Fálkinn - 03.10.1947, Blaðsíða 3

F Á L K I N N
3
VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM
Ritstjóri: Skúli Skúlason
Framkv.stjóri: Svavar Hjaltested
Skrifstofa:
Bankastr. 3, Reykjavík. Sími 2210
Opin virka daga kl. 10-12 og 1-6
Blaðið kemur út hvern föstudag
Allar áskriftir greiðist fyrirfram
HERBERTSpre/JÍ
SKRADDARAÞANKAR
í ævintýrunum lásu íslensk börn
um skóga. Þau urðu að fara í ævin-
týrin til að finna þá, því að í raun-
inni voru þeir ekki til nema i
smáum stíl, og svo óvíða, að í lieil-
um héruðum sáu börnin ekki einu
sinni birkikjarr.
Tækninni fleygir fram, ekki aðeins
þeirri vélrænu heldur einnig hinni
lífrænu. Menn ala upp ný afbrigoi
jurta og trjáa, og' með vísmdararn-
sóknum finna þeir, livaða tegundir
hæfi best hverjum jarðvegi og loíts-
lagi. Rarinsóknir á trjárækt iiafa
verið stundaðar af kappi um lirj'ð
hér á landi, og árangurinn er glæsi-
legur. Við höfum fengið fyrirheit
um, að bægt sé að rækta skóg á
íslandi eigi aðeins lil skjöls og prýði
heldur og til byggingarefnis.
Við sjáum fram á þann veruleika
að skógargróður eigi á næstunni
að breyta útliti heilla héraða, og
lianri eigi að verða lífgjafi annars
gróðurs, sem eigi getur þrifist á
berangri. Klemens Kristjánssou hef-
ir bent á, að kornyrkja hér á iandi
hafi liðið undir lok með eyðingu
skóganna, því að þegar þeir eydd-
ust var kornið svift skjólinu. Og
það er viðurkennt, að mcð eyðingu
skóganna hafi myndast margt af
þeim söndum og örfoka hraunum,
sem nú eru eins og svöðusár, eigi
aðeins um allar óbyggðir heldur og
um sveitir á láglendi.
líji úr þvi að svo er, að skóg-
arnir geti grætt iandið betur en
nokkuð annað, ])á virðist allt mæla
með að hraða skógræktinni meira
en gert hcfir verið liingað til. Friða
meira og' betur og gróðursetja meira
og fá allan almenning til að liefjast
handa. Kenna börnunum í skólun-
um að gróðursetja plöntur og iiirða
þær og bafa allsherjar gróðursetn-
irigardag um allt land á hverju ári.
Því áð nóg cr landrýmið. Og’ þess
er að vænta að smámsaman verði
frærækt og plöntuuppeldi auki
svo mjög í gróðrarstöðum, að nægi
legt verði til að gróðursetja, mOð
þvi sem flutt er inn frá útlöndum.
Skógræktin hefir hingað til starf
að mcð litlu framlagi hins opinbera.
Það ])arf að aukast. En framlag
einstaklinga þarf þó fremur að
aukast. Ef fólki skilst live mikil-
vægt mál þetta er, þá er liægðar-
leikur að gjörbreyta tandinu á
hundrað árum.
Ljósm.: Fálkinn.
Arnarhvoll
Nú er Arnarhvolsbyggingunni svo
langt komið, að líkindi eru til, að
hún verði að mestu fullbúin fyrir
áraniót.
Fálkinn liefir snúið sér til húsa-
meistara ríkisins og leilað upplýs-
inga um bygginguna.
.Byggingarframkvæmdir hófust á
árinu 1945, og hefir verið unnið
að þeim sleitulaust síðan. Viðbótar-
byggingin er 42 metrar að lengd
meðfram Lindargötu, og er bygg-
ingarstíll hennar sá sami og er á
gamla Arnarhvoli. Þó eru húsa-
kynni hæstaréttar í enda bygging-
arinnar með öðru sniði. Þau eru
15% nieter að lengd og 3 liæðir
auk kjallara, eins og byggingin er
öll. — Heildarlengd Arnarhvols er
þvi nú þessi: Meðfram Lindargötu
01% m. og niður með Ingólfsstræti
27% meter. Auk þess er 16 metra
löng álma norðan úr aðalbygging-
unni austanverðri.
Innréttingar í þessari nýju bygg-
ingu eru svipaðar innréttingunum
i gamla Arnarhvoli, en hæstiréttur
fær, eins og áður er sagt, salarkynni
með sérstöku sniði, og skal þeim
hér lýst nokkru nánar.
1 kjallara er bóka- og skjala-
geýmsla. Á 1. hæð er bókasafn
hæstaréttar, salur fyrir hæstarétt-
arlögmenn til fundarhalda og tvö
móttökuherbergi fyrir liæstaréttar—
lögmenn. — Á annarri hæð er
hæstaréttarsalur, 15x7 metrar að
stærð og mjög hátt undir loft. Á
'þeirri liæð er og herbergi fyrir lög-
mennina, þar sem þeir geta búið
sig undir mátaflutninginn, og svo
handbókarherbergi.
UNDRABARN
Hin 10 ára cjamla ítalska stúlka,
Paola Caffarella, hefir hlotið milcla
viðurkenningu fyrir frábœra kunn
áttu í jnanóleik. Er liún talin
hreinasta undrabarn. Hér sést liún
við 'píanóið skömmu áður en hún
lagði af stað í hljómleikaferð. Er
œtlunin meðal annars að fara til
Ameríku.
Á efstu hæðinni verður dómara-
salur með aðliggjandi eldfastri
skjalageymslu. Sérstakt lierbergi er
þar fyrir dómsforseta og aðra dóm-
ara. Afgreiðslu- og vélritunarsatur
verður þar og með eldfaslri skjala-
geymslu.
Hæstaréttarsalurinn verður klædd
ur cik upp á miðja veggi, og liús-
gögn verða ennfremur úr cilc.
Dómarapallur verður 30 cm. liærri
en gólfið og er þaðan sérstakur
gangur upp í dómarasalinn á næstu
hæð, þar scm dómararnir ráða mál-
um sinum. Þurfa þeir því ekki að
blandast almenningi, er þeir hverfa
úr hæstarétlarsalnum til þess að
huga að málum sínum inni i dóm-
endasal. — í hæstaréttarsalnum er
sérstök 20 sæta stúka fyrir lögfræð-
istúdenta, ])ar sem þeir geta lilýtt
á málaflutning og dóma. Einnig eru
upphækkuð sæti fyrir almenning.
U]ipdrætti liefir liúsameistari rík-
isins gert. Trésmíðameistari hefir
verið Einar Kristjánsson og múr-
arameistari Gísli Þorleifsson.
Ekki er að fullu ráðið, hvaða
stofnanir koma til með að hafa að-
setur í Arnarhvoli, en sennilegt er
að þær, sem hér varða taldar
verði þar:
Fjármálaráðuneytið, viðskipta-
málaráðuneytið, endurskoðun ríkis-
reikninga, ríkisféhirðir, vegamála-
stjóri, húsameistari, skrifstofa bisk-
ups, fræðslumálastjóri, landlæknir
og fjárhagsráð auk svo hæstaréttar.
Flestir þessir aðilar hafa að visu
verið lil húsa í Arnarhvoli áður.
Hertogaynjan af Valencia,
sem nýlega var handtekin í Mad-
rid, er af öllum talin mjög fögur
kona, og ber myndin það líka
með sér. — Orsök liandtökunnar
var sú, að hertogaynjan var grun-
uð um of mikla hollustu við and-
stöðuöfl Francos, einkum kon-
ungssinna, sem vilja gera Spán að
konungdœmi á ný. Hún slapp
samt við dóm og fangelsisvist, en
hlaut í staðinn stofufangelsi um
stuttan tíma. — Hertogaynjan er
annars þekktust fyrir hina mörgu
veðhlaupagœðinga sína.
YNDISÞOKKIVÁTRY GGÐUR
Ilin 22 ára gamla írska leikkona,
Maureen Hurley, sem starfar við
leikhús í London, fór þess á leit
við vátryggingarstofnun eina, að
hún tœki að sér að tryggja yndis-
þokka liennar fyrir 100.000 krónur
Þetta var mjög nýstárlegt fyrir-
brigði og oUi miklum umrœðum
innan stofnunarinnar. Málalyktir
urðu þœr, að yndisþokki Hurley
var tryggður og er það eina slíka
dœrnið sem vitað er um í heim-
inum.
Ino A. Wilson
í Texas hafði ekki misst eina ein-
ustu tönn þegar liann var 94 ára.
Hann liafði aldrei eignast tannbursta
og aldrei koroið til tannlæknis.