Fálkinn


Fálkinn - 02.01.1937, Blaðsíða 3

Fálkinn - 02.01.1937, Blaðsíða 3
F Á L K I N N 3 Úr lsta þætti. yiKUBLAÐ MEÐ MYNDUM. fíitstjórar: Vilh. Finsen og Skúli Skúlason. Framkvæmdastj.: Svavar Hjaltested. Aðalskrifstofa: Bankastræti 3, Reykjavík. Sími 2210. Opin virka daga kl. 10—12 og 1—6. Skrifstofa i Oslo: Anton Schjöthsgade 14. Blaðið kemur út hvern laugardag. Vskriftarverð er kr. 1.50 á mánuði; kr. 4.50 á ársfjórðungi og 18 kr. árg. Erlendis 24 kr. Allar áskriftanir greiðist fyrirfram. Auglýsingaverð: 20 aura miltimeler. Herbertsprent prentaði. Skraddaraþankar. Við hver áramót mætist í hugum manna fortíð og framtíð, fortíðin með sínum minningum, ljúfum og sárum, og framtíðin, liin óráðna gáta, með sínum vonum og þrám. Hugurinn reynir að átta sig, gera sjer g'rein fyrir því, hvað rikast verður í vitundinni, og oft fer þá eins og skáldið segir: En nxig kalla tvennar tíðir, og togar hvor, sem má.. Ljúfsárt tekur hið liðna; líður þin fram með grun um óþekktar úthafsstrendur og ókenndra fossa dun. Þó að ininningin um liðna árið veki rnörgum sárar kenndir, þeimi er beð- ið hafa skiphrot sinna fegurstu vona, og þeir e(ru enn sem fyr margir nú um þessi áramót, þá er það drengilegt að herða huginn og vænta sér góðs af komanda ári. Þjóð vor og einstaklingar þurfa að ástunda bjartsýni, trú % guð sinn, l;nd sitt og sjálfa sig: Sú þjóð, sem i gæfu og gengi vill húa, á guð llljnin og land sitt skal trúa. Aldrei lröfiun vér íslendingar haft meiri þörf fyrir trú en einmitt nú. Trú, sem gerir mennina meiri og betri, vekur þeim traust og djörf- ung, leiðir lil vaxtar og þroska. Ótal öfl hafa staðið að verki til þess að draga úr trú og bjartsýni þjóðarinn- ar á síðustu tímum, fjárkreppa, at- vinnubrestur, ójxjóðlegar stefnur, svo að eitlhvað sé nefnt. Alt þetta getur orðið hreinsunareldur þjóðinni ef hún tekur jxví á rjettan hátt, tekur því eins og þroskuð og sjálfstæð þjóð. Tekur hinum ytri erfiðleikum með meira starfi og meiri fórnar- lund, en lætur hið óþjóðlega verða til þess að benda sjer á ennþá meiri þjóðleg verðmæti og þjóðlegar dygðir. Látum liið nýbyrjaða ár verða gott ár i sögu þjóðar vorrar. Græðum saman mein við mein, metumst ei við grannann, fellum saman stein við stein, styðjum hverir annan. Að svo mæltu óskar Fálkinn öllum lesendum sínum fjær og nær árs og friðar. Leikfjelag Reykjavíkur: Hvenlæhnirinn. Gamanleikur i 3 þáttum eftir P. G. WODEHOUSE. Leikstjóri: INDRIÐI WAAGE. Jólasýning Leikfjelags Reykjavík- ur var að þessu sinni af ljettari teg- undinni, meinfyndinn gamanleikur eftir „fyndnasta mann Englands“ P. G. Wodehouse. Unnendum ljettra Ragnar Kvaran og Sigríður Helgadótlir. gleðileikja gefst hjer kærkomið til- efni til að skemta sjer í skammdegis- myrkrinu, en þeim sem fitja upp á trýnið að öllu „ljettmeti", sem þeir kalla svo, verður ekki betra ráð gef- ið en halda sig sem lengst frá Iðnó þessa dagana Engum kemur á óvart, að gaman- leikur saminn eftir sögu eftir Wode- house sje skemtilegur. Hjer á landi fer þeim dagfjölgandi, sem sækjast eftir að lesa skáldsögur hans og smásögur, sem iðulega birtast í ensk- mn tímaritum, svo sem „The Strand Magazine", og viðkynningin við per- sónur eins og hinn óviðjafnanlega Psmidt og Arcibald hinn heimska er öllum til ánægjuauka. í leikritinu „Kvenlæknirinn“ bregður fyrir slík- um persónum og í meðferð Indriða Waage hefir ein þeirra a. m. k. „kristaliserast“ á mjög skemtilegan hátt, hefir þessum leikara varla tek- fírynjólfur Jóhannesson og Þóra fíorg. isl betur meðferð á hlutverki nú um langa liríð. Drgnjólfur Jóhannesson og Þóra Borg fara og mjög laglega með það sém þeim er í hendur falið, en af nýliða Leikfjelagsins, Sigríði Iielgadótlur, sem leikur sjálfan kvenlækninn verður varla kraf- ist þeirrar þjálfunar, sem birtist í leik hinna, hinsvegar verður að benda á, að sú ráðstöfun, að fela nýliða jafn vandasamt hlutverk og á- berandi, verður að teljast í meira lagi vafasöm, þar sem kostur var á hæfari leikkonu til að leika hlutverk- ið. Leik hinnar ungu stúlku var i flestu ábólavant livað málfæri og hreyfingar snerti, en það kann að hafa lamað getur hennar nokkuð, að mótleikarinn, fíagnar Kvaran, var of roskinn fyrir sitt hlutverk og snögg- ar, ósjálfráðar hreyfingar persónunn- ar tilorðnar „par force“ en ekki sprottnar upp í persónunni sjálfri. Hjer hefði Brynj. Jóhannesson verið hlutgengari og er þó langt frá sagt, að leik Kvarans hafi i öllu verið ábótavarif, jafn leikvönum manni. Aðrar persónur koma ekki við sögu. Leikurinn er vel þýddur, liver sem það hefir gert, um það er ekki getið í leikendaskránni, og er vöntun. Að öllu samanlögðu hafa menn náægju af að sjá leikinn og þá alveg sjerstak- lega hinni ógleymanlegu „fígúru“, sem Indriða Waage hefir tekist að , framleiða" hárrjett eftir forskrift liinna óviðjafnanlegu smásagna P. G. Wodehouse‘s. c. g. Frá Helga Árnadóttir, Árbliki Seyðisfirði, verður 65 ára þ. 6. ,þ. m. Guðrún Kr. Jónsdóttir, Ásvalla- götu 75, varð 75 ára 26. des. s. I. í dýragarðinum í London er björn, sem var keyptur þangað sem ungur. Var reynt að setja hann til annara bjarndýra á sama reki, til þess að honum skyldi ekki leiðast, en hann tók þvi illa og öskraði í sífellu þang- að til hann var kominn í einkabúr aftur. Var hann svo látinn vera einn framvegis og dafnaði vel. Nú ný- lega var reynt að setja hann til hinna bjarndýranna en það hepnað- ist illa. Hann varð hamslaus og linti ekki látum fyr en hann var kominn i búrið silt aftur. Hann vill um fram »lt vera einn. Og þessvegna hefir hann nú verið skírður Garbo. Indriði Waage og Þóra fíorg.

x

Fálkinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fálkinn
https://timarit.is/publication/351

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.