Fálkinn - 09.05.1936, Blaðsíða 8

8
FÁLKINN
YNGfVU
LES&NMRNIR
Sitt af hverju.
Það var liið frœga enska skáld
Rudyard Kipling, sem skírði þefkölt-
inn indverska nafninu „Rikki-tikki-
tavi“. Og það er til marks um, hve
bækur Kiplings eru mikið lesnar, að
nú gengur þetta dýr undir þessu
nafni Kiplings nálega um allan heim.
Rikki-tikki-tavi liefir fyrst og
fremst orðið vinsæll fyrir það, live
duglegur hann er að veiða nöðrur.
Hann er sjerstaklega frægur í Ind-
landi, því að þar drepur hann
liættulegar eiturnöðrur og jetur þær,
án þess að verða nokkuð meint af.
Það er talið, að eiturnöðrurnar í
Indlandi verði um 20.000 manns að
hana á hverju ári, og þessvegna er
það ekki nema eðlilegt, að „Rikki“
litli sje í heiðri hafour sem húsdýr
því að hann er langbesta vopnið
sem til er gegn eiturnöðrunum.
Það kvað vera skrítin sjón að sjá
þennan litla költ vera að berjast við
liöðrurnar. Þau standa þarna hvort
andspænis öðru, Rikki skelfur allur
af vonsku og kamparnir standa út
í loftið, en naðran, sem veit, að húii
á við hættulegan óvin að etja, hring-
ar sig og hefir hausinn á lofti og
iðar í sífellu, viðbúin að gera árás
og högga til Rikki með tönnunum
á svo fljótu augnabliki, að mannlegt
auga getur ekki greint hreyfinguna.
Rikki er fljótur til viðbragðs og
hefir oftast lag á að vinda sjer und-
an tilræðinu og kemst þá aftan að
nöðrunni og bitur á hálsinn á lienni
aftan frá.
Þó ber það við stundum, að naðr-
an nær til að bíta í trýnið á Rikki-
tikki-tavi, en þá verða kamparnir á
kvikindinu, sem eru mjög þjettir, til
þess að draga úr bitinu, svo að það
er mjög sjaldgæft, að eitrið nær að
komast i köttinn. Og jafnvel þó að
hann fái í sig eitrið þá lifir hann
það oftast af.
Rikki-tikki-tavi er mjög elskur að
fólki og það er hægt að venja hann
eins og hvert annað húsdýr. Hann
veiðir líka rottur og mýs, eins og
venjulegir kettir og gerir því sama
gagn líka eins og kötturinn hjá okk-
ur. Hann gengur út og inn um hús-
ið, eins og hann sjálfur vill. Það er
aðeins einn galli á þessu litla hús-
dýri, að það er svo forvitið og vill
hnísast í alt.
AKSTUR Á DAUÐAMÚRNUM.
Það getur vel verið að þú hafir
sjeð þessa list leikna á kvikmynd
einhverntíma: að aka á hjóli innan
í kröppum hring eða bala, innan á
nær lóðrjettum veggnum. Þetta virð-
ist afar hættuleg iþrótt, en þó er
hún ekki eins hættuleg og hún sýn-
ist. Hinsvegar kemur það oft fyrir
að alvarleg slys hljótast af þessu.
Þessi íþrótt byggist á miðflótta-
aflinu. Ef þú sveiflar steini í snöru,
þá liarðnar á snörunni eftir þvi sem
Iienni er snúið fljótar og steinninn
,,Akslnr á daiiffamúrmim".
leitar út lil hliðanna í stað þess að
lcita niður, eins og hann vitanlega
gerir, ef hann er ekki í hreyfingu.
Miðflóttaaflið verður sterkara en að-
dráttarafl jarðarinnar. Eins hefirðú
máske einhverntíma reynt að sveifla
kringum þig fötu með vatni. Vatnið
hellist ekki úr fötunni, þó að hún
liggi alveg á hliðinni, og það er mið-
flóttaaflið sem varnar vatninu að
hellast niður.
Þegar hjólreiðamaðurinn fer af
stað niðri í kerinu, ekur liann fyrst
í stað í litlum halla, þangað til hann
er kominn á nægilega hraða ferð.
færir hann sig upp undir barm-
ana á kerinu og þeysir þar áfram
og snýr höfðinu inn. Miðflóttaaflið
hjálpar honum til að detta ekki.
Ekki veit jeg hvort ykkur ersvovel
við mýsnar, að ykkur langi til að
eignast músabúr. En erlendis er það
altítt, að krakkar ali upp hvítar mýs,
sem eru til sölu í fuglaverslunum.
Fyrir búr handa músunum er not-
aður kassi, sem er 30x50 senti-
metrar í botninn og er kassinn lát-
inn vera á hliðinni. I stað loks — eða
framhliðar er haft vírnet eða rúða, en
á bakhliðinni er haft lok sem hægt
er að opna til þess að lmifa lil hjá
músunum og gefa þeim æti.
Svo eru ýmsá'r tilfæringar hafðar
inni í kassanum lianda músunum til
að skemta sjer við. Það eru gerð loft
og stigar lianda músunum að hlaupa
upp og niður, og hjól með rimlum
lianda þeim að klifra í. Svo verður
að gera hreiður í rólegasta horninu,
handa músamömmu. En svo að alt
fari vel verður að hirða mýsnar vel
og gefa þeim nóg að jeta og drekka.
Setjið þið samanl 82
Þrenn verðlaun: hr. 5, 3 og 2
1.
2.
3.
4.
5.
6.
8...........................
9 ..........................
10 ...........................
11 ...........................
12 ...........................
13 ...........................
14 ...........................
15 ...........................
16 ...........................
Samstöfurnar:
a—á—ánn—ar—as—band—boð—dun
erf—eld—farð—fjöll—goon—hjem—
i—i—i—i—ing—king—las—lás—minn
nan—nap—of—ol—o—ran—sig—sjáv
sóm—trond—tóm—unz—us—u—u—
ur—ver—ýs.
1. Borg í Frakklandi.
2. ítalskt skáld.
3. Biblíunafn.
4. Mannsnafn.
5. Tveir fiskar.
(i. Borg í Indlandi.
7. Sómahjú.
8. Norskur bær.
9. Erfisdrykkja.
10. Burt með þig!
11. Aðvörun.
12. ítölsk borg.
13. Flóð og fjara.
14. Mannsnafn.
15. Óþörf fóðrun.
16. Borg í Kína.
Samstöfurnar eru alls 43 og á að
setja þær saman í 16 orð i samræmi
við það sem orðin eiga að tákna,
þannig að fremstu stafirnir í orð-
um, taldir ofan frá og niður og öft-
ustu stafirnir, taldir að neðan og
upp, myndi nöfn tveggja isl. ritstjóra.
Strykið yfir hverja samstöfu
um leið og þjer notið hana í orð og
skrifið nafnið á listann til vinstri
Nota má ð sem d og i sem i, a sem
á, o sem ó og u sem ú.
Sendið „Fálkanum", Bankastræti
3 lausnina fyrir 16. júní og skrifið
nöfnin í horn umslagsins.
Nafn á hnlfnnm.
Góður hnífur er áhald, sem allir
drengir ættu altaf að hafa í vasanum.
Þvi að" það kemur sjer stundum illa
að hafa ekki linif, ekki sist á ferða-
lagi.
Einu sinni fyrir mörgum árum lá
skúta fyrir akkerum í höfn, þegar
gufuskip sigldi á hana. Áhöfnin
komst fáklædd upp úr skipinu og
niður í bátinn, sem lá bundinn við
skipið. En fangalínan var bundin svo
fast að enginn gat leyst hana. Og

enginn hafði hníf. Skútan sökk og
dró bátinn með sjer ofan i sjóinn og
margir druknuðu. Þarna hefði hnif-
ur getað bjargað mörgum mannslíf-
um. í annað skifti bar það við, að
])iið kviknaði í hesthúsi bónda eins
í Skáni. Bóndinn ætlaði að bjarga
hestinum en gat ekki leyst hann af
bátnum og hesturinn brann inni.
En hú þarft helst að liafa nafnið
])it( á hnífnum þínum og það er auð-
velt. Þú dýfir blaðinu í bráðið vax
og skrifar síðan nafnið þitt með nál-
aroddi í vaxið, þannig að oddurinn
snerti járnið sjálft. Svo hellirðu
nokkrum dropum af saltpeturssýru
á stafina og dreifir síðan salti ofan
á. Þú híður svo i tíu mínútur, skolar
hnifinn og skefur vaxið af. Þá stend-
ur nafnið eftir. En farðu varlega með
sýruna því að hún er eitruð og
brennir bæði fingurgómana og fötin
þín ef hún kemur við.
KOMBI.
Lausn gátunnar í síðasta blaði:
Tjaldsængin.
,HERFANG“.
í enskri hersveit, sem nýlega kom
frá Indlandi til Englands, var þessi
dáti, með þriggja mánaða gamlan
son sinn, sem hann hafði eignast
austur í Laliore.