Fálkinn - 08.08.1941, Side 2
r ■
2
FÁJiKlNN
Englands-
v tör
blaða-
mannanna.
Reykjavíkur-blaðamennirnir fimm,
sem boSnir voru til Englands af
„British Council“ komu heim aftur
heilu og liöldnu á sunnudaginn ann-.
an en var, eftir 33 daga útivist.
— Höfðu þeir lifað í vellysting.mi
praktúglega þrátt fyrir skömtun og
stríð og láta hið besta yfir ferð-
inni. Þeir fóru lijeSan 24. júní og
voru komnir til London innan fjögra
sólarhringa og næstu tíu daga voru
þeir á sífeldum ferSalögum og i
heimboðum með ýmsu stórmenni.
— Sir Malcolm Robertson, forseti
British Council, hjelt þeim veislu,
þar sem fjöldi enskra þingmanna
var meðal gestauna, ennfremur kynt-
ust þeir Vernon Bartlett blaðamanni,
Harold Nicolson vararáðherra, sem
nú er orðinn forstjóri British Broad-
casting Company (enska útvarpsins),
en frægasti maðurinn, sem þeir hittu
í ferSinni var Anthony Eden utan-
ríkisráðherra, því að Winston Cliurc-
hill hittu þeir ekki. Einn daginn hjelt
Nygárdsvold forsætisráðherra Norð-
manna þeim veislu og róma þeir
mjög hinar hlýju viðtökur, sem þeir
fengú hjá Norðmönnunum. Einnig
voru þeir i boði rikisstjórnarinnar
og stjórnaði því Butler vararáðherra,
en sir John Dill yfirhershöfðingi
var þar meðal gesta.
Meðal staða þeirra, sem blaða-
mennirnir heimsóttu var Coventry,
iðnaðarborgin, sem varð fyrir svæsn-
ari ioftárásum en nokkur borg önn-
- GAMLA BÍÓ -
„HERTU ÞIG, GEORGE!"
Gamla Bíó sýnir á næstunni enska
kvikmynd „Come on George!“ til til-
breytingar frá ameríkönsku kvik-
myndunum, sem hafa verið allsráð-
andi hjer á kvikmyndahúsunum um
skeið. Og þessi George, 'sem á að
herða sig, er enginn annar en George
Farmby, einn mesti galgopi og grín-
isti, sem ensk gamankvikmynd á
völ á.
Æðsta takmark Georgs er að verða
veðreiðaknapi, en hann er jafnlangt
frá þvi takmarki eins og telpa, sem
selur sælgæti í leikhúsi, er frá því
að verða leikkona. George selur sem
sje ísrjóma á veðreiðabrautinni, en
honum finst það þó betra en ekkert,
þvi að með þessu móti fær hann ó-
keypis aðgang að veðreiðunum.
En svo „tekur forsjónin i taurn-
ana“ eins og stjórnmálamaðurinn
sagði, og verður þess valdandi að
George fær að taka í taumana — á
hesti. Þorpari einn stelur skjalatösku
frá einum veðreiðagestinum, sir
Charles Bailey, sem sjálfur er hesta-
eigandi. Og þorparinn felur töskuna
i ísvagninum hans George! Þar finst
ur hefir orðið i Englandi. ,Er gisk-
að á að tíunda hvert hús í þeirri
borg sje i rústum. Mikið kveður og
að skemdum í London og er sorg-
legast að sjá eyðilegginguna á liin-
um frægu stórbyggingum sumum, svo
sem fjölda kirkna, neðri málstofu
þingliússins og Guild Hall, svo að
nokkur sjeu nefnd. En allir undrast
blaðamennirnir hina dæmalausu ró
landsbúa, sem aldrei hafa æðrast
Björn Bjarnason, hreppstjóri í
Grafarholti, verður 85 ára t'i.
þessa mánaðar.
taskan og George er sakaður um
þjófnað. Hann flýr undan lögreglunni
og tekst að fela sig í hesthúsbás. En
hesturinn, sem þar stendur er eign
hins sama sir Charles, sem töskunni
liafði verið stolið frá. Hann heitir
;,Mannætan“, gæðingurinn, vegna þess
hve ilt er að tjónka við hann. Þjálf-
arinn hans getur engu tauti við hann
komið, svo að sir Charles rekur hann
úr vistinni, en Monica dóttir lians
fær kunningja sinn Jimmy Taylor til
að riða liestinn til. Jimmy verður að
fá sjer aðstoðarmann við tamning-
una og George verður fyrir valinu.
Hann getur ráðið við Mannætuna,
því að þeir liafa orðið góðir vinir
við sambýlið á básnum.
George fær sjer nú liúsnæði hjá
Johnson nokkrum sveitalögreglu-
þjóni (sem leigir fangaklefann út
handa gestum) og kynnist þar Ann
dóttur hans (Patricia Kirkwood),
sem er ljómandi lagleg og skQmtileg
stúlka. Og svo hefi jeg ekki þessa
sögu lengri. En í myndarlokin hefir
George sigrað bæði Mannætuna og
Ann.
Myndin er tekin af Jack Kitchin
og Anthony Kimmins fyrir „Asso-
cited British Film Distributors"
(A.B.F.D.). Hún er bráðskemtileg og
sýningarnar af veðreiðunum ágætar.
þrátt fyrir allar hörmungarnar, sem
yfir þá hafa dunið.
Önnur myndin, sem hjer fylgir, er
tekin af blaðamönnunum á skrifstofu
British Council. Sjást þar frá vinstri:
Ólafur Friðriksson, Árni Jónsson frá
Ljó§afo§§§íöðin á
Þegar Sogsvirkjunin var fullgerð
og tók til starfa, hafði Elliðaárstöð-
in verið stækkuð upp i 4500 hestöfl.
Aflstöðin á Ljósafossi hafði í upp-
hafi tvær vjelasamstæður, en fyrsta
kastið þurfti ekki á nema annari að
halda. Hin var til vara og hafði ekk-
ert að gera fyrsta kastið, meðan -fólk
var að sannfærast um ágæti raf-
magnsins til suðu, smáiðnaðar og
upphitunar í viðlögum.
]$n síðustu árin hefir hvorug sam-
stæðan á Ljósafossi verið iðjulaus.
Þær eru báðar i gangi og mala Ijós
Múla, sir Malcolm Robertson, Thorolf
Smith, Jóliannes Helgason, Cyril
Jackson og Ivar Guðmundsson. — Á
hinni myndinni sjást þeir á tali
Harold Nicholson útvarpsforátjóri og
Áshi frá Múla.
a<) §tækka.
og liita, eins og Fenja og Menja,
eða hvað þær nú hjetu systurnar í
goðsögninni. Hvor þeirra er jafnoki
6250 hesta, svo að báðar hafa þær
ásamt Elliðaárstöðinni 17000 hestöfl,
eða fast að því hálft hestafl á hvern
Jjæjarbúa í Reykjavík.
Nú fara að verða horfur á því, að
þessi orkuútlát verði of lítil, en vera
niá, að það sje meðfram vegna út-
lenda setuliðsins, því að vitanlega
getur það ekki setið í myrkrinu. Og
rií þess að bæta úr þessu hefir raf-
Frh. á bls. 15.
Fylqjast að þeqar notaóur er
KUGGET
SKÓ - ÁBURÐUR
Fæst i öllum litum .
H.'OLAFSSON&BERNHÖFT • REYKJAVÍK • ICELAND.