Fálkinn - 22.08.1941, Blaðsíða 11

FÁLKINN
11
E. D. Fielder:
Bolsjevikkinn heldur sjer til.
T7NGA andlitsfegrun! Engan tísku-
klæSnað! sögðu ráðstjórarnir í
Rússlandi! Tilhaldsdrósir, sem komu
á vinnustaðinri með roða á vörun-
um, áttu ekki sjö dagana sæla. Og
kjólarnir þeirra áttu fremur að vera
einskongr einkennisbúningar en til
þess að auka á yndisþokka þess,
sem irinan í þeim var.
Konur sovjet-sendiherranna og
höfðingjanna í Kreml voru undan-
þegnar því, að verða að ganga til
fara eins og druslur. En þessi und-
anþága var aðeins gerð vegna þess,
að þær áttu að halda uppi heiðri
ættjarðar sinnar erlendis.
Frú Lunastjarski, sem var gift
uppeldismálaráðstjóranum, gerði alla
Evrópu forviða á íburði þeim, sem
hún hafði i klæðnaði sínum, er hún
var einu sinni á ferðalagi um Ev-
rópu. En Stalin gamla fanst eima
um of eftir af gamla tímanum hjá
henni i þessu tilliti og skipaði henni
að kunna sjer betur lióf í klæða-
burði.
Frú Gemtsjovgina Molotov komst i
bölvun út af þessu sama, þó að
maðurinn liennar væri hæði forsætis-
í frjettablaði kvikmyndahúsanna
rússnesku eru oft sýndir karlmenn,
sem klæddir eru iburðarmiklum og
fallegum fötum. Oft má heyra mynd-
skýrandann komast svo að orði:
„Þjer sjáið þarna, að fjelagi N. N.
greiðir sjer á nýjan hátt. Hafið for-
dæmið til eftirbreytni!“ Eða: „Fje-
lagi X. er farinn að nola andlits-
nudd, og er nú miklu unglegri en
áður.
Sýslumenn hins opinbera fá um-
burðarbrjef, þar sem þeir eru livatt-
ir til að vera vel þvegnir og snyrti-
lega klæddir, til þess að gefa öðru
fólki gött fordæmi. Og á stjórnar-
skrifstofunum hefir verið komið fyr-
ir snyrtiherbergjum með vatnsleiðslu
og nýtísku þvottaskálum og þar er
sápa, hársmyrsl og tannvatn ókeypis.
í ýmsum verksmiðjum hefir þessi
regla einnig verið tekin upp.
TIDNINGEN, Stockholm.
Vjel EUehammevs í skýtinu ú Lindholm.
Sjá grein á bls. 4.
Fyvsta flug Etlehammevs.
ráðherra og utanríkisráðherra Stalins.
Enda var hún líka í ætt við auð-
valdið. Bróðir hennar, Sam Karp,
er borgari í Bandarikjunum og á
heilt kerfi af bensínstöðvum í Conn-
ectitut og telur dollara sína í milj-
önum. Hann fluttist vestur frá Rúss-
íandi fyrir þrjátíu árum og var af-
sprengi bláfátækrar júðafjölskyldu,
sem átti lieima í Odessa á dögum
hins síðasta Rússakeisara.
Fyrir tveimur árum hittust þau
systkinin í New York. Frú Molotov
var þar á ferðalagi undir nafninu
Karpovska og dvaldi um tíma hjá
bróður sínum á hixus-heimili hans i
Bridgeport.
Ameríkönsku frjettasnatarnir kom-
ust bráðlega á slóðina liennar og
eltu hana hvar sem liún fór. Þeir
skrifuðu nákvæmar lýsingar á klæða-
burði hennar og fatnaðinum, sem
hún hafði með sjer. Þegar liún kom
heim aftur, misti hún stöðuna, sem
hún hafði haft, sem skipuleggjari
velfarnaðarmála kvenþjóðarinnar, og
ennfremur var henni vikið frá em-
bætti þvi, er hún hafði haft í for-
sljórn snyrtilyfjaeinkasölunnar rúss-
nesku.
En það er orðin talsverð breyting
á þessu síðan þá. Á siðasta ári er
rússneska kvenfólkið orðið laglegra
en áður. Og vararoði sjest á mörgum.
Enginn veit, livað ráðið liefir þess-
ari „lifsvenjubreytingu“ rússnesku
burgeisanna. Ef til vill liafa þeir
viljað láta kvenfólkið finna, að Rúss-
ar væru búnir að koma fyrir sig
fótunum fjárhagslega. „Chic“ er auð-
sóttasti vegurinn að hjarta konunnar.
En karlmennirnir í ráðstjórnar-
lýðveldinu eru líka orðnir mannbor-
legri og betur útlítandi en áður var.
Samkvæmt fjórðu 5-ára áætluninni
urðu þeir að fá sæmilega nóg af
sápu, raksápu og feiti i hárið. Fram
til þess síðasta fengu engir hárolíu
nema þeir, sem voru í rauða hern-
um, flotanum og flughernum. —
Hvað sápuna snérti voru herþjón-
ustumenn miklu betur staddir en
menn utan hersins. Þeir fyrnefndu
máttu kaupa sjer 26 sápustykki á
ari, en hinir fengu ekki nema tóll'.
Rússnesku blöðin eru farin að
sýna myndir af velklæddum rúss-
neskum fjelögum, í fötum, sem eru
saumuð eftir máli. Ljósmyndarar
setja sig aldrei úr færi að ná mynd,
ef þeir sjá einlivern liöfðingja, sem
er fallega greiddur og snurfusaður
á hárinu.
ÞVERGIRÐlNGAIt ÚR TUNDURDUFLUM
I)ykja övuggasta váðið til þess að banna óvimam umfevð þuv,
sem mestu vavðav, svo sem við innsiglingav til hafnavbovga.
Myndin ev úv ensku tunduvduflaskipi og sýniv hvav vevið ev
að athuga duflin áðuv en þeitn ev vent t sjóinn.
NÝJUSTU BEITISKIP SVÍA:
Svíar eiga tvö stór beitiskip í snrið-
um og eru þau langt komin. Hefir
sljórnin ákveðið að þau skuli heita
„Tre Kronor“ og „Göta Lejon“. Eru
nöfn þessi forn og fræg í sænska
herflotanum. Þá hafa fjórir tundur-
spillar fengið nöfnin „Móði“, og
„Magni“, „Muninn“ og „Mjölnir“, en
þrír litlir kafbátar sem ætlaðir eru
lil strandvarna eiga að heita „Nep-
tun“, „Najad" og „Nacken“. Auk
nefndra skipa eru mörg fleiri í smið-
um handa sænska flotanum á ýms-
um smíðastöðvum í Sviþjóð og all-
mörg skip liafa verið fullgerð og al'-
hent flotanum síðan stríðið hófst.
Það hafði verið frumsýning á leik-
riti eftir Oscar Wilde, og leikurinn
fór alliN’ í hundana. Þegar Wilde
kom i klúbbinn sinn á eftir, spurði
einhver kunningi hans:
„Jæja, Oscar, hvernig fór leikurinn
þinn í kvöld?“
„Leikurinn? Hann vann stórsigur.
En áhorfendurnir voru fyrir neðan
allar hellur,“ svaraði Wilde háfleyg-
ur. —