Fálkinn - 22.12.1934, Page 18

Á Berufjarðarskarði.
Snæfell.
Lagl af stað frú Egilsstöðum í Fljótsdal.
Miðfelli, Steinalilíð, Rjúpna-
borgum, Mælifelli, Svartbaka-
felli, hinum hrikalegu Hel-
grindum (986 m.), Tröllkerl-
ingu (873 m.), Tröllharni (861
m.) og Tröllkarli (933 m.).,
Erni (778 m.) og Smjörlinúk
(821 m.). Austan við Örn er
Arnardalsskarð, fjallvegur yfir
nesið, talinn hæstur á íslandi.
Þá leið fór jeg fyrir 20 árum.
Fjórum sinnum hefi jeg ver-
ið uppi á jökulþúfunum,
tvisvar sinnnum í júnímánuði,
þá í júlí og eitt skifti í ágúst-
mánuði. Tvisvar hefi jeg feng-
ið þar heiðskýrt veður og gott
skygni.
Ágætt er að ganga á jökul-
inn í maí og júní og fram í
júlímánuð; en eftir þann tíma
hverfur vanalega vetrarsnjór-
inn, og tekur þá við harður
klakinn, sísprunginn. Opnast
þá jökulsprungur, sem snjór
hefir verið í mánuðum saman
á undan. Þá er orðið illfært um
jökulinn, og sjálfsagt að ganga
á broddum.
1 júní og júlí hefi jeg farið
á skiðum upp og niður jökul-
inn; i tvö skiftin var dásam-
lega gott skíðafæri. Yar þetta
auðvitað ágætt „sport“, og
gangan miklu ljettari á skíðun-
um.
Oft er ágætt skíðafæri á jökl-
um um hásumarið, einkum í
þurkatíð; er þá sjórinn grófur
og því lílcastur sem gengið sje
i salti. -— Gæta verður hinnar
mestu varúðar sökum jökul-
sprungnanna.
Sprungurnar eru misjafnlega
stórar. Flestar liggja þær á Snæ-
fellsjökli þvers yfir jökulinn,
en fæstar eða engar upp hann
og niður. Margar eru víðastar
um miðjuna, en mjökka til end-
anna og hverfa loks með öllu;
má þá komast yfir þær. Sumar
eru sprungur þessar ægilegar,
nokkura metra breiða^, blá-
grænn klaki heggja vegna, en
hyldýpi og myrkur niður að sjá,
og vatnsniður berst til eyrna
lengst neðan úr botni. Líklegt
er að sprungurnar nái niður á
kletta. Skriðjökull gengur víða
niður í hliðarnar, einkum aust-
an til — best er að forðast
hann.
Ferðafjelag íslands hefir nú
eignast bústað veðurathugana-
mannanna, sem dvöldu 1 ár á
jöklinum; húsið, sem þeir liöfð-
ust við í, er 800 m. fyrir ofan
sjáfarflöt. Að sæluhús skuli
vera til á þessum stað, er vafa-
laust vel til þess fallið að ýta
undir menn að ganga á jökul-
inn. Þangað geta menn kornið,
ekki einungis til að hvíla sig
og matast, heldur einnig til að
vera næturssakir, ef svo bíður
við að horfa. Sex til átta menn
geta í einu átt þar næturstað,
en þurfa þó að hafa með sjer
hvílupoka eða ábreiður.
Það er áríðandi þegar gengið
er á jökulinn að gæta allrar
varúðar, til þess að forðast slys.
Þeim sem hafa gaman af að
ganga á fjöll og jökla vil jeg
eindregið ráða til að kynnast
þessum gimsteini meðal ís-
lenskra jökla.
Miðþúfa að norðvestan. 1 baksýn
sjest Vesturþúfa.
SeaefelL
Snæfell er talið annað hæsta
fjall eða jökull á Islandi. Mæld-
ist mjer það 1769 metrar, en af
])ví jeg fór ekki í einum áfanga
frá Reyðarfirði, gat jeg ekki
mælt nákvæmt. En nú hefir
vegamálastjóri Geir Zoéga sagt
mjer að landmælingamennirnir
dönsku hafi mælt hæð Snæfells
og reyndist það að vera 1830
metrar og er þar með slegið
föstu að það sje hin rjetta hæð.
Seyðfirðingar mældu hæð Snæ-
fells fyrir nokkrum árum og
sögðu það vera 2130 metra eða
11 metrum hærri en Hvanna-
dalshnúk, en nú virðist sannað
að miklu hefir skeikað.
Eins og sjest á Islandskorti
er Snæfell fyrir norðan og aust-
an Vatnajökul, norðanverðu
við Jökulsá.í Fljótsdal.
Á korti D. Bruun’s er það
ekki talinn jökull, en það er
ekki rjett. Snæfell er með jök-
ulskalla árið um kring, eins og
Áuslfirðingar vita, sem eiga
heima á Hjeraði og annars-
staðar þar sem sjest til Snæ-
fells.
Frá Snæfelli upp að skrið-
jökulsröndinni á Vatnajökli
(Eyjabakkajökli) er um tveggja
stunda reið og er það eftir
fjallarana alveg inn á jökulinn.
Það er 6 stunda reið frá fremstu
bæjum í Fljótsdal fram að
Snæfelli eða sem næst 40—50
kílómetrar. Frá Hallormsstað
get jeg hugsað að sje sem næst
80—85 kílómetrar fram eftir.
Af því jeg mintist á Ilall-
ormsstað, vil jeg skjóta því
inn að Hallormsstaður með
sinn undurfagra skóg, yndisleg
rjóður, silfurtæra læki og dá-
samlegt útsýni mun vera feg-
ursli bletturinn á Austurlandi
og nokkurskonar Melcka Aust-
firðinga, sjerstaklega þeirra
sem búa við sjóinn. Þar mun
líka vera stöðugri og þurrari
veðrátta en niður í fjörðunum.
Leiðin fram að Snæfelli (frá
Hallormsstað) er sæmilega
greiðfær. Frá Snæfelli niður að
Jökulsá á Dal er 2—3 stunda
reið.
Snæfell er hratt og hrikalegt
fjall, með bröttum, víðum gilj-
um, sandskriðum, klettum og
hömrum. Jökull eða snjór er
víða í giljunum. Norðvestur í
Snæfelli er mikill skriðjökull,
sem er í senn mikilfenglegur
og illúðlegur. Eins og áður um
getið er Snæfell með jökul-
skalla. Norðanverðu við fjallið
eru Nálhúsahnúkarnir, en að
suðvestan Þjófahnúlcarnir og
ýmsir aðrir hnúkar, sem jeg
kann ekki að nefna. Flestir eru
hnúkar þessir 1200—1300 metra
yfir sjávarmál. Það er bratt
uppgöngu. Virtist mjer best að
fara upp að vestanverðu, eftir
fjallshrygg sem liggur upp und-
ir jökulinn og ganga svo eftir
jöklinum, alt upp á hákoll.
Að norðanverðu liefir verið
gengið á Snæfell og kvað vera
allgott. Að sunnanverðu er má-
ske liægt að komast, en sum-
staðar eru brattar sandskriður
og hamrar uppi undir jökul-
hettunni og því ílt uppgöngu.
Þ. 11. ágúst f. ár gengum við
Guniiar Sigurðsson bóndi á
Egilsstöðum í Fljótsdal á Snæ-
fell í lieiðskíru veðri og góðu
skygni.
Það er um 4ja stunda gang-
ur frá rótum fjallsins upp á
jökulkoll. Otsýni er ákaflega
tilkomumikið og Sjest í allar
áttir, þar eð Snæfell stendur
einstakt.
í suðri sjest eftir endilöngum
Vatnajökli, alla leið til Öræfa-
jökuls og þar fyrir austan
Tungnafellsjökull og Hofsjök-
ull, austur yfir hjerað og Aust-
urlandið, i norðri er hin tígu-
lega Herðubreið og fjöldi fjalla
þar í kring og sjest yfir hin
víðáttumiklu Öræfi, þar sem
hreindýrin lialda sig.
1 vestri ber mjög mikið á
Kverkfjöllum. Þar fyrir norð-
an eru hinar margumtöluðu
Hvannalindir, milli Jökulsár á
Fjöllum og Kreppu. Kverk-
fjöllin eru mjög hrikaleg, þak-
in jökli og i hliðunum skrið-
jöklar.
Skriðjökull vestan í Snæfelli.