Spegillinn - 01.12.1932, Qupperneq 5

21.—22., vn.
S p e g i 11 i n n
165
Sankti Pjetur: Hjer Jónas t>orbergsson kominn. Má hann taka vængina hans Luci-
fers sáluga, ef þeir passa ho.ium?
Drottinn (fjúkanöi vondur): Hvernig stendur á þjer, Pjetur, að hleypa honum hing-
að inn? Er hann búinn að fara gegn um hreinsunareldinn?
St. Pj.: Hann þarf þess ekki — hann er syndlaus.
Dr.: Nú ertu að ljúga, Pjetur.
St. Pj.: Nei, Herra, — hans syndir eru allar skrifaðar hjá Útvarpinu.
‘Illlllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllUllllllllillilllUlllllllllllllllllllllT
Siðmenningu, siðprýði og siðagœðum
tönnlastu á með Timasnáðum,
trúlega fylgdu þeirra ráðum.
Hataðu sprútt, sem Hallgrímur
og Hjeðinn kendi,
hjálpaðu Páli, Bergi og Brandi
með bannuesenið, hjer á landi.
Vertu œtíð litilmagnans likn og stoðin,
svo sem Magnús sýslumaður
og sjera Tryggvi ryðbankaður.
Vertu jafnan hugarheill, sem
Hriflu-Nasi,
greindur eins og Geyri í Nesi
og grómlaus eins og Vjela-Pjesi.
Líkstu að friðleik langnesjóttum
Tíma trúði,
Gisla, sem að göngu-prýði
og gáfum — ber af Hriflulýði.
Vertu eins og Vilmundur, hinn valinkunni,
sem hatar mútur mest af mönnum,
magnaður af drengskap sönnum.
Af Jónasi, þarna, Þorbergssyni,
þú skalt lœra;
Svipinn göfga, heiða, hýra
og hófsamlega kröfum stýra.
Kaldór-Giljan-Kexnes skaltu
heiðra og hrósa.
Þá munu gáfur þinar prísa,
þeir sem ofar múgnum risa.
Þjer hef jeg fengið fyrirmynd
i flestu’ eða’ öllu
og fylgirðu þessu cefi alla,
enginn mun þig slakann kalla.
Jón BárOdal.