Spegillinn - 18.06.1943, Blaðsíða 3

XVIII. 12. SPEGILLINN
«iiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiimmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiifriiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiii|Íitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiui
helzt er spáð, að verði engin í sumar, af því að Ameríkumenn
vilja ekki borga þessar f jörutíu krónur á tunnuna, sem vant-
ar til þess að úthaldið borgi sig. Fari þannig ,er ekki annað
hægt að segja en það sé sjálfum okkur að kenna. Það er ekki
langt á að minnast, að þegar við vorum að selja Ameríku-
mönnum matvæli og fengum sæmilegt verð fyrir, hér fyrir
nokkru, þutu blöðin upp til handa og fóta með tröllasögur um
allar milljónirnar, sem við hefðum grætt á partíinu — með
öðrum orðum, að Kaninn væri beinasni í bisniss, sem léti
óvalda kúkalabba úti á hjara veraldar snuða sig eftir hálf-,
heil- og fjórðapartsnótUm. Mér finnst lítil von, að hann
vilji brenna sig á sama soðinu aftur, ekki sízt þegar Roosevelt
á víst fullt í fangi með að borga kolaköllunum sínum, svo að
þeir eru víst um það bil að stræka. Segjast þeir vinna eins og
úlfaldar en ekki bera tilsvarandi úr býtum, Engir munu þó
vera eins spenntir fyrir úrslitum strækunnar eins og tóbaks-
framleiðendurnir, því að undir þeim er komið, hvort fram-
vegis verður reykt ,,Camel“ eða „Lucky Strike“ í landinu.
En ég var víst annars að tala um sílarsaltendur og er ef til
vill kominn spölkorn frá efninu. Jæja, þeir hafa nú ákveðið
að biðja ríkisstjórnina að styðja sig, og er meiningin, að í
þessu blaði verði mynd af þeim stuðningi, eins og ég hugsa
mér hann. Verði ég svikinn um myndina, kemur hún bara í
auðlýsingu í næsta blaði, eins og myndin af Huppahlíð hjá
Mogganum, fyrir nokkru.
Ekki má það falla úr svona sumarþætti, að Chaplin á í
barnsfaðernismáli um þessar mundir. Þó á króginn ekki að
koma fyrr en eftir fjóra mánuði, og má segja að ipálaferlin
byrji snemma hjá honum. Sjappi virðist ekki hafa haft veru-
lega góða samvizku, því að hann lofar að borga með krakk-
anum í eitt skifti fyrir öll og vera þannig kvittur. Ku hann
99
Sumarþáttur.
Menn eru að kvarta yfir því, að sumrinu gangi hálfilla að
koma. Þetta finnst mér alveg óþarfa rella, þar sem almanakið
segir, að nú sé komin níunda vika sumars, og er meira en
nóg. Nei, það þarf yfirleitt ekki að kvarta yfir því, að tíminn
líði ekki — hann gengur sinn gang. Ekki ber á öðru en Er-
lendur Pétursson sé orðinn fimmtugur, og sjálfur hef ég
aldrei verið eldri en í dag. Níu íþróttamenn komu og vildu
setja grein um Erlend í þetta blað, en ritstjórinn, sem mun
vera vinur Erlends, bað mig um að minnast hans heldur með
örfáum orðum, og skal ekki standa á því. Nægir í þessu sam-
bandi að geta þess, að auk bílsins og annara góðra gjafa
fékk Erlendur Álafossorðuna, en hana fá ekki nema afreks-
menn, og trónar hún nú á brjósti Erlends, við hliðina á fálk-
anum og Ítalíukonungi — fyrverandi Abessínukeisara. Sumir
hafa spurt oss, hvort Sigurjón hafi leyfti til að stofna orður,
og er svarið hiklaust, að til þess hefur hann leyfi, alveg eins
og hann l'ystir, enda er engin ástæða til þess, að ríkisstjórnin
sé einasti fálkinn í landinu.
Nú fara sumarfríin að byrja, og allir, sem vettlingi geta
valdið að hópast úr höfuðborginni, þrátt fyrir dýr og illfáan-
leg bílför. Mun það ósmáu um valda hinn nýi dagskrárliður
útvarps vors „Landið okkar — spurningar og svör‘“, sem
Pálmi rektor hefur flutt undanfarið, af miklum skörungs-
skap. Einkum er miklum túristastraumi spáð til Mælifells í
Skagafirði, því að samkvæmt svörunum við spurningum um
landið okkar er það „mest um sig neðst“, og fer ekki hjá því,
að forvitna túrista fýsi að sjá slíkt fjall.
Miklum óhug hefur slegið á menn út úr síldarsölunni, sem