Fálkinn - 11.06.1948, Blaðsíða 10

10
FÁLKINN
VNGSVU
LES&NbURNIR
Kafað í re/k
Slökkviliðin í stórborgunum hafa
sérstaka deild manna, sem eru sér-
staklega æfðir i að kafa í reyk.
Þeir hafa reykgrímur og eru í
asbestfötum og geta vaðið inn í
brennandi liús. Mörgum hafa þessir
menn bjargað frá hræðilegum dauð-
daga, og auk þess er það mikilsvert
fyrir slökkviliðsstarfið að menn geti
komist að sjálfum upptökum eldsins.
Reykkafarinn verður að geg'num-
gangast sérstakt námsskeið, en hon-
um þýðir ekkert að gefa sig fram
til þess starfs nema hann sé gall-
liraustur. Góð lungu og sterkt hjarta
eru fyrstu skilyrðin, og hann verð-
ur að iðka leikfimi að staðaldri til
þess að vera jafnan í fullu fjöri. Á
slökkvistöðinni er reykklefi, þar sem
mennirnir æfa sig. Við klefann er
stór ofn og þegar æfing fer fram
er kveikt upp í þessum ofni og
brennt gömlum hjólbörðum, votum
mottum, klútum, spónull og ýmsu
sem framleiðir súran og kæfandi
reyk. Reykurinn er leiddur inn i
klefann, og þegar hann er orðinn
svo þéttur að ekki sjást handaskil,
er kafaranum hleypt inn.
Nú skuluð J>ið ekki halda að hann
eigi bara að labba þarna um í ró-
legheitum ■— nei, hann verður að
venja sig við að rcyna á sig í reykn-
um. Þessvegna er stauragrind í klef-
anum og efst á henni sandpoki
þungur. Nú er kafaranum sagt að á
fjórðu hæð sé manneskja, sem þurfi
að bjarga. Hann verður nú að klifra
upp grindina, sem hann þekkir ekki
fyrirfram, því að henni er breytt í
sífellu. Þegar liann hefir fundið
„inanneskjuna“ — þ. e. sandpokann
verður liann að klifra með hana
ofan aftur og bera liana út.
Stundum getur komið fyrir að
kafaranum takist þetta ekki. Honum
getur orðið illt og liðið yfir liann.
en þá er liann undir eins sóttur. í
grindinni eru nfl. snúrur, sem segja
til um hvað manninum liður.
HROl HÖTTUR
13. Hrói glaðvaknaði. Það var
að hirta af degi, og allsstaðar virt-
ist ró og friður, en samt fannst
hinum næma skógarmanni, sem ein-
hversstaðar mundi vera liætta á
ferðum. Kringum útbrunnið bálið
lágu menn hans og sváfu og tunglið
skein á opna munnana á þeim. Hrói
stóð upp á hnén og skimaði í allar
áttir. Spottakorn frá áningarstaðn-
um rann breið á, og þegar hann at-
hugaði árbakkana betur tók hann
öndina á lofti af undrun.
14. Hópur vopnaðra manna dreifði
sér um sefið meðfram ánni, og það
var ekki um að villast hver foringi
þeirra var. Á milli grænklæddra
veiðimannanna skein á skarlals-
rauða kápu. Fanginn, sem hafði flú-
ið frá þeim, hafði náð sér i liös-
auka. En menn Hróa voru dreifðir
að heita mátti um allan skóginn.
Hann Iæddist milli þeirra sex sem
sváfu ]>arna, og vakti þá hávaða-
laust. „Við höfum verið sviknir,“
hvíslaði liann, ,ungi maðurinn var
spæjari.“
Framhald i næsta blaði.
HKESSA NV/ COLA DMKKUR S)
Adamson í útilegu.
S k r ítl u r
— ég líka en svei mér ef ég
þori það ....
Við getum notað afganginn í ket-
kássu á morgun.
SVONA ER LÍFIÐ.
Á Norðurlöndum gerist þetta á
hverjum degi: í Danmörku eru gef-
in saman hundrað hjón, 16 skilja,
260 börn fæðast og 116 deyja. í
Noregi giftast 74 hjón, 5 skilja, 183
— Þú hefir vist hugsað fgrir, að
við fáum ekki sæti beint gfir hjól-
anum?
/cxK.
— Ætli það sé ekki orðið tima-
bært að flgtja hann Olsen í aðra
deild?
fæðast og 86 deyja. í Svíþjóð giftast
173 lijón, 18 skilja, 367 börn fæðast
og 195 deyja.