Spegillinn - 01.03.1971, Síða 11

Snápur: Þér spáið mikið?
Álfur: Já, ósköpin öll.
Snápur: Hefur þú - þér nokkurn tíma spáð fyrir
dauðra frægs fólks. - Til dæmis stjórnmálamanna ?
Álfur: Ja-á, allra þeirra. .
Snápur: Hafa þær spár rætzt?
Álfur: Þær munu rætast.
Snápur: Hefur þú spáð fyrir næstu kosningum?
Álfur: Já, þaheldég, ja-á, já!
Snápur: Hvernig fara þær ?
Álfur: Þær fara illa.
Snápur: Akkúrat.
Álfur: Það er sagt, að vegurinn til vítis sé varð-
aður góðum áformum. Þess vegna sigra þeir, sem
gefa flest kosningaloforðin. Að kosningum lokn-
um éta þeir aftur oní sig öll loforðin, líkt og væru
þau hákarl í trogi. Svo munu þeir fara i stríð við
sjálfa sig og landið. Ríkið verður gjaldþrota.
Snápur: Hvernig mun flokksforingjum reiða af?
Álfur: Illa. Þeir munu fara hinar mestu hrakfarir.
Ekki mun Framsókn takast að losa sig við Óla
Jóh. Hins vegar mun þeim bætast annar Ólafur.
Hann er Björnsson. Verða miklir fagnaðarfundir
með þeim nöfnum og ræða þeir „haftastefnu
Framsóknar“. Hafsteinn mun koma hrakinn mjög
úr kosningum og af honum týnt liðið mestallt,
það sem var honum fylgisspakast. Mun Geir þar
mestu illu valda, og Gunnar og Albert, sá sem
hundarnir ílaðra upp um. - Ég spái, að Björn á
Löngumýri muni setjast í forsæti að kosningum
loknum, því að hann er mestur skörungur á þingi
og hefur þann kostinn, að ógerningur er að sjá,
hvar í flokki hann stendur, enda er hann þingmað-
ur Spegilsins. Vinstrasamstarf mun leiða til slíkra
kærleika milli þeirra Magnúsar og Gylfa, að þeir
munu saman stofna nýjan flokk báðir, sitt í hvoru
lagi og verður þá enginn flokkur jafnbrotinn og
vinstra flokksbrotið í landinu. Hannibal mun
áfram líta á sig sem vinstri mann og verður það
hans ógæfa.
Snápur: Hefurðu nokkuð spáð fyrir náttúruham-
förum ?
Álfur: Já, mikil ósköp, ég spáði fyrir menguninni
frá álverinu. Ég spáði líka fyrir sprengjunni miklu
við Mývatn og þeim náttúruverndarkrampa, sem
nú skekur alla Þingeyinga. Ennfremur spáði ég
fyrir því, er kálfurinn drapst í fjóshaugnum aust-
ur í Vorsabæ á Skeiðum.
Snápur: Hvað um fiskirí?
Álfur: Ég sá fyrir, hvað Jakob Hafstein dró marga
laxa upp úr Jóni á Laxamýri. Ég sá það líka fyrir,
að laxinn villtist upp í Kollafjarðarstöðina í sum-
ar. Ég sé líka fyrir mér mikið kúttmagastríð.
Munu landsmenn allir fara að veiða kúttmaga og
verður það ofveiði.
Snápur: Hvenær hafðir þú fyrst pata af því, að
þú hefðir spágáfu ?
Álfur: Það mun hafa verið, þegar ég var á sjötta
ári. Þá hengdi ég kött - og vissi þá þegar, að ég
yrði hýddur - hvað og rættist.
Snápur: Heyrir þú nokkurn tíma raddir?
Álfur: Einungis, þegar ég er þunnur, sem er sjald-
an. Ég er fyrir löngu hættur að taka mark á þeim.
Snápur: Spáir þú nokkurn tíma fyrir sjálfum þér?
Álfur: Einu sinni. - Það hef ég ekki þorað síðan.
Snápur: Hví þá ekki ?
Álfur: Ég varð svo óttasleginn, að það hefur ekki
runnið af mér síðan.
Snápur: í hvað spáir þú?
Álfur: í stjörnur, tungl og hálfmána, í bolla,
kaffikorg, kaffi og með því. Ég spái í ártöl, hára-
lit, skalla, göngulag kvenna, tennur dauðra manna,
meragarnir, og fara þar mjög eftir örlög höfðingja,
11