Spegillinn - 01.11.1953, Side 16

172
SPEGILLINN
Kartöfluþáttur
Svo segja fróðir menn, að Björn nokkur í Sauðlauksdal
hafi fyrstur manna ræktað kartöflur á Islandi, en ekki er
þess getið, hvort sá sami Björn liafi einnig fundið upp
hnúðorminn. Sennilega hefur það þó ekki verið. Kartöflur
eru ræktaðar þannig, að á vorin er ein kartafla jarðsett og
moldu ausin, og sé hún ekki eitthvað gölluð frá náttúr-
unnar hendi, skilar hún af sér þetta frá 5—10 kartöflum
að hausti. Sumar kartöflur gefa af sér allt upp í tuttugu
afkomendur að hausti; þær heita úrvalskartöflur og þykja
allra kartaflna beztar. Öðru hvoru koma upp ýmsir kvillar
í kartöflunum, svo sem mygla, stöngulsýki og nú síðast en
ekki sízt hnúðormur. Þegar svo ber undir, taka allir
ræktunarráðunautar landsins saman ráð sín og bannfæra
hinar sjúku kartöflur, en Gísli Kristjánsson flytur greinar-
góðar lýsingár á sjúkdómseinkennum í útvarpið. Þetta eru
kallaðar varúðarráðstafanir og eiga að fyrirbyggja frekari
útbreiðslu kvillanna. Venjulega er þó ekki gripið til þeirra
fyrr en kvillarnir hafa náð hámarksútbreiðslu, enda má
segja, að bezt fari á því, þar eð þær eru í flestum tilfellum
gagnslausar hvort sem er. Þá ber það og stundum við, að
kartöfluuppskeran verður svo mikil að ennginn fær neitt
við ráðið. Þá flytur Gísli erindi um kartöflugeyinslur í út-
varpið, en Dagbjört og fleiri góðar konur gefa nákvæmar
uppskriftir af ýmsum kartöfluréttum, sem engan grunaði
áður að væru til. Svo er til fyrirtæki, sem kaupir kartöflur
af framleiðendum og selur þær aftur neytendum á niður-
greiddu verði. Það heitir Grænmetisverzlun ríkisins og er
undir stjórn framsóknar og ber þess glögg merki. Þar er
einn framsóknarforstjóri; heitir Jón Ivarsson; á sæti í
Fjárhagsráði; var áður kaupfélagsstjóri eystra (sællar minn-
ingar); talar eins og hann sé að hvísla hernaðarlegu leyndar-
máli að fréttaritara Tímans. Sem sagt: ósvikinn framsóknar-
maður. Svo er þar líka framsóknarskrifstofustjóri; hann
ber sig til eins og hann ætli að leggja undir sig heiminn
strax í fvrramálið eða í síðasta lagi liinn daginn; skrifar í
Tímann markvissar greinar um lnisnæðismál o. fl., skammar
Sigurð skinnið frá Veðramóti; er að öðru leyti eins og
gengur og gerist um framsóknarmenn. Þá er þar vitanlega
aftur og hefur þegar málað mynd af Esjunni, því hann er
afkastamaður með afbrigðum og ætlar nú að fara að mála
fornminjar okkar, sem við sjálf liöfum vanrækt, eins og svo
margt annað.
Hálfdán og Mannbjörg biðja að heilsa og vertu bless.
Þín fóstra. Hallbjörg Blindskers.
Bréfið var dálítið lengra, en ég héf sleppt því, sem ég
hef ekki tekið með.
Bob á beygjunni.
skrifstofufólk, en ekki þykir taka því að gefa nánari
lýsingar á því, þar eð það ræður engu um framvindu
málanna, frekar en aðrar skiifstofublækur; t. d. hjá sjúkra-
samlaginu eða á Bæjarskrifstofunum. Já, Grænmetisverzl-
unin kaupir sem sé kartöflur og selur þær á niðurgreiddu
verði. Þetta niðurgreidda verð er stórmerk uppfinning og
eitt hið snjallasta bjargráð, sem framsókn hefur fundið,
en þá er mikið sagt. Ef þú selur tíu poka af kartöflum í
Grænmetisverzlunina, færðu ca: 1000 kall fyrir þá, en ef
þú kaupir þessa sömu tíu poka aftur, þarftu ekki að borga
nema eins og 600—700 kall fyrir þá. Þannig geta menn
þénað þrjú til fjögur hundruð krónur á því að selja svo
Ilclniinsrair skreiðarfnim-
leiiKlimnar enn oft’lnttiir
lit vegnsi þe§§ að marK-
^aðnrinn I Nigeriu er^
^ firfulltir