Spegillinn - 01.07.1966, Page 26

^GURFREGN
Velsæmisins verðir mega
vel að öllu gd,
ó hverjum fingri auga eiga
og annari hvorri tó.
Augum renna ýturfrdnum
yfir sérhvern mann,
allt fró hvirfli og ofan að tónum
athuga þeir hann.
Inn ó skytning ýtar ganga
eitthvert júlíkvöld,
gnótt þeir hugðu góðra fanga
og guðaveigafjöld.
Fremstur, pilsi fögru klæddur
fór þar maður einn.
Velsæmisins vörður mæddur
var þó ekki seinn.
Klór só sýndist vörður vera
víst í hugsunum,
„pils hér enginn á að bera,
allir d buxunum.
OG ENN
ÍÞRÓTTAHARMAR
íslendinga er það siður
er þeir fara í geim“
Pilsadólgi röskur ryður,
rölta varð só heim.
Því ég sannar sagnir greini
svo, um þetta stríð
að það varð sigur okkar eini
yfir skoskum lýð.
OSRAM
Það var sárgrætilegt, að Skot-
ar skyldu vera niikið betri í-
þróttamenn en þeir vildu vera
láta, og slingur svo sannarlega
í stúf, miðað við það sem ís-
lendingar eru vanir af sinum
mönnum.
Þetta var Ijótt trikks, sem
varð þess beint valdandi, að
okkar menn komu ekki á óvart.
Atli St. orðaði þetta i Mogg-
anum: „Þessi ólieiðarlega fram-
koma Skota slökkti baráttuvilja
ísl. kcppendanna og setti fólk
f leitt skap . . . “
Það má segja að á margan
hátt skjóta erlendir íþrótta-
menn vorum mönnum ref fyrir
rass.
26 :> 41 e g 1111 iv n