Fálkinn - 22.06.1929, Blaðsíða 12

12
F A L K I N N
Skrítlur.
— Hversvegna hafa manneskjurnar
ekki skott, eins og t. d. tófan?
Þaö er ekki rúm í buxunum fgrir
skott.
* *
— Jeg œtla elcki að skrökva neinu
aö gður, ungfrú. Jeg er því miður
enginn unglingxir lengur.
Adamson polir
ekki að horfasi
í augu við
dauðann.
- Faðrinn: — Hversvegna stalstu
krónunni, anginn þinn?
Sonurinn: Til þess að komast í
Bíó.
— Og hvað vildirðu þangað?
— Jeg ætlaði að sjá „Tíu boðorðin".
* * «
Pjetur litli er á gangi með móður
sinni og þau koma að gamalli og
mjög hrörlegri kirkju.
— Heyrðu mamma, er þetta Guðs
hús, spyr Pjetur.
— Já, góði minn, svarar móðirin.
Pjetur litur við hugsandi, en loks
segir liann:
— Af liverju flytur hann ekki,
mamma?
* * *
— Hafið þjer heyrt að hann Hval-
fer hefir gifst hraðritaranum sínum?
— Jæja, svo þau liafa skift um
hlutverk. Áður las hann henni text-
ann en nú hún honum.
En hversvegna lœrið þjer ekki Esperanto?
Það skal jeg segja yður. Jeg held að maður geti aldrei licrt framandi
mál nema að maður búi í landinu, þar sem það er lalað. Ó, bara að jeg
vœri komin þangað.

Hegrðu, þú regnir að gá í spilin min!
Ertu alveg vitlaus, það var jeg sem gaf!
— Pabbi, til hvers
eru allir þessir þrœðir
þarna i loftinu?
— Það eru þrteð-
irnir fgrir þráðlausu
stöðina, barnið mitt!
í vatnagangi í dalnum: Guði sje lof að það drapst i ofninum svo
við gátum sest á regkháfinn!