Fálkinn - 17.07.1937, Qupperneq 10

10
F Á L K I N N
Nr. 448. Adamson sækir vatn.
S k r f 11 u p.
—■ Intrf jec/ að borga fijrir litla
drenginn?
— Ne-i, ekki ef gður stendur á
sama f)ó einhver setjist ofan á hann.
— Nei, annars. Jeg held jeg spari
mjer að kaupa mjer nf/jan stráhatt
í sumar.
— Maðurinn minn er staddur niðri
i klefa til að borða, þessa stundina.
— Góðan daginn, herra forstjóri.
Leyfist mjer að sýna i/ður uppgötv-
un sem getur alveg sparað yður
vjelritunarstúlku?
Drekkiö Egils-öl
©-*%• © •'iu.-©-'
— llei/rið þjer, þegar jeg hugsa
mig betur um held jeg annars að
jeg verði að brunatryggja hjá yður.
— Mig langar til a'S líta á eitt-
hvað, sem væri hentugl í afmælis-
gjöf.
— Gerið þjer svo vel. Við höfum
alt frá húsgögnum og niður í teikni-
bólur.
Gæti jeg ekki fengið að sjá
eitthvað mitt á milli?“
Maður nokkur sat á veitingahúsi
ásamt vini sínum. Þegar hann hafði
(lrukkið meira en hann hafði gott
af, tekur hann upp einn fimm
króna seðil og rjettir lionum að
segir:
— Gerðu svo vel. Hjerna eru tíu
krónurnar, sem þú lánaðir mjer.
Hjónin höfðu klifrað upp á Súl-
ur með miklum erfiðismunum.
Farðu ekki utarlega á brúnina
Guðjón. Þú gætir hrapað. Fáðu mjer
að minsta kosti nestið fyrst.
Einar litli hefir l'engið síðar bux-
ur í fyrsta sinn á æfinni og spókar
sig í þeim mjög hróðugur. Svo segir
hann: --- Heyrðu mamma. Get jeg
nú kallað hann pabba Gvend?
Presturirui: — Mjer er sagt að þú
sjert blendinn i kvennamálum,
Metúsalem. Þú ert trúlofaður upp i
Kjós, i Keflavík og Hafnarfirði.
Hvernig ferðu að þessu?
—- Jeg á mótorhjól.
— Hvað er átt við með „hættu-
legi aldurinn“, pabbi?
— Þegar konan er komin á liættu-
lega aldurinn hættir hún að vera
hætluleg fyrir karlmennina.
Eru ekki þessir hljómfögru tón-
ar, sem sveitin er að leika núnu,
yndislega fagrir, og Ijúfir og lokk-
andi og vekjandi!
— Þú verður að tala hærra. Jeg
heyri ekki til þin fyrir bölvuðum
hávaðanum og garginu í þessum
spilurum.
Hann elskaði hana. Hún var um-
setin af aðdáendúm. Hann samdí
ljóð til hennar og tjáði henni ást
sína í ljóðinu, og svo samdi hann
lag við ljóðið. Og svo sendi hann
henni bæði ljóðið og lagið.
Skák nr. 25.
New-Orleans 1858. Evansbragð.
Hvítt: Morphy. Svart: Anon.
1. e2—e4, e7—eö; 2. Hgl—13, Rb8-
cö; 3. Bf 1—c4, Bf8— eö; 4. 1)2—b4,
(Á dögum Morphys tefldú menn
venjulega „opið“ þ. e. l'yrsti Íeikuv
var venjulega e2—e4, e7—eö; Og
hvítt hóf venjulega sókn snemma i
skákinni með einhverju bragði t. d.
kongsriddara- kongsbiskups- eða
Evansbragði o. s. frv. Nútíma þekk-
ing manna á skák ráðleggur hvítu
að tefla ekki þessi brögð, þótt sókn
hvíts geti orðið hörð og vörni.i
varidasöm fyrir svart. Og nú er svo
komið að hvítt leikur naumast anii-
að bragð en drotningarbragð í al-
varlegri kappskák.); 4..Bcöxb4:
5. c2—c3, Bb4—aö; (Bh4—d6 er
eðlilegra og ef (i. d2—d4, þá Rg8—
f(j); 6. d2—d4, eöxd4; 7. II (I, d4x
c3; 8. Bcl —a3, (Morphy hlýtur að
hafa vitað að Ddl—1)3 er besti
leikurinn i þessari stöðu, en hann
er þó svo sannfærður um yfirburði
sina yfir mótleikandann að hann
getur leyft sjer að breyta út af
sterkustu leikjaröðinni, enda þótt
hann leiki „blindandi" á móti Anon
og firiim öðruin samtímis); 8...
d7—d6; 9. Ddl—b3, Rg8—b(5; 10.
Rblxc3, Baöxc3; 11. Dh3xc3, 0—0;
12. Hal—dl, Rhö—g4; lv. Ii2—h3,
Rg4—eö; 14. Rf3xeö, Rcöxeö; lö.
Bc4—e2, f7—fö? (Veikir kongsstöð-
una. Svart gal reynt að leika Bc8
eti og eftir f2—f4 Reö—cö og síðan
17—f(i. Það er augljóst að ef svart
kemst yl'ir i enda tafl án þess að
missa eitthvað af liði sínu er hvíta
taflið tapað); 16. f2—C4, Reö—c(i;
17. Be2—c4f, Kg8—h8; 18. Ba3—b2,
Dd8—e7; 19. Hdl—el, Hf8—f(>;
(De7—f6 var betra); 20. e4xfö, De7
—f8;
21. Hel—e8!!, Df8xe8; 22. Dc3xf0,
De8—e7; 23. Df6xg7f, De7xg7; 24.
fö—fö og hvítt vann. — Paul Morpliy
var sterkasti skákmaður sinnar sam-
liðar og einhyer glæsilegasti skák-
maður allra líma. Hann er fæddur i
New Orleans, Louisiana, 22. júni
1837.
Og hún-------—
-----endursendi lionum ljóðið og
lagið og báð hann um að raddsetja
það fyrir karlakór..
Litill drengur kom nýlega inn til
málaflutnirigsmanns og sagðist þurfa
að ráðfæra sig við liann um mikils-
vert mál. — Hann var að liugsa um
að l'á skilnað — við foreldra sina.
- Jeg veit ekki hvað jeg á að gera
við konuna mína, læknir. Hún þjá-
ist af „hysteri, hypokondri, neurálgi,
nevrose og neurastheni“.
— Hvar hefir hún fengið alla
þessa sjúkdóma?
— Hún smitaðisl af Salomonsens
lexíkoni, 12. og 17. bindi.
----x-----