Fálkinn


Fálkinn - 09.03.1929, Blaðsíða 12

Fálkinn - 09.03.1929, Blaðsíða 12
12 F Á L K I N N 5krítlur. — Faðir yöar var jarðsunginn alveg nýlega — og 1><’> berið l>jer ekki nema hálfa sorg — svart baml bara um erminal — Já, en hann pabbi hafði bara einn fót. * * * SMELLNAR AUGLÝSINGAR. Ágætt ])urt timbur til sölu hjá Árna Helgasyni, sem legið hetir upp á lofti og þornað í allan vetur. Litlar minnishækur fyrir kvenfólk af nafnspjaldastærð til sölu. A. v. á. Maður sem aldrei er heima, óskar eftir herbergi til að sofa í nokkra daga. Menn eru beðnir að snúa sjer til Petersen, sem stendur á hurðinni á messingplötu. Tösku tapaði stúlka með miklu af peningum i, sem líklega hefir verið opin neðarlega á Bankastræti. Týnst hefir vasabók af manni úr gulbrúnu leðri og með grænu silki- fóðri að innan. Þrir lmndar eru í óskilum á lög- reglustöðinni. Ef rjettir eigendur gefa sig ekki fram innan viku verða þeir tafarlaust skotnir. * * * — Mikið lifandis ósköp getur hún talað, hún frú Guðriður? — Já, mjer þætti sennilegast, að hún hefði verið bólusett með grammó- fön-nál. ★ ★ * Á GRIPASÝNINGU: — Heyrðu, pabbi, af liverju gerir maðurinn þetta við kúna — hann klípur hana í hnakkann og klappar lienni á vangann .. .. ? — Hann er víst að hugsa uin að kaupa hana. — Þá verður ]>ú víst bráðum að fá þjer nýja vinnukonu! — ? ? ? — Jú, þvi hann Jón frændi er víst að liugsa uin að kaupa þá, sem við höfum núna. ★ * * LISTMÁLARINN: Þetta er besta mál- verkið mitt. LISTDÓMARINN: Einmitt ]>aðt Látið nú samt ekki hugfallastl Adamson spar- ar sjer útgjöld til tannlæknis. — Nú er jeg búinn að reyna skó í tvo klukkutíma, en þið hafið ekkcrt númer, sem er mátulegt. — Nei, þjer viljið auðsjáanlega fá númer, sem er stórt að innan en lit- ið að utan, en það höfum við ekki. ★ ★ * GAMALL ÁVANI. — Það er maður frammi, með lang- an skegglubba, sein vill finna yður. — Segið þjer lionum að koma með hann eftir mánaðarmótin. * * * Ung stúlka sem hafði tekiö þátt i fegurðarsamkepni og ekki fengið verð- laun snýr sjer til dómarans og spyr hversvegna hún liafi ekki fengið við- urkenningu. Haiin horfði á hana dá- litla stund og segir svo: — Það er af þessu ljóta, sem þjer hafið þarna á hálsinum. Unga stúlkan lítur í spegil og segir svo: — Jeg sje ekkerl Ijótt á liálsin- uni á mjer. — Jú, svarar dómarinn, — höfuðið. ........ Að vörmu spori var hurð- inn lokað svo að glumdi i stofunni. * * * — Hvað munduð þjer segja, ungfrú, ef jeg bæði yður um að verða konan min? — Iikki neitt. Mjer er ómögulegt að hlæja og tala í sömu andránni. ★ * ★ LJÓSMYNDARINN: Jeg lield að þjer ættuð ekki að vera alveg svona byrst- ur á svipinn meðan jeg tek myndina? -— Jú. Þessi mynd á að vera handa lionum bróðursyni minum og ef jeg er blíðlegur á svipinn skrifar hann undir eins og biður um peninga. ★ * * HJÁ LÖGMANNINUM: — Hjerna á reikningnum er talin þóknun fyrir tvö viðtöl. Jeg talaði ekki við yður nema einu sinni. — Jú, þjer komið inn aftur, og spurðuð hvort þjer liefðuð ekki gleymt regnhlífinni yðar. ★ ★ ★ — Jeg leyfi mjer að biðja um hönd dóttur yðar, herra stórkaupmaður! — Eigið þjer peninga? — Peninga! Haldið þjer að jeg ætli að kaupa hana? * ★ * — Hvað voru þeir margir, bræð- urnir hans Jósefs? spyr kennarinn Guðjón litla í biblíusögutimanum. -—■ Þeir voru sex. — Sex? Hvernig ferðu að því að gera þá sex? — Hann átti einn heilbróður og tíu hálfbræður. Tíu hálfir eru sama sem fimm heilir og einn við fimm eru sex. ★ ★ * — Ertu búinn með gamanleikinn, sem þú ætlaðir að skrifa? — Já, honum hefir ]>egar verið hafnað af leikhússtjóranum. ★ ★ ★ Rithöfundur einn hafði ekið i bif- reið og gleymt handriti af nýrri bók í vagninum. Hann auglýsir eftir því i blöðunum og daginn eftir kemur ek- illinn með handritið. Rithöfundurinn verður glaður og segir: —- Ilvort viljið þjer fremur fyrir ómakið, tíu krónur eða eintak af bók- inni, þegar hún kemur út? — Jeg las kafla úr bókinni í gær- lcvöldi, svo jeg lield að jeg þyggi freinur krónurnar. — Þetta er auma bálcinl Óskaplegur stíll og afkáralegar hugsanir! — Ilvað kosla fötin? — Ilefirðu lesið hana? — Um 400 krónur. — Nei, en höfundurinn er vinur minnl — Þá þur/ið þjer cngan vasa að gera fgrir veski!

x

Fálkinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fálkinn
https://timarit.is/publication/351

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.