Fálkinn - 16.05.1931, Blaðsíða 11

í
F A L K I N N
11
Yngstu lesendurnir.
Skemtilegur regndagur.
Hjerna lun daginn komu nokkrir
litlir kunningjar minir til mín. Við
vorunx búnir að ráðgera að t'ara langa
ferð saman, en það varð ekkert uf
þvi vegna þess að það kom svo mik-
il rigning. Þrútt fyrir jxað skemtum
við okkur ágætlega um daginn. Við
fórum í svo marga skemtilega leiki,
og það er um þá, sem jeg liefi hugs-
að mjer að segja ykkur í dag.
Fyrst kastaði jeg peningi upp i loft-
ið. Þegar hann var sestur að á gólf-
inu spurði jeg gestina hvort nokkur
þeirra gæti sagt mjer hvað upp sneri.
En'ginn þeirra gat það, sumir gátu
sjer eitthvað til, en það var nú ekki
meiningin með því, þeir áttu að geta
sagt það alveg fyrir víst. Þeir urðu
alveg hissa, þegar jeg sagði þeim, að
jeg gæti það.
Eg bað þá síðan að leggja pappirs-
blað yfir peninginn, siðan tók jeg
blýantinn minn og strauk honum eft-
ir pappírnum, og þá leið ekki á löngu
áður en jeg gat sagt börnunum hvað
upp sneri, án þess að sjá peninginn
•uejiefs
Svo náði jeg í pappalok og skar í
það nokkrar liolur svo sem 8 sm.
að þvernxáli. Við hverja holu skrif-
aði jeg vinniiiginn. Epli, Appelsinu,
hrjóstsykur, súkkulaði o. s. frv., það
var alt saman eitthvað sem börnun-
um jxótti gott. Svo fjekk jeg hverju
þeirra ör, sem jeg liafði búið til úr
gömlum korktöppum og var stungið
fjöður í annan endann, en naglá i
liinn.
Hvert barn fjekk áð skjóta þrisvar
úr vissri fjarlægð. Og nú áttu lxau að
reyna að láta örina lenda í einhverri
holunni. Þau þeii*ra, sem gátu það,
fengu þann vinning, senx skrifaður
var við þá holu, sem þau hittu.
Eitt barnanna stakk upp á því að
við skyldum teikna skugga hvors
annars. Eg mundi nú eftir að jeg átli
þunnan, hvítan pappír og þandi hann
Skuggar.
úl á gler í hurðarglugga. Tveim-
ur metruin fyrir framan gluggann
kveikti jeg á rafmagnsperu, og sá,
sem teikna átti settist fast upp að
rúðunni.
Auðvitað varð jeg að vera ákaflega
fljótur að teikna. Börnin eiga bágt
með að setja kyr mjög lengi i einu.
Þegar jeg var búinn að teikna ystu
linurnar, ljet jeg stærsta drenginn
sverta alt andlitið með teiknibleki.
Fjekk svo livert barnanna mynd af
sjer, sem það gat átt til minningar
um þennan skemtilega dag.
Myndir.
Síðan tók jeg mynd af öllum börn-
unum á eina plötu, framkallaði liana
og „kopíeraði“ í fallegan pappír í kop-
íuramma og nýju plötuna lagði jeg öf-
uga í vjelina, ljet falla ljós á hana í
nokkrar mínútur, framkallaði hana og
„fikseraði“ á venjulegan hátt. Jeg
skolaði hana aðeins, og hún þornaði
mjög fljótt af þvi jeg ljet hana liggja
tvær — þrjár mínútur í brensluspritti.
Svo selli jeg nýju plötuna inn í
skuggamyndavjelina mína, og stækk-
aði liana talsvert, og svo átti hvert
barnanna um sig að teikna mynd af
sjálfu sjer.
Þegar við kveiktunx ljósið seinna
sáum við að myndirnar höfðu tekist
mjög sæmilega. Það er nefnilega alls
ekki erfitt að teikna þæi*, þó auð-
vitað það hepnist best fyrir jxeim,
sem eru næmir fyrir linum og litum.
Spurningar til umhugsunar.
Eftir því sem á leið urðu börnin
þreytt á að leika sjer og nú lagði jeg
fyrir þau nokkrar spurningax*, sem i
fljótu bragði sýndust mjög auðveldar.
er gaman
að líta á J?vottana
u
Jeg Þvæ
skemdalaust
og á helmingi
styttri
tíma meö
segir húsmóðirin
,, Lökin og koddaverin eru hvít eins
og mjöll, hvergi stoppað eða bætt.
Það er Rinso að þakka! Rinso
heldur pvottunum hvítum, enginn
harður núningur, engin bleikja, ek-
kert sem slítur göt a J>vottana,
bara gott, hreint sápusudd, senx
naer út öllum óhreinindum. Jeg
gæti ekki hugsað mér að vera án
Rinso."
RINSO
Er aðeins selt i pökkum
— aldrei umbúðalaust
LítiII pakki — 30 aura
Stór pakki — 55 aura
W-R 24-047»
Fyrsta spurningin var svona:
Hvað marga daga þuúfið þið til
þess að klippa í sundur 50 metra lang-
an ljereftsbút ef jxið klippið einn
meter af á dag?
„50 daga“, svöruðu þau. Það var vit-
laust. Já, hið trúið þvi ef til vill ekki
og lialdið að jeg sje að gera gys að
ykkur, en bráðum skal jeg segja
ykkur hvernig það er. Lítið í svörin.
Næsta spurning var þessi:
Drengur nokkur vegur 20 kg. og
helminginn af jxyngd sinni. Hvað er
liann þungur
„30 kg.“ kölluðu flest þeirra. Er
Þriðja og síðasta spurningin, sem
jeg lagði fyx'ir börnin var svona:
Slanga skríður upp eflir 20 metra
háum stólpa. Hún fer 5 metra á dag,
en á hverri nóttu síður lnin niður um
fjóra metra. Hvað lengi er liún að
komast alla leið upp?
„20 daga“, kölluðu öll einum munni.
Hvað finst ykkur?
Rjett svör.
1. 4.9 claga. — Fertugasta og níunda
daginn fær maður tvo búta, þegar
kliptur er af síðasti meterinn.
B ' ■
: |
I M á I n i n g a -1
5 í
vörur
■
■ ■
Veggfóður
■ ■
i ■
Landsins stærsta úrval.
Umálarinn!
■ ■
Reykjavík.
■ ■
■ ■
■•■■■■■■■■«■«■■■■■■■■■■■ ■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
2. 40 kg. — Drengurinn vegur tvisvar
sinnum helming vigtarinnar og það
voru 20 kg. liinn helmingurinn er líka
20 kílo!
3. 16 daga. — Hún kemst ekki nema
einn ineter upp á dag. Þegar hún er
búin að vera að skríða i finxtán daga
er hún komin fimtán metra upp sext-
ánda daginn skríður liún fimm nxetra
og er þá komin alla leið,