Fálkinn - 12.04.1930, Side 12

12
f ALKINN
Skrítlur.
— Það eru göt ú skaftpottinum.
— Já baö er ekki nema kostur.
Þá sjáiö þjer þvi betur, hvaö eldin-
um líöur.
— Settu mí upp hattinn, Adolf,
þangaö til lijálpin kemur. Annars
gæti vel fariö svo, að þú fengir háls-
bólgu og kvef.
Skipeigandi er í skirnarveislu —
að barni en ekki skipi.
— llvcr fjárinn er að yöur, maö-
url Voruð þjer að reyna aö senda
bifreiöina yöar meö símanum?
Adam-
son.
90
Betri helmingur
Adamsons sigrar
hinn lakari.
COPTOSMT R I B. BOX6. CQPÍNMSGEN
■v.'-v.v
— Jæja, hefir skuröurinn bætt
heyrnina í manninum yðar?
— Já, undir eins daginn eftir hlust-
aöi hann á bróður sinn i Ameriku.
— Ilvaö er klukkan orðin, kunn-
ingi?
— Þaö veit jeg ekki ennþá. Jeg
hefi ekki náð i nein i'ir í kvöld.
Skotskur leikari kom til London og
kom sjer fyrir hjá matsölukonu.
Fyrsta morguninn sendi húsmóðirin
— Ileyrið þjer, ungfrá. ViljiÖ þjer
ekki gera svo vel að gæta að, hvort
ekki er þjófur undir rúminu.
Nœrsýni maöurinn.
— Fyrirgefiö þjer, herra minn.
Mjer finst jeg kannast svo vel við
andlitiö á yöur. Ilöfum viö ekki
sjest einhverntíma áður?
vistinni undir eins. ^
— Því í ósköpunum ráöist þlej’
vist sem barnastúlka, úr því að V°n
þykir ekki vœnt um börn.
— Mjer sýnist þjer vera óhre111
um hendurnar, rakaril o
— Þaö er vegna þess aö jeff ‘lC‘
ekki þvegiö hár á neinum l daff■
tvær sneiðar af smurðu brauði til
hans með teinu og þegar gesturinn
kom niður kvartaði hann undan því,
að þetta væri of lítið. Næsta morgun
sendi konan þrjár sneiðar af smurðu
brauði til hans og enn kvartaði leigj-
andinn. Þriðja morguninn tók hús-
íreyja heilt súrbrauð og sneið það
eftir endilöngu smurði kvartpundi ‘
smjöri á. Þegar leikarinn kom °*a
spurði hún háðslega:
Fengur þjer nóg i morgun? .
— Jæja, ekki var það sem ver ’
En nú eru sneiðarnar ekki orðn
nema tvær, eins og í fyrstu.