Fálkinn


Fálkinn - 28.05.1932, Blaðsíða 14

Fálkinn - 28.05.1932, Blaðsíða 14
14 F Á L K I N N Málningavörur, HEILDSALA. SMÁSALA. Fernisolía ljós og dökk tvísoðin /finkhvíta cem. hrein. Blýhvíta cem. hrein. Titanhvítt. Terpentína frönsk <fc mineral. I'urkefni Ijóst. Blýmenja. Botnfarfi bæði ú trje og járn. Lestarfarfi. Glær lökk alls konar. Mislit lökk alls konar. .lapanlakk. I.agaður farfi i öllum litun’ Olíurifinn farfi í öllum litum. I'urrir litir í öllum litum. Maskinglassur í öllum litum. Aluminiumbronc. ■ Destructor (uppleysari). Kítt'i. Krít. Sandpappír. Vítissódi. líyðklippur. Stálburstar. Stálskröpur. Málningarpenslar allar stærðir. Carbolin. Bl. fernis. Hrátjara. Skorsteinsfarfi i öllum litum. Alt valdar fyrsta flokks vörur. NB. Sjálfs yðar vegna þá spyrj- ist fyrir um verð á þessuni vör- um hjá okkur áður en þið kaup- ið þær annars staðar. in „6E¥SIR“. Fiskábreiður tilbúnar eða saumaðar eftir pöntun. Gæðl og frágangur hinn alþekti. 0. ELLINGSEN. HALDIÐ LITLU FLÍKUNUM MJÚKUM Þeim sem nœsiar liggjci hinu viðkuœma barnshörundi L U X heldur flíkunum ekki einungis mjúkum, heldur eykur endingu )?eirra. HiÚ mjúka LUX lööur er svo hreint aö allt sem í kví er kvegiö, hréinsast og en- durnýjast. Ullarflíkur ungbarna haldast mjúkar einsog æöardúnn, sjeu þær ]?vegnar úr LUX. Litlir pakkar 0.35 Stórir pakkar 0.70 M-LX 373*047A IC LUX er hreinl sein bergvatn LEVER BROTHERS LIMITEI), PORT SUNLIGHT, ENGLAMO konunnar. „Jeg skal taka þetta til alvarlegrar yfir- vegunar. Jeg þykist vita að þjer sje hjer um bil sama hverri jeg giftist“. „Já —, aðeins má hún ekki vera þýsk, eða nota skó sem marrar í“. „Þvi lofa jeg sagði Tony og hló. Hann gekk út að glugganum og leit út á götuna, þar beið bíllinn hans eftir honum stór og skrautlegur. „Jeg verð að fara í þetta sinn“ sagði hann. „Jeg þarf að koma við i gildaskálanum, til að sjá um að all sje í lagi fyrir morgundag- inn. Þvi næst fer jeg heim og hef fataskifti. Jeg hefi lofað að koma á grímudans í kvöld, og það tekur, sem vænta má töluverðan tíma, að gera mig að Karli sáluga II.“ I.afði Jocelyn liringdi. „Komdu aftur þeg- ar þú hefur ekki annað þarfara að gera Tony“, sagði hún. Tony laut að henni og kysti hana inni- lega. „Jeg kem hráðum aftur“, sagði hann. „Jeg er ætíð i vandræðum, Fanny frænka, og þú ert sú eina, sem hefur lag á að halda við hugrekkinu hjá mjer“. Tony opnaði vængjahurðina á Kosmo- politan-klúbbnum og gekk inn í skrautlegu skenkistofuna. Tveir menn voru þar fyrir, og voru að drekka vínblöndu. „Hallo Tony“, kallaði ánnar þeirra, Doggy Donaldson að nafni. Hann var auðþektur á því að út úr öðru munnviki lians hjekk vindlingur, sem hann þó aldrei kveikti í. „Komdu hingað. Þú ert vafalaust kunnugur da Freytas markgreifa". Tony kinkaði kolli, og hinn maðurinn, sem var stór og dimmleitur maður um fimtugt, mjög vel búinn heilsaði honum með kurteyslegri bendingu. „Við hittumst sem óvinir, sir Antony", sagði hann brosandi. „Jeg kem hjer aðeins til þess að fullvissa mig um að alt væri í lagi fyrir morgundaginn. Minn maður er i ágætu ásigkomulagi og jeg vona að þjer sjeuð jafn heppnir með ykkar mann“. Markgreifinn ypti öxlum. „Jeg tel það víst. Annars er jeg enginn atkvæðamaður í þessu efni, en hans hátign hefur gaman al' því“. „Hvað eru veðmálin há, Doggy?“ spurði Tony. „Martin Smith sagði mjer í morgun að haiin hefði veðjað einu hundraði á Lopez“. Tony setti frá sjer glasið, er hann hafði tæmt. „Já, já“, sagði hann. „Sá þolir nú að tapa“. Nú varð stutt þögn. „Þjer treystið manni yðar vel“, sagði markgreifinn með mjúkri röddu. „Máske vilduð þjer taka við einu veðmáli enn? Af jijóðræknislegum ástæðum, veðja jeg á okkar mann“. „Það vil jeg með ánægju“. „Við skulum þá segja tvö hundruð“. Tony kinkaði kolli og skrifaði veðmálið á ermalín sitt. „Jeg verð að lialda áfram“, sagði hann. „Sjáumst heilir á morgun“. Tony steig upp í bifreiðina og ók af slað. Ilann bevgði fyrir hornið hjá Long Acre, og hjelt í áttina að Piccadilly. Þegar hann kom á móts við hina frægu leikbúningabúð Garnetts, kom ung og i'rið stúlka jjaðan út. Tonj' hafði ekki fyr komið auga á hana, en hann stöðvaði vagninn í eiiiúm svip. Unga stúlkan gekk til hans brosandi. „En hvað jeg var heppin að hitta þig, Tony“, varð henni að orði. „Nú getur jjú ekið mjer heim. Jeg ætlaði einmitt að fara að eyða peningum í bifreið“. Hann hallaði sjer út og opnaði hurðina. „Þú getur lofað mjer að hirða gróðann. Gerðu svo vel“. Hún settist við hlið hans, og vagninn hjelt áfram inn í umferðina i Leicester Square. „Það var skringilegt að jeg skyldi rekast á þig núna“, sagði hann. „Jeg var alveg ný- lega að tala um þig. „Það er altaf verið að tala um mig „sagði Molly. „Jeg vona að jni hafir ekki talað al- veg eins illgirnislega um mig, og alment er gert“. „Jeg sagði að jiú værir eina stúlkan i Lundúnum, með svona litt hár‘ ‘, sagði hann og skammaðist sín ekki fyrir lýgina. „Já, jeg hef fallegt hár, er ekki svo. „All- ar aðrar stúlkur halda að það sje litað. Sannleikurinn er sá að það er einn af þeim

x

Fálkinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fálkinn
https://timarit.is/publication/351

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.