Fálkinn - 31.03.1944, Page 13

F Á L K I N N
12
KROSSGÁTA NR. 491
Lárjett skýring:
1. Vesalingur, 4. vesæll, 7. líkams-
liluti, 10. Teppi, 12. liefti, 15. næöi,
10. iskra, 18. blíð, 19. stafur, 20. úr-
koma, 22,orkaði, 23. styrk, 24. kari-
inann, 25. kindaafurðir, 27. deigri,
29. sterkur, 30. fuglinn, 32. slæ, 33.
mæðnir, 35. síðar, 37. lyfta, ö8. af-
væta, 39. vörugeymsla, 40. ekki, 41.
tottaði, 43. lögur, 46. rödd, 43 þrir
eins, 50. liávaði, 52. fræðsla, 53.
syngur, 55. ljósleit, 56. brosleilur,
57. leðja, 58. mánaðarheiti, 60 skst.,
62. borða, 63. hræða, 64 kvenheiti,
66. horfa, 67. fiskurinn 70. Amar,
72. trjástofn, 73. fje, 74. miskumi.
Lárjett skýring:
1. Hreykin, 2. tónn, 3. keyrðu, 4. ilm-
ar 5. flugur, 6. ull, 7. fugl, 8. tveir ó-
líkir, 9. verri, 10. samgöngubót, 11.
skst., 13. slæm, 14. grænmeti. 17.ó-
hreinkar, 18. mikilsmetandi, 21. af-
leitlóga, 24. skopast,, 26. hæfileiká,
28. stríðinn, 29. fantur, 30. fyrir-
lirigði, 31. kaldur, 33. sltrafar, 34.
slitið, 36. mat, 37. bygging, 41. lítjll,
42. vesæl, 44. iðngrein, 45. á kirkju,
47. úrslitinn, 48. kvennafn, 49. bíta,
51. drepur, 53. ilát, 54. slarkara,56.
ís, 57. síða, 59. elska, 61. dauður,
63. titt, 65. beyta, 68. friður, 69
hreyfing, 71. á skipi.
t
Kittrskrá
yfir alþingiskjósendur í Reykjavik, sem
gildir við atkvæðagreiðslu um þingsá-
lyktun um niðurfelling dansk-íslenska
sambandslagasamningsins frá 1918 og'
lýðveldisstjórnarskrá íslands, og lieldur
gildi til 22. júní 1945, liggur frammi í
skrifstofu borgarstjóra, Austurstræti 16,
frá 1. til 10. apríl næstkomandi alla virka
daga kl. 9 f. h. — 6 e. h.
Iværur yfir kjörskránni skulu komnar til
borgarstjóra eigi síðar en þriðjudaginn
11. apríl næstkomandi.
Borgarstjórinn í Revkjavík, 25. mars 1944.
BJARNI BENEDIKTSSON.
LAUSN KRQSSOAÍU NR.490
Lárjett ráðning:
I. hrífa, 7. ergir, 11. sekta, 13.
ólrnur, 15. FG, 17. turn, 18. tamt, 19.
ás, 20. nag, 22. Rc, 24. MA, 25. Óli,
26. aura, 28. grobb, 31. álar, 32. latt,
34. óró, 35. glas, 36. mas, 37. át, 39.
sá, 40. gat, 41. bráðapest, 42. ósk,
45. 11, 46. KK, 47. asi, 49. kann, 51.
önd, 53. arfi, 55. forn, 56. hleri, 58.
ólga, 60. arm, 61. me, 62. lá, 64. agn,
65. la, 66. tagl, 68. eitt, 70. AS, 71.
sarga, 72. snart, 74. askur, 75. kúrir.
Lóðrjett ráðning:
1. hefna, 2. ís, 3. fet, 4. akur, 5.
pan, 6. sót, 7. Emma, 8. Rut, 9. Gr,
10. rósir, 12. treg, 14. lamb, 16. gaula
19. álasa, 21. gras, 23. Borgarnes, 25.
ólag, 27. at, 29. ró, 30. Bó, 31. ál, 33.
tárin, 35. gáska, 38. tál, 39. sek, 43.
skora, 44. karm, 47. afla, 48. Sigga,
50. NN. 51. ÖI, 52. dr, 54. ró, 55.
falla, 56. hegg, 57. ilin, 59. ansar,
61. marr, 63. átak, 66. tau, 67. lak,
68. ess, 69. trú, 71. sk, 73. tr.
slelpa. Jeg leyfi þjer ekki að fara fyrr en
þú hefir sagt mjer allan sannleikann. Hún
stóð upp og hann rjeti fram höndina skip-
andi. — Allir lilýða mjer, sagði hann.
— Mig langar til þess að fá að þvo mjer
um hendurnar -— og jeg er svöng, sagði
hún.
— Viltu lofa að koma aftur innan
klukkutíma? spurði hann.
Hún kinkaði kolli.
— livernig á jeg að vera viss um að þú
efnir það?
— Jeg hefi ekki sagt þjer ennþá i hvaða
erindum jeg er komin iiingað. Jeg fer ekki
lijeðan fyr en jeg hefi gert það.
Hann klappaði saman lófunum. Að
vörmu spori kom þjónn inn.
— Sendu konuna þína hingað, skipaði
Tígrisdýrið.
Augnabliki siðar stóð gráhærð kona and-
spænis þeim.
— Farðu með þessari lconu upp i her-
bergin, sem hún móðir mín var vön að
nota, sagði hann. Svo snjeri hann sjer að
Mollie,. — Móðir min dó í fyrra, og faðir
minn er fluttur á annan stað. Þjer er ó-
hætt í herbergjum móður minnar. Hún var
góð kona, og andi liennar er þar ennþá. Jeg
bið lijerna þangað til að þú kemur aftur.
Nú settist hann aftur við ritvjelina, en
Mollie tólc pinkilinn sinn og elti gömlu
konuna út. Þær fóru niður gang og gamla
konan opnaði liurð.
— Hjerna eru herbergin, sagði hún. -
Nú skal jeg sækja heitt vatn og mat.
Ilún lokaði_ dyrunum hljóðlega á eftir
sjer, og Mollie slóð þarna ein eftir i stórri,
lofthárri stofu, sem lá að annari innar.
Engin liurð var milli herbergjanna, en op
í mestum bluta skilveggjarins. Veggirnir
voru lcalkaðir, en húsgögnin voru fín og
fáguð og forhengið i kringum rúmið úr
þykku, bláu silki. Bókaskápur stóð við
einn vegginn. Mollie leit þangað og leil á
bækurnar. Það voru að mestu leyti gamal-
dags bækur, skáldskapur, heimsspeki og
mannkynssaga. Merkilegt þótti henni, að
kona, sem hafði átt beima á þessum stað,
slcyldi yfirleitt kunna að lesa. Móðir henn-
ar sjálfrar gat ekki lesið þesskonar hækur.
Hver var hún, þessi manneskja, og livernig
var sonur hennar?
Allt í einu þráði liún svo innilega að vera
lcomin til lians aftur, hún þráði að kynnast
lionum. Hún valt sjer úr grófgerðu fötun-
um í skyndi. — Jeg vil vera i minum eigin
fötum, hugsaði hún með sjer. Hana langaði
til þess að hann sæi hana eins og hún var
í raun og veru.
AÐ VAR komið fram að nóni daginn
eftir, en Mollie hafði mist alla skynj-
un á þvi hvað tími var, Þau liöfðu
talað og talað saman kvöldið áður, þangað
lil Tígrisdýrið hafði loks sagt:
— Nú er þjer víst best að hverfa til her-
bergja þinna, svo að fólk fari ekki að tala
um okkur. Jeg liefi skipað gömlu konunni
að sofa fyrir framan dyrnar lijá þjer og
þjóna þjer.
En Mollie hafði ekki lcomið dúr á auga
fyrr en undir morgun, því að gamla konan
hafði sagt henni alla söguna.
—- Þú hefðir ált að sjá hvernig allt var
i gamla daga, hóf hún máls, þar sem hún
sat á skemlinum við rúmstokkinn. — Það
voru dásamlegir tímar. Á hverjum dagi fór
lið gamla Tígrisdýrsins i hæinn niður við
sjóinn og rændi þar og ruplaði og kom
aftur með silki, skartgripi og fatnað — og
yfirleitt allt, sem við þurftum á að halda.
í þá daga voru allir lafhræddir við Tigris-
dýrið, og við lifðum eins og kongar.
— Er það ekki eins núna? spurði Mollie.