Fálkinn - 13.05.1933, Blaðsíða 13

13
F A L K I N N
1 2 m 3 4 15 16 I |t 1 1 1 1 3 9
1« h SgSU* m ,3 j |
14 1 lls m 161 m
m 171 m m 18 i m 19
20 21 m 22 23 24 m 25 20 |
27 28 m 29 | Hf|30
31 m 32 33 34
Ífl35 36 iH |§f 37 38 m
m M ! m 40 41 1 4 2 1
4 3 m 44
4(5 | i m 471
Krossgáta nr. 89.
Lárjelt. Skýring.
1 undir frjettaskeytum. 3 lands-
málafundur. 10 sækja sjó. 12 greitl.
13 kassi. 14 mannsnafn. 10 eld-
stæði. 17 hlýt. 18 koma fyrir. 20
fornafn. 22 dæld. 25 faraldur. 27
ellegar, 29 óvinsæll sendimaður. 30
hreyfast. 31 Hali. 32 gyðja. 34 for-
setning. 35 eyða. 37 festa hönd a.
39 úr rifi. 40 hilóð.. 43 líf. 44 fliss-
aði, 45 húsdýr. 40 snúinn. 47 i
skuld.
Lóörjett. Skýring.
1 stjórnmálaflokkur á uppsigl-
ingu. 2 ósk látin í ljós við þann
sem ætlast er til að uppfylli hana.
4 miða á. 5 aumur. 0 forsetning.
7 er hjörninn. 8 lítið áhald. 9
þyngdareining. 11 beita. 15 ldjóð.
ló l'ar. 18 meiðsli. 19 stjórnmála-
flokkur. 21 nam staðar. 23 eldhús-
áhald. 24 kunna við sig. 20 fóru af
baki. 28 yfirlið. 33 mót. 30 hrydu.
38 kærleikur. 39 trúarskortur. 40
hál (þf.). 41 fugl, (þf.). 42 spil.
43 liúsdýr. 44 upphrópun.
Lausn á krossgátu 88.
Lárjett. Ráðning.
1 ná. 3 samvinna. 10 orf. 12 Rio.
13 Jón. 14 raufin. 10 lón. 17 mi. 18
fát. 20 má. 22 tafl. 25 ull. 27 ess.
29 núa. 30 róa. 31 nit. 32 siga. 34
Ag. 35 ala. 37 ló. 39 ila, 40 Hitler.
43 ári. 44 bað. 45 iða. 40 lántökur.
47 ar.
Lóðrjett. ltáðning.
1 norðmenn. 2 ára. 4 Ari. 5 mín.
0 vó. 7 njótur. 8 nón. 9 an. 11 fum.
15 fit. 10 lá. 18 flag. 19 flagarar.
21 Ási. 23 ansa. 24 flúi. 20 lóa. 28
Stalin. 33 alt. 30 la. 38 Óli. 39 írá.
40 hak. 41 Lðu. 42 eða. 43 ál. 44 hö.
Við rannsókn lögreglunnar liefir
komið í ljós, að um 700.000 manna
erlendra hafa búsetu i Bandaríkj-
unum, án þess að hafa fengið lil
þess leyfi yfirvaldanna. Nú er verið
að ráðgera að senda mikinn fjölda
þesara manna heim aftur á kostnað
viðkomandi ríkis. Gufuskipafjelög-
in hugsa golt til glóðarinnar.
Rinso leysir úr
þvottaerf iðinu
Erfitt nudd á þvottabrettinu, seni
bæði skemmir hendur og þvott,
er óþarft nú. Rinso þvær þvottinn
meðan þjer sofið. Það sem þjer
þurfið að gera, er að leggja þvottinn
í bleyti í Rinso- upplaustn næturlangt,
og skola hann og hengja til þerris
næsta morgun. Þvotturinn er búinn
án erfiðis og tímaeyðslu. Rinso
gerir hvítan dúk skjallhvítan og
mislitur þvottur verður sem nýr.
Fatnaðurinn endist einnig lengur.
Reinið Rinso einu sinni og þjer
munuð altaf mta það.
Rinso
VERNDAR HENDUR, HELDUR ÞVOTTINUM ÓSKEMDUM
M-R 7 0*33 IC
R. S. IIUDSON I.IMITED, LIVERPOOL, ENfiLAND
Meistari V orst
Skáldsaga eftir Austin Small (,Seamark‘)
skeyti sín, lætnr hann verknaðinn fylgja
á eftir.
Ó, þetta er bara hræðsla.
Er það? Ilvorgi Villis nje Hartigan
vissu, hvað svarti þrihyrningurinn átti að
þýða. En jeg veit það! Jeg hef þeirra víti
Itcngd upp fyrir framan mig. Hartigan
liefir sennilega haldið, að þetta væri ein-
hverskonar nýtisku auglýsing um ein-
hverja kvikmynd. Hann g'ekk með opin
augun i dauðann, án þess að vita hvað
var að ske. Villis sömuleiðis. Hvorugur
vissi á hverju þeir máttu eiga von, þegar
þeir fengu svarta þríhyrninginn. Með mig
er öðrit máli að gegna: Jeg veit á hverju
er von. Jeg er allur flæktur í málinu og
málspartur. Og dauðinn er ekkert eftir-
sóknarverður — eins og Jaan Vorst út-
deilir honum.
Castle klóraði sjer i höfðinu. Svei
mjer ef jeg hef nokkurntíma sjeð þig svona
órólegan út úr nokkru, sem fyrir hefir
komið, sagði hann.
Kann að vera, en það er bara af því
að þú hefir aldrei rekið þig á neina á-
stæðu til þess fvr. En þetta er of hræðilegt
lil þess, að manni geti staðið á sama um
það. Þú slcilur það nefnilega ekki. Vorst
sendi Maine sjálfum svona dauðadóm i
morgun. Hann átti að framkvæmast á
hádegi.
Og Maine er lifandi enn, svaraði
('.astle, þurrlega.
Já, en áður en Vorst kallaði hunda
sína aftur, ljet hann Maine líka vita af
þvi. llann tók sjálfur svarta þríhyrning-
inn úr hendi Maines, reif hann í snifsi og
ljet þau fljúga út á ána. Svona fer Vorst
að. Hann er ákveðinn. Hann lætur fólk
vita fyrir fram. Að þvi er Maine best veit,
er þetta eini dauðadómurinn, sem hefir
eklci verið framkvæmdur og Vorst í rattn
og' vertt sagði honum sjálfur að hann væri
ógildur.
Jæja, hvað ætlar þú að gera?
Það er nú einmitt vandamálið. Eitur
er þannig vaxið, að maður veit aldrei hvar
og hvernig á að varast það. Maður sjer
það ekki og veit ekki, að það liggur i
loftinu. Eini vegurinn til að þekkja það,
er að vera búinn að fá það í magann og
þá er of seint.
Ferðu út? spurði Castle.
Nei, það geri jeg' ekki. Jeg er ekki
hræddur við þessi nagdýr en jeg' ætla saml
ekki að renna með opnum augum í gildr-
ur þeirra. Þessvegna kom jeg hjer inn
vfirleitt. Þeir vita, að jeg er hættulegur,
vita, að jeg kann ána utanbókar á fingr-
um mjer og þar sem jeg' hef helming-
inn af varðbátunum þar undir minni stjórn
vita þeir, að jeg er næstum eins hættulegur
og Maine sjálfur. Nei, jeg á áð halda mig
hjer, innah um mína eigin samverkamenn
og ef þeir ná í mig meðan jeg er lvjerna,
skal jeg ekki neita, að kraftaverk sjeu til.
Hann tók símann og hað um númer
Maines.
Eftir stutta stund kom Maine í síinann.
Eruð það þjer, herra Maine? Þetta er
Kyne. Mjer fanst jeg verða að hringja vð-
ur upp. Þjer sögðuð mjer að gera það,
munið þjer, ef eithvað nýtt skv.ði.
Nú, hvað hefir skeð?
Jeg er búinn að fá minn. Og hljóðar
upp á klukkan fimm.
Hvað? Hvað meinið þjer? Hvar er-
uð þjer?
Þeir hafa sent mjer svarta þrihyrn-
inginn, það er það, sem jeg meina. Títt
mínútum eftir að jeg skildi við yður. Það
var Kinverji, sem fjekk mjer hann.
En hvar eruð þjer? Guð minn góður,
þjer verðið að koma yður einhversstaðar
i óluiltan stað. Rödd Maines skalf af á-
kafa.
Jeg er hjer á einkaskrifstofu yfir-
manns míns á stöðinni.
Farið þá í guðanna bænurn ekki það-
an fyrr en klukkan er vfir fimm. Safnið
þjer fjelögum yðar til yðar eins mörg-
um og þjer getið. Látið enga óviðkomandi
sálu korna til yðar eða inn: haldið þjer
þeim frá með byssunni ef nauðsyn krelur.
Jeg ætla að ná í dr. Hollis eins fljótt og
jeg get og við skulum verða komnir til
yðar eftir augnablik. Jæja, jeg verð að
htingja af það er enginn timi til að