Spegillinn - 01.03.1970, Blaðsíða 17
Láttu að þeim blíðlega,
hafðu í frammi fleðulæti
og varastu að styggja þá.
Gef þeim mjöl úr lófa.
Skaltu lokka af Hannibal
hinum kvensama alla sauði,
sem þú mátt, og hafa heim
með þér. Ekki skaltu hirða
svo mjög um Kommalágar,
því að þar gæti þér orðið
fótaskortur. Þú ert þar lítt
kunnugur, en ég mun síðar
ganga um þær gjótur sjálf-
ur.
— En koma máttu við á
Kratafitjum og hirða
nokkra sauði frá honum
Gylfa. Mun hann þeirra
fljótt sakna, því að hann
er ekki fjármargur. En hann
mun þá með bitlingum
nokkrum verða að kaupa,
ef hann á aftur að ná.
Fer nú Ragnar og hefur
með sér seppa þann, sem
Gunn-Guttormur heitir. Er
sá vanur öllum krókaleið-
um í slíkum leitum og rek-
ur spor sauða sinna með
hagviti sínu, eftir því sem
vindur blæs. Eiga þeir lang-
ar göngur og strangar.
Fara þeir saman um hag-
ann, Hannibalssynir og
sveinarnir Manga. Gjamma
þeir hvorir að öðrum, en
sauðir gerast skjarrir og
taka á rás til allra átta.
Þreytir mæði hvort tveggja
liðið. Fer Ragnar heim til
sín við svo búið, fótasár
nokkuð, en ber sig þó vel.
Hefur hann með sér ekkert
utan seppann og horhrút
þann, sem Þröstur nefnist.
Hlaut hann af þessu viður-
nefni og var þaðan í frá
kallaður Ragnar Ánalls.
Þykir Manga miður um
alla hans framgöngu, en
gefur honum samt forræði
nokkur og heldur hann
líkt og Hannibal Birnu
kellingu.
Það er af þeim Fræknum
feðgum að segja, að þeir
hóa hjörð sinni til réttar
og vilja marka upp sauð-
ina Rauða-Manga. Króa
þeir safnið af í einu réttar-
horni og kemst það allt í
einn dilk lítinn. Þykir þeim
illa hafa smalazt og var
Hannibal gramur. Mælir
hann þá:
— Nú vil ég það til ráða
taka, að við förum Björn
F£Z GUÐ/VUWDUR. JFHEÐUfíöEDUfíGG
tveir saman á Framsóknar-
fjörur, en þar um slóðir eru
víða óglögg mörk á sauð-
um, og Láfi bóndi er maður
ekki fjárglöggur. Höfum
við með okkur Efta-fóður,
en því vill Láfi lítt halda
að sauðum sínum, en þeim
þykir harla gott mörgum.
Munum við með því lokka
sauði undan Láfa, meðan
hann tvístígur á bæjarhlaði,
svo sem vandi hans er um
lágnættið.
Fara þeir Björn síðan. Þeg-
ar þeir koma á Fram-
sóknarfjörur, mæta þeir
Láfa tvístíganda, og 'hafði
hann nú gengið nýja leið á
fjörur sínar, en hann var
kunnur af því að fara aldrei
sömu leiðina. Tekur hann
17