Fálkinn - 28.05.1932, Blaðsíða 7

FÁLKINN
7
Myndin er frá norffanverðri Transjordaníu. Sjesl i)fir bwinn Es-Sall.
KONUNGLEfílfí FLUGMENN. en flngkennarinn á bak vifí, þvi afí
Petas krónprins i Júgoslavín hefir ]>6 afí krönprisinn sje orfíinn úl-
hrrl ai) fljúga og kvað hafa mikinn hrrfínr flugmafíur fær hann ekki
áluiga fgrir fluginn. Hjer sjest liann leyfi lil afí fljúga einn. Hann er
i vjelinni sinni ásaml bró&ur sirnim, nefnilega ekki nema í) ára gamalL
öðru lagi eiga landsbúar jafnan
í vök aÖ verjast gegn árásiun
N'ahabilanna, seni gera þeim
beimsóknir oSru hverju og ræna
þá og ru])la því, sem þeir geta
komist vfir. Er þaS þungnr
skatlur, sem þessir ribbaldar
leggja á gránnana.
11öfuðborgin i Transjordan iu
er Annam og er hún nndarlegt
sambland austræns og vestrælis
hcims, en vestrænu áhrifin auk-
asl með bverju árinu. Þar situr
emírinn og hefir sjer fil ráðgjaf-
ar l’imtán manna þing og er
Frá ánni Jórdan og lil Amman er ngr og tiltölalega gófínr akvegnr.
sinn fegri. Var hann kominn al'
voldugum arbiskum ættum (f.
1856) og' ólst upp lijá frændum
sinum, sem voru landstjórar
(emirar) Tyrkja i Mekka, en
eigi að síður var hann Tyrkja-
liatari hinn mesti all frá barn-
æsku. Þegar hann gerðist kalífi
1921 stóðust óvinir hans ekki
mátið og Ibn Saud rak hann úr
landi eins og áður er sagt og
lagði Iledjas undir sig. Ætlaði
hann að taka Transjordaniu og
Iralc líka, en tókst ekki. Sitja
tveir synir Husseins að völdum
í þessum ríkjum, Abdullah-ibn-
Hussein í Transjordaníu og Fei-
sal í Irak.
Transjordania liggur milli
(lyðingalands og Sýrlands að
norðvestan og eyðimerkurinnar
að sunnan og nær austur að Ir-
ak. Er Bretum nauðsynlegt að
koma sjer vel í þessum löndum,
því að um þau liggur leiðin til
Indlands, enda eru þeir synir
Husseins kongar þania af Eng-
lands náð. Transjordanía er
sama landið, sem biblían minn-
ist oft á og kallar Gilead. Þegar
])ví sleppir tekur við hin lílt
kannaða eyðimörk, sem mörg
um leikur hugur á að kvnnast,
en fáir þora að leggja i. Að visu
er „konungur eyðimerkurinn-
ar“, hinn voldugi Ibn Saud ekki
óvinveittur Evrójjumönnum, en
honum hefir ekki tckist enn að
friða landið. Þarna vaða uppi
ræningjaflokkar, sem gera sjer
það að atvinnu að ráðast á úlf-
aldalestir og ræna þær öllu fje-
mætu og enda drepa ferða-
mepn, ef svo ber undir. A þessu
varð liált í haust danska blaða-
manninum Ivnud llolmboe, sem
kom hingað til lands fyrir
nokkrum árum og hjelt fyrir-
lestra í Reykjavík. Ilann hefir
ferðast um Norður-Afríku í
nokkur ár og skrifað bækur um
það ferðalag. Lærði hann til
fullnustu tungu Araba og tók
Múhameðstrú. Næst liugðist
hann að kanna hinar ókunnu
slóðir Arabiu og ætlaði sjer að
liitta Ibn Saud að máli og fá
leyfi til að fcrðast um landið
alt. En þegar hann var kominn
'svo sem tvær dagleiðir inn fyrir
landamæri Ibn Sauds var liann
drepinn. Þvkir víst, að fylgdar-
maður hans hafi framið vígið
og skilið eftir líkið illa úleikið
i eyðimerkursandinum.
Landfræðilega og þjóðmenn-
ingarlega er Transjordanía tal-
in standa nær Gyðingalandi en
Arabíu og hafa fornmenjafund-
ir og málfræðirannsóknir stað-
fest þetta. Þar tíðkast ekki
flökkulíf eyðimerkurinnar og
lýðurinn cr vel mentur á ýmsa
lund, þó að undantekning sje að
menn kunni að lesa og skrifa
þar. Hika fróðir menn ekki við,
að telja þá Transjordaniumenn
miklu betur nienta en t. d.
Iraksbúa. Og í tið núverandi
emírs, Abdullali Ilusseirissonar,
sem áður var minst á, hefir
þjóðin tckið miklum framför-
um i ýmsum greinum. En að-
staðan er erfið til þess, að koma
þar’na upp menningarríki. Fyrst
og 1‘remst er landið ófrjótt og í
Til þess' afí verjasl árásum vahabit-
cnna liefir emirinn vel búifí riddara-
ifí á úlföidum en ekki hestum.
Frifísamlcgur Vahabiti hvílir sig
nndir kaklusrunna i eyfíimörkinni.
fullvrt að allir þingmennirnir
kunni að lesa og flestir að
skrifa. Emírinn liefir komið sjer
ppp lögregluliði, sem er betur
vopnað en lögreglur Evrópu,
enda er talið óvenjulegt, að því
sje hlýtt nema því að eins að
það grípi til byssunnar.
Þctta land er útvörður menn-
ingarinnar og siðasti öruggi
staðurinn, sem farið er um þeg-
ai lagt er suður i eyðimörkina.
Eftir að skilur við það veit eng-
inn bvað við tekur og þeir sem
hverfa suður vfir landamærin
gariga þess ekki duldir, að það
er undir hælinn lagt, hvort
nokkurntíma spyrst til þeirra
framar. Eyðimörk Arabíu er ö-
kunnugt land og þar bíða inarg-
ar gátur lausnar. Enginn vafi er
á því að i eyðimörkinni, sem nú
er, bafa áður verið frjósamir
landflákar og að þar hefir vér-
ið menning á liáu stigi, menn-
ing, sem nú er liðin undir lok.
Hafa sannanir fengist fyrir
þessu, m. a. af rústum, sem
fundist hafa í evðimörkinni og
sýna alt aðra byggingarlist en
tíðkaðist; í nágrannalöndunum.