Spegillinn - 01.11.1953, Side 8

164
SPEGILLINN
Skúrvísur
(Að mestu leyti eftir lieimildum Frjálsrar þjóðar)
Eysteinn leggur ótal plön,
œstur að rukka inn skattinn.
Fjárplógsdelar fýla grön
fái þeir skömm í liattinn.
Sama stef í sama dúr
syngur hann alla daga:
— Ó, þá náð a<5 eignast skúr,
úti skúr í Haga.
„Ekki að gráta unginn minn“,
„upp skal faldinn draga“
og skyggnast inn í skúrinn þinn,
skúrinn þinn í Haga.
staðinni opinberri heimsókn í Gerðahrepp, sem lítið var
látið yfir fyrirfram, en tókst með ágætum.
Af vísindum og fögrum listum er það helzt að segja, að
þeirra gætir aldrei sérlega mikið um veturnætur, því að
þá eru frömuðirnir einmitt að aka sér undir vetrardag-
skrána. Þetta gildir líka, hvað útvarpið snertir; þar þorir
ráðið ekki almennilega að álcveða prógrammið oflangt fram
í tímann, af ótta við nýja ráðið — sem þó virðist ekki ætla
að verða. kosið, fyrst um sinn. Reyndar má nú segja, að
ekki þurfi neitt nýtt tilvonandi ráð til þess, að dagskráin
sé heldur óákveðin, og nái skammt fram í tímann, en það
er alltaf gott að geta kennt einliverjum um, jafnvel þótt sá
liinn sami sé alls ekki til. Þó ber þess að geta í þessari
grein, að landskeppni í Tjitterbögg fer nú fram, og eins
hefur Hallbjörg sungið og kveðið („Hallbjörg kveður annað
kvöld“ Vísir.) fyrir Fegrunarfélagið. Einhverjir eru að
hneykslast á því, að Hallbjörg skuli vera á vegum þess
félags, en annars er nú ekki betur vitað en Vatnsberinn
sé það líka.
Nýjasta tillaga um óskabarn þjóðarinnar, Hæring, er sú
Ógn er flókin, yndið mitt,
öll hin skráða saga
um niðurrifna rœksnið þitt,
rœksnið þitt í Haga.
Dóri.
sjálfri sér til niðurgangs. Kunnu negrarnir sér ekki maga-
mál, sem vænta mátti, og átu svo óhóflega, að nú vill
enginn sjá skreið, þar í landi, og jafnvel ku vera talsverð
stemning fyrir því, að innbyggjendur landsins taki upp
háttu forfeðra sinna og éti hverir aðra. Stefnir þá til land-
auðnar, nema hvað það gæti náttúrlega vafizt fyrir mönn-
um, hver eigi að éta þann síðasta. Ef til vill stendur það
eitthvað í sambandi við þetta markaðsfáll, að vér höfum
nýlega setið hjá, er greitt var atkvæði um sjálfstæði Túnis,
en þessi lijáseta hefur orðið Þjóðviljanum að hneykslunar-
hellu, en hann vonar sýnilega að ef Túnis fær sjálfstæði,
munu íbúar þess lands stofna til nýs Tyrkjaráns og stökkva
Kanánum úr landinu, og gera þannig Þjóðvarnarflokkinn
atvinnulausan.
I gamla daga, áður en strandferðirnar komu til sögunnar,
var það alltítt, að menn, sem ætluðu milli Austfjarða og
Reykjavíkur, urðu að leggja leið sína mn nálæg útlönd,
og var það fljótasta ferðin. Nú á dögum er þetta fyrir-
komulag að noklcru endurvakið, er það er orðið alltítt, að
vér heyrum fréttir af sjálfum okkur frá útlöndum, áður
en svo mikið sem ein kjaftakelling nær í þær, beinustu
leið. Þannig heyxist það nýlega frá Svíþjóð, að forseti vor
ætli þangað í opinbera heimsókn. Líklega stafar þetta
yfii-lætisleysi af því, að nýlega hafði orðið að aflýsa sams-
konar heimsókn til Hafnarfjarðar, vegna veðurs og því
ekki verið talið ráðlegt að láta ofmikið yfir Svíþjóðar-
ferðinni fyrii-fram, enda var fordæmið fengið með nýaf-
Ég hef núálclrei
tekio mark á
Speglinum"
Blaðið hafði í gær tal a£
Freymóffi Jóhannssyui,. út
af grein þeirri í Ilelgafelii,
sem nefnist „Fótglaðir hug
sjónamenn“. Sagði Frey-
móður, að hann væri að
undirbúa málshöfðun á rit
0, wgna ummæla f þeirri
grein, þar sem sveigt væri
nærri honum á rætimv
hátt. Sagði Freymóður, að
hann hefði ekki fengizt
um þetta, ef það hefði birzt
í Spegliitum eða Mánudags
blaðinu. Én það yrði að
gerá aðra kröfu til tímarits-,
sem hefði að undirtitli
„tímarit um býkmcnntir og
önnur menningarmál" og
v»4i láta taka sig alvar-
Iega.
(TÍMINNj