðir, ef til vill með aðstoð ríkisbók-
ara, hefði getað ílutt ríkissjóðinn í vös-
um sínum — NB. án umbúða —, án þess
að nokkur hefði grun um að þar væri
nokkuð til fjefanga; í hæsta lagi, að
einhverjum hefði dottið í hug, að þeir
væru með flöskur, og hefði það reynd-
ar verið bara betra, ef lögreglan af
þess konar misskilningi hefði labbað
með þá á stöðina, þar sem leiðin var sú
sama.
Í8., V
—...................... — 'i
Nýjcistci ljóðabók
I
!
Einars Bcncdiktssonar .
livammar
cr komin í bókaverslanir.
Bókin kostar í bandi
kr. 7,50, hcft 5,50.
f
Isafoldarprcntsmiðja h.f.
En enginn má þó skilja l>að svo, að
ríkissjóður vor sje svo lítils virði, að
hægt hefði verið að flytja hann að kot-
ungshætti, á hjólbörum, því að l>ó sjóð-
urinn sje sjálfur ekki þungur nje fyrir-
ferðarmikill þessa stundina, þá eru um-
búðirnar bæði geysimiklar og dýrmæt-
ar, því eins og gefur að skilja, er ekki
skift um þær eftir því, hvort mikið eða
lítið er í sjóðnum, heldur eru þær mið-
aðar við það, er mest var troðið í þær
á velmaktardögum Jóns Þorlákssonar,
og fyrstu dagana eftir að Magnús tók
enska lánið, það er að segja áður en L
landsbanki fjekk tækifæri til að sóa því
öllu.
Mikill undirbúningur var því undir
bústaðaskiftin, og er bílhlassið lagði á
stað, gekk ríkisfjehirðir á undan, með
alvarlegan og hátíðlegan svip, en ríkis-
bókari á eftir, og mátti á honum sjá,
að hann myndi tilbúinn að reyna, hvort
ekki væri eitthvað eftir af gömlum
mei’g, ef á þyrfti að halda. Þar næst
gengu dömurnar, með spegla sína,
bursta, greiður og töskur, en umhverfis
skipaði lögreglan sjer með kylfur á
lofti, undir forustu þess ameríska. — í