Fálkinn - 27.02.1932, Síða 3

F Á L K I N N
H
VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM.
Ritstjórar:
Vilh. Finsen og Skúli Skúlason.
Framkvæmdastj.: Svavar Hjaltested.
Aðalskrifstofa:
Bankastræti 3, Reykjavík. Sími 2210.
Opin virka daga kl. 10—12 og 1—7.
Skrifstofa i Oslo:
Anton Schjöthsgade 14.
Blaðið kemur út hvern laugardag.
Áskriftarverð er kr. 1.70 á mánuði;
kr. 5.00 á'ársf jórðungi og 20 kr. árg.
Erlendis 24 kr.
Atiar áskriftir greiðist fyrirfram.
Auglýsingaverð: 20 aura millimeter
Herbertsprent, Bankastræti 3.
25 ára afmæli.
Skraddaraþankar.
,,/Etít mun hann stórvirkr, enn
eigi veit ek hvárt hann er svá góð-
virkr“, sagði Njáll við Bergþóru er
hún hafði ráðið Atla í vist til sín
til þess að drepa Kol. Njáll var vit-
ur maður og kunni að sjá fyrir ó-
komna hluti. Og hann gerði grein-
armun á orðunum stórvirkur og
góðvirkur.
Það er íhugunarvert, hvort menn
gera sjer nægilega grein fyrir þess-
um mismun. Hvort ekki stórvirkin
hafa fcngið æðri sess en þeim ber
i meðvitund almennings en góðvirk-
inlægri . Stórvirkin geta nefnilega
verið bæði góð og ill og góðvirkin
geta verið litil og stór.
Og manninum er svo varið, að
hann sjer jafnan betur það slóra
en það smáa. Stóra verkið verður
landfleygl á svipstundu — ekki sísl
ef það lýsir illmensku en stóra
góðverkið er mánuði að verða
hreppsfleygt. Maðurinn sem vill
verða frægur leggur fyrir sig stóru
verkin, jafnvel þó að það orki tví-
mælis hvort þau geri höfundi sín-
um sóma. Hann vinnur alt til —-
leggur á tæpasta vaðið lil þess að
láta bera á sjer. Ef hann er hepp-
inn og tekst að vinna stórvirki, sem
skapar honum varanlegan orðstír á
hann vissann titilinn: mikilmenni,
og fær hann undir eins.
En hinsvegar eru þeir fáir, sem
hljóta það heiti fyrir góðverkin,
hvort sem þau eru smá eða stór.
Smáu góðverkin eru unnin i kyrþey.
Fátæklingurinn sem hefir af litlu að
miðla en miðlar samt þeim sem eru
enn fátækari fær ekkerl sæmdarheiti
fyrir það, en ríkur maður sem gef-
ur minna, i hlutfalli við efnahag
sinn, er lofaður fyrir rausn. Menn
sem hafa orðið heimsfrægir fyrir
auðæfi, sem þeir hafa fengið sum-
part með hagsýni og dugnaði en
sumpart með refjum og harðneskju,
eru kallaðir stórmenni, en aðrir sem
hafa brotið upþ ó mannúðarhugsjón
sem hefir gildi fyrir alla veröldina,
eða með hugviti sínu og elju unnið
bug ó ýmsum stórplágum mannkyns-
ins fara fyrir ofan garð og neðan í
meðvitund fjöldans og heimurinn
þekkir þá ekki. En þessir menn
höfðu enga tilhneiging til þess að
hreykja sjer hátt og láta bera á sjer.
Þeir unnu sitt verk af ósjálfráðri
hneigð til þess að láta gott af sjer
leiða, en ætluðust ekki fil neinna
Iauna.
En niundi heimurinn ekki verða
betri og örslígari fram á leið til
þeirrar fullkomnunar, sem honum
er ætluð og allir þrá, ef menn gerðu
sjer meira far um að greina ó milli
stórvirka mannsins og hins góð-
Virk'a?
Hinn 2. næstci mánaðar á stærsta rakarastofa bæjarins, rak-
arastofa Sigurðar Ólafssonar, 25 ára afmæli. Er hún stofnuð 2.
mars 1907 af Sigurði og Kjartani Ólafssyni rakara og byrjuðu þeir
í lítilli stofu í Lækjargötu 6 en fluttust þaðan í Melsteðshús, sem
stóð þar sem nú eru hús Páls Stefánssonar stórkaupmanns og voru
þar eitt ár. Þaðan flutti rakarastofan i húsið í Hafnarstræti nr. 16
vesturendann og var þar til vorsins 1921 að hún flutti í Eimskipa-
fjelagshúsið, sem þá var nýbygt, og þar er hún enn. í mars 1919
gekk Kjartan úr fjelaginn og síðan hefir Sigurður rekið stofnna
sem einkaeigandi.
Þegar í fyrstu náði rakarastofa þessi þeim vinsældum, sem
hún á við að búa enn í dag, og urðn 'til þess, að hún hefir öll þessi
umliðnu ár, að undanskildum ef til vill þeim allra fyrstu, verið
langstærsta rakarastofa bæjarins. Orsakirnar, sem að þessu eru,
má fyrst og fremst finna í þvi, að eigandinn hefir jafnan kunnað
þá nytsömu list fyrir alla þá, sem stunda viðskifti við aðra, að gera
öllum til hæfis, með góðu viðmóti, vandaðri afgreiðslu og nýtísku
áhöldum. Vjer vitum ekki deili á, hve oft hann hefir gerl umbætur
á stofn sinni. En í staðinn birtist hjer mynd af rakarastofunni,
eins og hún er nú, með nýju stólunum, sem stofan viðaði að sjer
núna fyrir afmælið. Er stofan svo úr garði gerð, að hún stendur
ekki að baki bestu rakarastofum erlendis.
Myndirnar hjer að ofan eru af Þórði Þórðarsyni í Hraunkoti, Hafn-
arfirði og Þórhildi Högnadóttur konu hans: Varð Þórður niræður
síðastliðinn mánudag, en 16. nóv síðastliðinn átlu þau hjónin
fjörutíu ára hjúskaparafmæli. Er Þórhildur þriðja kona Þórðar,
og varð áttræð í fyrrasumar. Þórður var lengst af i Hólum í Bisk-
upstungum, fyrst sem vinnumaður og síðar sem bóndi í 25 ár, en
fluttist til Hafnarfjarðar aldamótaáirið og hefir búið þar síðan
HRYGGBROTINN. Prinsinn af
KONUNGSSONUR. Asturiu, sonur
------------—— Alfons Spánar-
konungs er mjög heilsutæpur. Eigi
að siður er sagl, að hann hafi verið
að biðja sjer stúlku núna um nýárið,
lieitir hún Kyra og er dóttir Gyrils,
hins rússneska stórfursta, sem lif-
að hefir landflótta í Frakklandi síð-
an byllingin varð í Rússlandi og er
talinn 'íoringi hinna landflótta rúss-
nésku aðalsmanna. Stúlkan er 22
ára og hefir nú hryggbrotið prins-
inn og fært þá ástæðu til, að hann
muni aldrei hafa nema raun af ráða-
hagnum, því Uð ógæfan hafi jafnan
ell hana, hvar sem hún hafi farið.
Hún liafi horft upp á, að nokkur
ættmenni hennar vorú myrt og hún
hafi verið stödd á Spáni þegar kon-
Pjetur Jónsson fyrv. kaupmað-
ur varð 70 ára á laugardaginn
var.
ungurinn veltist úr sessi. Alstaðar
hafi ólánið steðjað að, þar sem hún
kom, og' eins muni fara ef hún gift-
ist prinsinum.
En önnur saga segir, að stúlkunni
lmfi alls ekki verið á móti skapi að
giftast prinsinum. Hinsvegar hafi
Alfons beitt sjer gcgn þvi, að sonur
hans giftist og fengið hana til þess
að segja nei. Haldi Alfons þ.ví fram
að pilturinn sje svo heilsulaus, að
hann megi ekki giftasl, en læknarn-
ir segja annað. Og þessi saga segir
líka, að l>au ungu hjúin sjeu bráð-
óstfangin hvort af öðru.
31 HATTUR Fyrir nokkru urðu í
Á lfi ÁRl. Kaupmannahöfn mála-
------------ferli, sem mikið var
ialað um, út af þvi, að maður einn
neitaði að borga loðkópu, sem kona
hans hafði tekið út í reikning hans
og' kostaði mörg þúsund krónur. Nú
er nýtt mál af liku tagi á döfinni
þar. Ríkur stórkaupmaður, Flindt
Drost að nafni hefir neitað að greiða
hattareikning fyrir konu sína, sem er
skilin við hann. En hattana hafði hún
tekið út áður en þau skildu. — Það
hefir komið fram í prófunum, að
þessi frú hefir keypt samtals 31 hatl
á hálfu öðru ári og hafa þeir kosl-
að 75 krónur hver að jafnaði. Að hún
hefir ekki valið vörur af ódýrustu
tegund m'ó sjá af því að sokkarnir
hennar hafa að meðaltali kostað 1<S
krónur parið og vasakhitarnir 10 kr.
Að vísu hafði bóndi hennar sagl .
henni, að hún þyrfti ekki að spara,
og að honum væri kærl, að aðrar
frúr gengi ekki betur klæddar en
hún. En of mikið að öllu má þó gera,
og varla mun veslings kaupmannin-
um hafa dottið í hug, að hún notaði
sjer boð hans svona vel eins og raun
varð á.
Þegar. málið kom fyrir rjett höfðu
bæði verið boðuð þangað sem vitni
hann og konan hans fyrvei'ímdi (sem
nú hefir mist rjettinn til .að bera
nafn hans.og heitir nú frú Hviídju
En hvorugt kom — þau sendu bæði
vottorð um, að þau gæti ekki mætl
vegna veikinda.
Kaupmennirnir í Kaupmapnahöfn
bíða málsúrslitanna með óþreýju.
Það hefir ekki litla þýðingu fyrir
þá, hvort þeir geta haldið v.örunum
sínum að hjegómagjörnum frúm og
selt þeim eins og þær vilja, í vissu
um það að maðurinn borgi altaf
reikningana.
• ----x-----
í Árósum bar það við á aðfanga-
dagskvöld, að-þegar verið var að
eta gæsasteikina gleypti vinnukon-
an í húsinu bein og stóð það fast i
hálsinum á henni. Hún var flutt á
spitala og læknir gerði skurð á
barkanum á henni, en það sloðaði
ekki og kafnaði stúlkan i höndun-
um á honum;