Spegillinn - 01.08.1947, Side 12

130
SPEGILLINN
Sumar í Siglufirði
Sumar í Siglufirði,
sólskin og veðrið blítt,
í Reykjavík regnið streymir,
allt rennandi blautt og skítt.
Þótt höfuðstaðurinn bafi
hrifsað mjög völdin til sín,
þá ræður liann engu ennþá
um það hvar sólin skín.
Sumar í Siglufirði,
sjást þar á götunum
bópar við bópa ganga,
af lirífandi kvenmönnum.
Þær eru á öllum aldri,
þetta allt frá sextugu,
þó eru þær yngri flestar,
langt innan við tuttugu.
Sumar í Siglufirði,
seiðandi kvenmannsbros,
truflun á taugakerfi,
á trúlofanir kemst los.
Sézt, að bin gamla saga
sannleikur er hreinn,
sem vissu menn vel þó áður,
í verinu ei giftur er neinn.
Sumar í Siglufirði,
síldar- og grútarlykt,
ástir og ævintýri,
allskonar þukl og fikt,
dans og draumfagrir hljómar,
dillandi mjaðmavagg,
gónt er gráðugum augum
gegnum hvert klæðisplagg.
Sumar í Siglufirði,
syngur í vélunum,
sem áfram eru knúnar
í ótal verksmiðjum.
Það er nefnt „Áka-víti'-1
bili eitthvað í 46.
Svo er annað ákavíti,
sem orsakar slagsmál og pex.
Sumar í Siglufirði,
síldin er nokkuð treg,
bregðist aflinn með öllu
fer allt til fjandans sinn veg.
Rússinn þá ríkið gleypir,
rauð verður íslands þjóð,
Sýningar
Nú streyma menn með ákefð út í
Orfirisey,
frá útlöndum þar eru komin
apagrey.
En aðrir fara annan veg
og aðra braut,
á landbúnaðarsýningu
og sjá þar naut.
Já, hér er ekkert orðið lengur
eins og var,
og nú er komin samkeppni
um sýningar.
En samkeppnin hún hefur allt
á liærra stig.
í öðrum löndum ísiendingar
sýna sig.
Grímur.
þá fer sem eldur um Einars
æðar, hans norræna blóð.
,s. m.
20./7. 1947.