Fálkinn - 25.01.1946, Blaðsíða 6

ö
F Á L K I N N
Pierre Laval.
9. nóv.: Ribbentrop liringdi til
mín í nótt. Annaðhvort yrði II
Duce eða ég að koma til Miinchen
i skyndi.... í kvöld álti ég fyrsta
samtal mitt við Hitler. Hann gerir
sér engar tálvonir að því er snertir
bardagalöngun Frakka (í Afríku).
Við verðum. að taka ákvörðuu áður
en það er um seinan.
Hitler hlustaði að visu á Laval,
en ekkert af því, sem liann segir
breytir áliti foringjans, sem er i
stuttu máli þetta: algert hernám
Frakklands, landganga á Korsíku,
bækistöð í Tunis. Hitler er bvorki
órór né skelkaður. Hann vanmetur
ekki aðgerðir Ameríkumanna. .. .
Göring segir, að hernám Norður-
Afríku sé fyrsti sigurinn, sem banda-
menn bafi unnið síðan striðið hófst.
Með hvíta slifsið og bændaburð-
ina á Laval ekki heima innan um
svona marga einkennisbúninga. —
Hann reynir að tala kumpánlega um
ferðalag sitt, en enginn hlustar á
j)að sem liann segir. Hitler umgengst
hann með kaldránalegri kurteisi.
Örlög Frakklands ákveðin að Laval
forspurðum.
„Der Fúlirer“ spyr, hvort Frakk-
ar vilji afhenda okkur lendingar-
staði í Tunis, en Laval vill ekki
taka á sig þá ábyrgð, að afhenda
öxulveldunum Tunis og Bizerta.
Ekki var sagt orð við Laval um
aðgerðir þær, sem voru fyrir dyr-
um í Frakklandi, eða að skipun var
gefin um að hernema allt landið,
meðan Laval stóð ])arna og reykti
í næsta herbergi. Ribbentrop sagði
mér, að bann ætlaði að segja Laval
kl. 8 í fyrramálið, að Hitler hefði
séð sig neyddan til að hernema
allt Frakkland.
12. nóv.: Innrás ítalskra og þýskra
hermanna í Suður-Frakkland og
Korsíku mætir mikilli mótspyrnu. .
Rommel hraðar undanhaldi sínu
í Líbýu sem mest liann má. Vær-
ingjar hafa orðið milli ítalskra og
j)ýskra hermanna. í Halfaya-skarði
(á landamærum Libýu og Egypta-
lands) skutu þeir hvorir á aðra,
l)vi að Þjóðverjar tóku alla vöru-
bíla okkar og skildu hermenn okk-
ar eftir í eyðimörkinni, þar sem
sveltidauði beið þeirra.
14. nóv.: JButi (ít. sendih. í París)
tilkynnir að Þjóðverjar hafi liand-
tekið Weygand liershöfðingja. II
Duce samþykkir það hrifinn.
22. nóv: Rússnesk sókn í Don-
héraði hefir lieppnast vel og verð-
skuldar ítarlega athygli.
ÚR LEYNIDAGBÓK CIANO GREIFA 20
Ciano settur af
Fióttinn við Stalingrad og Tripolis
Þettci er síðasti hluti dagbúka Cianos, sem hann skrif-
ar sem utanríkisráðherra, en hann var settur af í
febrúar 19k3. „Framtíð þín er í mínum hönclum, þú
þarfl ekkert að óttast,“ sagði Mussolini. En tíu mánuð-
um síðar sat Ciano, eftir að hafa hjálpað til að stegpa
Mussotini, sem fangi hans í Verona, og 11. janúar 19hh
var hann skotinn sem landráðamaður.
Á þessum daghókarblöðum málar Ciano mgnd af
innri óeiningu og bgrjandi upplausn hinna tveggja
öxulvelda. Herir þeirra eru á flótta á öllum vígstöðv-
um. — Af þessu sögulega plaggi hefir veröldin fgrst
séð hin kaldrifjuðu klækjabrögð öxulveldanna, og
aðalpersónur þeirra grímulausar.
26. nóv.: Fjörutíu ameríkanskar
brynreiðar komu í gær að hliðum
Tunisborgar.
27. nóv.: Þýskt herlið er komið
inn í Toulon. í nótt sagði Hitler II
Duce frá þeirri ætlun.... Nokkur
mótstaða varð og franski flotinn
sökkti sér sjálfur, nálega allur. —
Fyrir ítala sjónum hefir málið þó
bjarta hlið, að sjóveldi við Mið-
jarðarhaf hefir lagst í rúst um mörg
ókomin ár.
1. des.: Eg liefi séð II Duce i fyrsta
sinn í tíu daga. Hann hefir lagt af,
en er alltaf jafn j)rekmikill og fjör-
ugur.... Þjóðverjar ætla að senda
þrjár brynreiðasveitir til Afríku,
Adolf Hitler-, Hermann Göring- og
Deutschland-sveitirnar.
5. des.: Guariglia (ít. sendili. í
Páfariki) hefir talað við Magliona
kardinálaritara um sprcngjuárásir á
Róm. Hinn heilagi stóll gerir það
sem hann getur til að hindra l)að.
8. des.: II Duce hefir sagt að
hann skuli fara til Þýskalands með
einu skilyrði: að hann fái að mat-
ast í einrúmi. „F.g vil ekki hafa að
hópur af gráðugum Þjóðverjum sjái,
að ég er neyddur til að nærast á
hrísgrjónum og mjóik.“ segir hann.
9. des.: Mussolini segist ekki
hregfa litlafingur til að fá Spá:i
til að fara í stríðiff, bví aff frekar
muni verffa af því trafali en stofí.
10. des.: Eins og ég bjóst við er
II Duce ekki upplagður til að fara
langa ferð (til aðalstöðva Hitlers
við iandamæri LitliaUens), og eigí
heldur til að hætta við rafmagns-
böðin, sem virðast hafa bætt hann
mikið.... Honum finnst áríðandi
að láta Hitler vita — og bann hefir
þegar sagt það við Göring — að
liann telji það ráðlegasl að komast
að samkomulagi við Rússland, eða
að minnsta kosti að ákveða að fara
í varnarstöðu, sem liægt sé að verja
með litlu liði.
18. des.: (í aðalstöðvum Hitlers).
Þungt andrúmsloft! Við slæmar
fréttir bætist drungi skógarins og
þetta leiðinlega braggalíf. Hér eru
engir litir, ekki nokkur hlutur, sem
er lífgandi. Biðstofurnar eru fullar
af fólki, sem reykir, étur og skrafar.
Matargufa, sterkja af einkennisbún-
ingum, stígvélalykt........ Enginn
reyndi að dylja kvíða sinn i sam-
bandi við fylkingarofið á rússnesku
víglínunni. Það er augljóst að þeir
reyna að skella skuldinni á okkur.
Einn af nánustu ráðunautum Hitl-
ers átti þetta viðtal við Pansa (mann
í flokki Cianos):
„Var mikiö manntjón í itölsku
hersveilunum?“ spyr Pansa.
„Ekkerl! Þeir hlupu allir."
„Ei.ns og Þjóðverjarnir við Moskva
i fyrra?"
„Já, einmitt!"
Laval hefir farið í ferðalag, sem
liann hefði getað sparað sér. Eftir
að hafa ferðast tvo daga i járnbraut
var hann fyrst settur við teborð,
síðan við miðdegisborð, en aldrei
fékk hann að opna munninn til að
segja neitt. í sama bili og haiin
reyndi að segja eitthvað, tók „Der
Fúhrer“ fram í fyrir honum..........
Eg held aff Hitler sé ánægöur með
að vera Hitler, því að þá getur hann
verið sítalandi.
Laval er skitugur Frakki.........
Ilann hikar ekki við aff svikja
landa sína og koma óorði á tand
sitt, til þess að geta komiff sér í
mjúkinn hjá Þjóffverjum. . . .
22. des.: II Duce hefir vakið
miklar vonir með þvi aö minnast
á möguleika fyrir friffi við Rúss-
land.
2h. des.: í gær sat ég hjá II Duce
meðan hann var að hlusta á út-
varpsræðu Páfans. „Staðgengill Guðs
ætti aldrei að halda ræðu,“ sagði
hann. „Hann ætti að lialda sig uppi
i skýjunum. Þessi ræða er ekkert
annað en orðagjálfur, presturinn í
Predappío liefði gert þetta skár.“
Mussolini leiður á Clöru.
26. des.: Gangi prinsessa, sem
verið liefir í nánu vinfengi við
II Duce, jós í dag úr lijarta sínu
um Petacci-málið. . . . Að þvi er
liún segir hefir Mussolini nú feng-
ið sig fullsaddan á Clöru, bróður
hennar og systur og öllu, hyskinu.
En hann getur ekki losnað við þau,
þvi að þetta er ómerkilegt fólk,
boðið og búið til að neyða út pen-
inga og vekja hneyksli.
Þegar II Duce talaffi viff Gangi
prinsessu, á hann að hafa sagt, aö
hann hefði elskað stúlkuna (Clöru)
einu sinni, en að hún sé ofboðsleg
gagnvart sér. Hve mikið er satt i
þessu og hve mikið sprottið af
afbrýðisemi — hver veit það?
h. jan. 19h3: Eg liefi verið að
vella þvi fyrir. mér hvað ég eigi að
gefa Göring á 5U ára afmæli hans.
II Duce ætlar að gefa lionum gull-
roðið sverð, sem Franco átti upp-
runalega að fá. Tímarnir breytast!
— Eg er að hugsa um að gefa Gör-
ing stjörnu við St. Mauritius orðuna
sína, alsetta demöntum. Hún var eig-
inlega upprunalega ætlað Zogu (fyrr
um Albanakonungi, sem ítalir ráku
úr landi 1940) og hefir alltaf legið
í peningaskápnum hjá mér síðan.
Ciano lýsir öxlinum.
6. jan.: Herstyrkur okkar er fálið-
aður. í Afríku, i Rússlandi og á
fíalkan — allsstaðar vantar okkur
riýtt lið. Mér finnst stundum öxul-
veldin líkjast manni, sem reynir
að liggja undir ábreiðu sem er of
stutt. Ef hann yljar sér á fótunum
verður honum kalt á öxlunum. Og
svo verður honum kalt á fótunum, ef
honum hlýnar á öxlunum.
7. jan.: Japanar vilja gera fjár-
hagssamning við okkur og Þjóð-
verja, þannig að hver fái ákveðin
forréttindasvæði. Það er bersýni-
legt að við stöndum þar illa að
vigi.
Dr. Petacci (bróðir frillu Musso-
lini) hefir skrifað mér bréf, þar
sem hann stingur upp á, að Vezzari
félagi hans verði skipaður sendi-
herra í Madríd. Vezzari er gamall
fastagestur í tukthúsunum, óhefl-
aður dóni, svindlari og saurlífis-
ncggur. Ef ekki 'væri heilsa Musso-
linis til fyrirstöðu, mundi ég tala við
hann um þetta.
15. jan: Mussoíini hringir og vill
fá að vita hvort ég hafi verið í mið-
degisverði hjá Farinacci (fyrrv.
flokksstjóra). Það er rétt, en ekkert
gæti verið meinlausara. . . . Það er
auösjáanlega einhver að reyna að
koma lús á feldinn. Mér þykir leitt
að Mussolini skuli eitt augnablik
falla fyrir grunsemdum.
16. jan.: Meðal símskeyta, sem
við höfum náð í er eitt, sem inni-
hcldur í samþjöppuðu formi sam-
tal þýska hershöfðingjans von
Thoma og Montgomery. Ef það er
rétt, er ástandið mjög alvarlegt.
Von Thoma sagði, að Þjóðverjar
séu sannfærðir um að þeir liafi
tapað stríðinu, að herinn sé andvíg-
ur nazisma, og að Hitler eigi alla
sökina.
18. jan.: í nótt kom símskeyti frá
Tirana (höfuðborg Albaníu). Lög-
reglustjórinn boðar hættu: Ekki
liægt að mynda neina stjórn. Upp-
reisnin breiðist út.... í Albaniu
endurspeglast lika áhrifin af stór-
tíðindunum. Og þau tiðindi eru
ekki góð.
19. jan.: Þjóðverjar liafa tilkynnt
okkur, að þeir geti ekki sent til
Tunis brynreiðaliersveitirnar, sem
þeir lofa okkur.
22. jan.: Óstjórnlegur flótti brost-
Framliald á bls. 11.