Fálkinn - 23.06.1928, Page 5

F Á L K I N N
5
PROTOS ryksugur.
PROTOS bónvjelar.
THERMA straujárn.
t>etta eru bestu merkin hvert í sinni grein.
Júlíus Björnsson, Austurstræti 12.
Sunnudagshugleiðing.
•'iunniidag eftir Trinitatis.
Eftir sjera Gisla Skúlason.
.,Og er Jesús hjcll tífram jiaðan, sá
hann ~niann sitja hjá lollbúðinni,
Matteus u o nafni, og hann scgir viíí
úann; I'glg þú mjer! Og hann stóð
"PP °g fglgdi honum".
(Matt. 9.9).
Oft fáum vjer að heyra um
bið dásamlega vald, sem Jesús
Kristur hafði yfir hugu m nianna.
Hvar sem hann fór um landið
Þyrptist fólkið að honum, og ef
Það frjettist um eitthvert bygð-
arlag, að Jesús frá Nasaret væri
kominn þar í nágrennið, þá
verður ekki hetur sjeð, en að
aHur þorri manna hafi gengið
irá verki sínu til þess að í'ara til
hans og hlýða á hann. Já, dög-
11111 saman gátu menn verið hjá
Þonum og gleymt bæði mat og
drykk yl'ir því einu að hlýða á
hann. En greinilegar fáum vjer
Þó ekki að sjá vald hans yfir
hugum manna en þá, þegar hann
og það alveg fyrirvaralaust —-
kveður menn til fylgdar við sig
°g þeir yfirgefa samstundis
heimili og atvinnu til þesS að
Vera með honum og fylgja hon-
uni el'tir hvert sem hann l'er. Og
Það er þetta sem textinn sýnir
oss; leið Jesú liggur frain hjá
tollbúðinni og þar situr maður,
sein Jesús kveður til fylgdar við
S1g og hann stendur upp og
f ylgir honum. Hvað álit og mann-
virðingu snertir hefir þessi mað-
11'' að vísu ekki haft frá miklu
ah hverfa; tollheimtumenn voru
ekld taldir í hóp heiðvirðra
nianna hjá Gyðingum, en trúlegt
er hitt, að hann hafi átt við
sæmileg ltjör að búa og þau
verður hann að yfirgefá. Það
var langt frá því, að nokkur
stundleg ábatavon gæti verið því
samfara að fylgja Jesú eftir.
^jálfur átti hann ekki þann
stað, sem hann gæti hallað að
höfði sinu og lærisveinninn var
ekki fyrir meistaranum. Og
sanit yfirgáfu lærisveinar hans
alt til þess að fylgja honum eft-
lr og sá lcom tíminn, að þeir hans
vegna þoldu glaðir ofsóknir og
hflát.
Það liggur í hlutarins eðli, að
'neðan Jesús starfaði meðal
Þjöðar siiínar, voru þeir menn
hestir, sem hann kallaði til
iylgdar við sig, enda var það al-
Veg sjerstakt starf, sem þeim
’nönnum var ætlað. En nú þegar
Það rílci er stofnað, sem á að
Vjnna öll heimsins ríki til hlýðni
Vl« sig, eru allir þeir menn kall-
nðir tii fylgdar við Jesúfn Krist,
Seni skírðir eru til nafns hans
°g ahlir upp í kristinni trú. En
'«eð þessu er ekki sagt, að allir
sjeu kallaðir til sama starfsins.
-nn eru þeir til — og hafa alt-
ai verið — sem i alveg sjerstök-
1110 skilningi hafa verið kallaðir
JJJ fylgdar við Jésúm Krist,
nienn sem hafa orðið að yfirgefa
•'lt tii þess ag geta framkvæmt
•>að starf, sem hann hefir falið
001111. En miklu fleiri eru þó
llnir, sem ekki eru kvaddir frá
slarfi eða vinnu til þess að fylgja
‘elsaranum. Hann ætlast til
'K'Ss’ að menn geti fylgt sjer,
er,ð sinir lærisveinar, hvert
sem starl' þeirra svo kann að
vera, en einnig þetta getur
heimtað andlega áreynslu; sá
sem vill fylgja frelsaranum verð-
ur að slíta sig lausan frá öllu
því, sem vill draga hann í öfuga
átt, hann verður að berjast á
móti öllum þeim öflum, sem vilja
hrinda honum burt frá sannleik-
ans beinu braut, hann verður að
uppræta hjá sjer alt það illgresi,
sem vill kæfa niður hinn góða
gróður og alt þetta heimtar and-
Íegt þrelc og erfiða baráttu.
En hver sem vill fylgja frels-
ara sínum eftir, reynir líka það,
að í þessari baráttu stendur
hann ekki einn uppi. Jesús
Kristur vill vera foringinn og
leiðtoginn á öllum svæðum lífs-
ins, sá foringi, sem ekkert mann-
legt er óviðkomandi, en lika sá
foringi, sem hjúkrar hinum
særðu og styrldr hina þreyttu;
hann tekur enn eins og forðum
að sjer þá menn sem syndugir
eru og gefur þeim kraft til að
lifa nýju lífi, svo þeir geti náð
hinu setta marki.
Enn i dag heldur Jesús Krist-
ur áfram að kalla menn til
fylgdar við sig og frásaga texta
vors beinir þeirri spurningu til
hvers sem heyrir: Vilt þú fylgja
frelsaranum þegar hann kaJlar
til þín? Finnur þú til þess, að
hans andlega vald er hið sama
og forðum, orð hans altaf jafnt
í tíma töluð og þörfin fyrir hann
og hjálp hans altaf hin sama,
þótt aldirnar líði og útlit heims-
ins breytist fyrir starf þeirra kyn-
slóða sem í honum lifa? Þörfin
á því að Jesús Kristur verði sá
konungur sem allir lúta, jafnt
einstakir menn sem heilar þjóð-
ir, hún er vissulega aldrei brýnni
en nú á vorum tímum. Ein hjörð
og einn hirðir, það er markið,
sem fyrir framan er og vjer
þurfum að biðja þess, að vjer
megum færast nær þessu marki.
Guð hjálpi oss öllum til þess að
heyra hina kallandi rödd frels-
ara vors og taka á móti þeirri
hjálp, sem hann sífelt vill veita
oss, þá mun friður Drottins búa
meðal vor, þá verður lífið sælt,
því að þá fylgjum vjer föringja
vorum og leiðtoga á þeirri braut,
sem liggur lil hins mikla föður-
húss.
Amen.
U M VÍÐA
VERÖLD.
MERKILEG LJÓSMYND.
Við jarðarför Haigs hershöfðingja i
vetur var myndasmiður frá stórblað-
inu „Daily Mail“. Hann tók Ijósmynd
af kistunni þegar henni var ekið inn
í kirkjugarðinn. Síðan framkallaði
hann myndina á venjulegan liátt, en
það kom þá i ljós, að svipur Haigs
var greinilegur í einu horni plötunn-
ar, rjett fyrir ofan kistuna. Blaðið
segir frá þvi, að ljósmyndasmiður-
inn hafi verið starfsmaður þess í
mörg ár og að svik sjeu óhugsanleg.
En hinsvegar getur enginn skilið i þvi
hvernig svipur liins látna manns er
kominn á plötuna. Þetta hefir vakið
geisimikla athygli á Bretlandi.
LIFANDI MINNING.
o

í sumar eru liðin 100 ár frá þvi
Schubert dó og Vínarbúar minnast
hins heimsfræga tónskálds á ýmsan
hátt. Þeir hafa meðal anars myndað
með sjer fjelag í þeim tilgangi að
skreyta herbergin í liúsi því, sem
Scliuþert fæddist í, með lifandi blóin-
um í heilt ár. Menn tala oft um að
halda minningunni „lifandi". Er unt
að gera það á fegurri hátt, en lijer er
gert? Minning, sem er eins lifandi og
hin yndislegu lög Schuberts!
í Langcnstein, skamt frá Harz eru
sandsteinsklettar. sem fólk hefir graf-
ið heHa i og notar þá til ibúðar. Um
1400 inanns lifa í svona híbýlum og
hafn gert iengi. Heilarnir þykja góðir
til ibúðar að öðru leyti en þvi, að
erfitt er að liafa þá nógu bjarta. Eini
giugginn, sem á þeim er, er á sjálfri
hurðinni.
Tveir l'ranskir læknar hafa verið að
gera tilraunir með, hve lcngi full-
friskt fólk geti haldið niðri i sjer
andánum. Að meðallali getur fólk
sem • heilbrigt er ekki lialdið niðri í
sjer andanuin nema 40—45 sekúndur
og það því að eins að það hreyfi sig
ekkert á meðan. En fólk sem liefir, þó
ekki sje nema aðkehning af, brjóst-
tæringu, má til að draga aiidann eftir
15 sekúndur.
Oss liefir tek-
ist að fá einka-
rjett fyrir ís-
land á einhverj-
uin besta skop-
myndaflokki nú-
timans, sem sje
hinum spreng-
hlægilega „Adam-
son“, sem sænski
listamaðurinn O.
Jakobson er höf-
undur að. Þessi
flokkur, sem er
frábrugðinn öll-
um öðrum af sama tagi, þvkir vera
svo góður, að öll helstu blöð heimsins
kejtpast nm að fát einkarjett tit hirt-
ingar mgndanna. Og hvar sem „Adam-
son“ kemur, hvort heldur er í Ástra-
líu, Sviss, Argentinu eða á Spáni,
alstaðar er hann jafn kærkominn
gestur — og það öllum. Þvi teikn-
ingarnar, sem eru tekstalausar, tala
sínu máli jáfnt til ungra og gamalla,
jafnt til liámentaðra háskólakennara
sem daglaunamannsins, til stálpaðra
unglinga sem barna, til kvenna sem
karla. Með örfáum meistaralega
dregnum strykum lýsir listamaðurinn
þvi, sein við ber í lifi „Adamson’s",
lýsir makalausri rósemi hans hvað
sem á dynur, snarræði og hugprýði.
Eins og t. d. þegar Jacobson lýsir
ástríðu tóbaksnautnarmannsins og
lætur „Adamson" standa á miðju
gólfi með vindil i hendi. Nei, liugsar
„Adamson", nú liætti jeg að reykja, og
svo kastar hann vindlinum út um
gluggann af þriðju húshæð. Adamson
dauðsjer eftir vindlinum, ástriðan
kvelur hann og hann hleypur niður
tröppurnar og kemst nógu snemma
lit á götu til þess að grípa vindilinn
á lofti. Og auðvitað kveikir hann
iindireins i vindlinum. Þessi barátta
reykingamannsins varir aðeins nokkr-
ar sekúndur — meðan vindillinn er á
leiðinni ofan úr þriðju hæð hússins
— og endar með að „Adamson" fell-
ur fyrir freistingunni. Fjórir þættir
alvarlegs sorgarleiks leiknir á 4 sek-
úndum! Eða þegar „Adamson“ ætlar
að laga stólinn sinn sem ruggar og
byrjar að saga af einum fætinum.
Ilann sagar auðvitað of mikið, fer svo
i næsta stólfót og sagar af honum og
svo koll af kolli. Alaf ruggaði stóll-
inn, þangað til Adamson loks stendur
sigri hrósandi yfir stólnum, sem nú
er fótalaus! Þar fjekk liann vilja
sinn! Nú ruggar ekki þessi fjandans
stóll oftar! Eða .......... nei, við
skulum ekki svifta. lesendurna þeirri
ánægju að kynnast Adamson af sjálf-
urn myndunum. Adamson er það i skop-
myndum heimsins, sem Chaplin er á
kvikmyndatjaldinu. Hann verður ósjálf-
rátt allra uppá-
liald. Teikning-
arnar eru lirein-
asta meistara-
verk. Adamson
byrjar að koma
í næsta hlaði.
Kaupið Fálk-
ann á huerjum
laugardegi og
„lesið“ hinar
heimsf rægu
Adamsons-teihn-
ingar.