Spegillinn - 01.03.1966, Blaðsíða 16

RANDERS stálvírar
— snurpuvírar
— vírmanilla
— polyvir
Gæðin tryggja árangurinn
Kristján Ó. Skagfjörð
jj
Thoroddsen, tilnefnda sem líkleg for-
setaefni, skulum vér lítillega drepa á
nokkra þeirra, sem taldir eru til greina
koma sem Bessastaðabændur.
Halldór Laxness: Ekki kunnum vér
að rekja ættir hans, en líklegt má telja,
að með lagi megi sanna skyldleika hans
og Snorra gámlá Sturlusonar, sem þótti
gegn maður á sinni tíð, þótt fáir kann-
ist við hann nú orðið; sömuleiðis finnst
oss trúlegl að Jón Hreggviðsson á Reyn,
sé a.m.k. skáfrændi hans. Þá má geta
þess, að Laxness hefur nú snúið sér í
hálfhring frá kommúnismanum, og er
nú staddur við upphaf mannúðarstefnu.
Ætti það að geta færzt honum til tekna
sem forsetaefni, en þó vafamál, hvort
hann er ennþá kominn nógu langt frá
kommunum.
Þá höfum vér heyrt nefnda ráðuneyt-
isstjórana Agnar Kl. Jónsson og Birgi
Tliorlacius. Kæmi oss sízt á óvart, þótt
þeirra ættir mætti til Gunnhildar kónga-
móður rekja, þannig að þeir reyndust
ættingjar hennar í ca. 38. lið.
Emil Jónsson hefur og tilnefndur
verið. Ekki kæmi oss á óvart, þótt hann
reyndist við athugun hafa það ::ér til
ágætis að vera af Jómsvíkingum kom-
inn að langfeðgatali, auk þess sem hann
er fyrirmyndar krati, eins og alþjóð er
kunnugt.
Torfa tollstjóra höfurn vér og heyrt
nefndan. Hann er vafalítið kominn af
Agli Skallagrímssyni og þar af leiðandi
í ætt við margt það stórmenni, er mest
lét til sín taka úti í Noregi á dögum
Haralds bítils, hárfagra.
Ennfremur höfum vér heyrt tilnefnda
scm líkleg forsetaefni þá Harald Guð-
mundsson, Oinrik Sv. Björnsson, Jón-
atan Hallvarðsson og Stefán Jóh. Stef-
ánsson. En að svo stöddu nennum vér
ekki að rekja ættir þeirra til stórmenna,
hins vegar skal þess getið, að þeir eru
prýðilega sýningarhæfir menn.
Sýnir þessi vor lítilfjörlega upptaln-
ing, að margir geta til greina kornið
sem forsetaefni. Verður oss eigi alllítill
vandi á höndum að velja og hafna,
þegar þar að kemur. Þótt segja megi,
að tiltölulega auðvelt sé að gera upp á
rnilli verðleika frambjóðendanna sjálfra
(ef einhverjir eru), þá trúi ég, að matið
á ættgöfginu komi til með að vefjast
fyrir mörgum. Hvort ber t.d. að skoða
göfugra ætterni skyldleika við Harald
Blátönn í 57. lið, eða frændsemi við
Gorm gamla í 62. lið. Væntum vér,
að allir hugsandi Islendingar velti þess-
um málum rækilega fyrir sér, svo ör-
uggt verði, að engin mistök eigi sér
stað, þegar þar að kemur. Það væri t.d.
ekkert grín að sitja uppi með forseta
sem ætti kyn sitt að rekja til einhvcrs
vinnukonuframhjátöku-króa, en hafa
hafnað ættingja Sigurðar Fáfnisbana í
70. lið.
H u g a 11.
LÉTT RENNUR CEREBOS SALT
16 S p e g i 11 i n n