Stúdentablaðið - 18.03.1959, Blaðsíða 7

7
d^tiídentabiaS
íslendinga á Grænlandi. Að visu
gerði Haagdómstóllinn þessa
kenningu óvirka, er hann úr-
skurðaði, að litdauði þeirra
myndi alls ekki liafa þau álirif,
að hin fornu yfirráð glötuðust.
Hins vegar liefur hún átt mest-
an þátt i þvi, að Islendingar hafa
látið Grænland og Grænlend-
inga sig svo litlu skipta, sem
raun ber vitni. Er nú svo kom-
ið, að þeir líta á ibúa Grænlands
sömu augum og herraþjóðin,
Danir. Vel mættu þeir vita, að
eigi er lengra en öld síðan Is-
lendingar voru sömu barbararn-
ir i augum Dana og Grænlend-
ingar eru nú. Er þvi illa farið,
að fslendingar skuli svo fljótir
að gleyma og taka upp sama
oflátungaháttinn. Það er stað-
reynd, að Danir líta nú á Eski-
móa sem þeim óæðri verur, og
liöfum við í þvi efni ummæli
bæði grænlenzkra og góðra
danskra manna. En hverjir eru
þessir Eskimóar? Danir og ýms-
ir aðrir halda því fram, að hér
sé um að ræða þá menn, er Is-
lendingar hinir fornu nefndu
Skrælingja. Nú vill svo til, að
við eigum margar ágætar lýs-
ingar af Skrælingjum og kem-
ur þá i ljós, að lýsingin á
þeim kemur alls ekki heim við
Eskimóa. Auk þess eru til sagn-
ir meðal Eskimóa um Skræl-
ingja, og koma þær heim við
lýsingar íslendinga. Skrælingj-
ar voru mjög lágir vexti, ekki
nema 3—4 fet að hæð, kolsvart-
ir og híbýli þeirra voru mjög
frumstæð, jarðholur. — Verk-
menning þeirra var á afar lágu
stigi. — Af riti Adams klerks
af Brimum frá ca. 1070 og síð-
ari heimildum, má sjá, að græn-
lenzkir veiðimenn (búsetu-
menn, setar) voru þá farnir að
blandast Skrælingjum. Menn
tíndust stöðugt út í almenning-
ana á Grænlandi og gerðust þar
setar, og dró Norðurseta nafn
sitt af þeim. Vegna vanefnda
konunga á loforðum um sigl-
ingar lil landsins, tæmdust ís-
lenzku bændabyggðirnar lolcs
alveg. Setarnir íslenzku blönd-
uðust við Skrælingjana, glötuðu
tungu sinni og þeirri menningu,
er í henni geymdist, þar með
trú sinni. — Er Hans Egede fór
suður í Eystriln'ggð 1723 sá
hann þar háa og hvíta menn,
káta og lífsglaða.
Þegar lagarök þrýtur í máli
þessu, er ýmsum öðrum rök-
semdum kastað fram gegn rétt-
arkröfum okkar, sem þykja til
þess fallnar að villa mönnum
sýn. Má þar t. d. nefna þessa full-
yrðingu: Ef Islendingar geta
krafizt Grænlands, geta Norð-
menn krafizt Islands. Þó að það
sé liálfgerð móðgunvið lesendur
þessa hlaðs að eyða orðum i
þessa fullyrðingu, get ég ekki
setið á mér samt að vikja að
henni fáum orðum.
Norðmenn voru ekki til sem
þjóð og Noregur ekki til sem
þjóðfélag, er Island byggðist. Is-
STtJDENTABLAÐ
Útgefandi:
Stúdentaráð Háskóla íslands.
Ritnefnd:
Styrmir Gunnarsson stud.
jur., ritstjóri.
Þór Magnússon, stud. mag.
Haraldur Henrýsson, stud.
jur.
Auglýsingastjóri:
Stefán M. Stefánsson, stud.
jur.
Teiknari:
Bolli Þ. Gústavsson, stud.
theol.
Félagsprentsmiðjan h.f.
land byggðist að mestu af sek-
um mönnum frá ca. 25 þjóð-
um í Noregi og úr nokkru færri
þjóðfélögum á Bretlandseyjum.
Og þegar fyrsti vísir að þjóðfé-
laginu Noregur var orðinn til,
viðurkenndi Noregur fullveldi
Islands með þvi að gera við það
sáttmála (1016—1023).
Þá er því slegið fram, að Is-
lendingar, nýsloppnir úr greip-
STCDENTAR
MlJtflÐ
J/auJt
S \ M I 17 7 5 9