Fálkinn - 11.02.1949, Qupperneq 3

FÁLKINN
3
an 1927. Starf hans í þágu fél. verð-
ur trauðla metiS, og vöxtur félags-
ins liefir ekki hvaS síst orðiS svo
giftudrjúgur og raun ber vitni um
fyrir hið ágæta starf hans.
Um leið og Fálkinn óskar Ár-
menningum til hamingju með hið
sextuga félag, birtir hann hér nokkra
blaðadóma, sem sýningaflokkar Ár-
manns hafa hlotið á erlendum vett-
vanfíi. Þeir eru mjög góðir, og
orðstir hafa Ármenningarnir hlotið
slíkan, að sómi og landkynning er
að.
Erlendir blaðadómar um
sýningar Ármanns.
Ármenningar hafa haft mörg
hundruð sýningar og farið viða.
Hafa þeir sýnt á (58 stöðum hér-
iendis og 101 borg erlendis. Hér
ar ísl. stúlknanna á hárri slá. Mað-
ur fékk nýja trú á þeim möguleik-
um, sem sláin hefir að bjóða, það
er að segja ef æfingunum er
stjórnað af hugmyndarikum og ó-
smeykum þjálfara eins og Jóni Þor-
steinssyni. Það var eins og hug-
myndaheimur ísl. sagnanna opnað-
ist. f hverri jafnvægisæfingu, sem
stúlkurnar sýndu, kom fram mýkt
og fegurð, og margar æfinganna
sýndu að liugrekki og kraft vantaði
ekki. Engin skarst úr leik og það
var eins og mistök væru óliugsan-
leg. Þetta sýndi hvað hópurinn var
óvenjulega samstilltur. — Margar æf-
inganna gerðu stúlkurnar tvær og
tvær saman og það var ekki hægt
annað en dást að hinni fínu stjórn
og nákvæmu æfingum.Þrátt fyrir það
að ekki var spilað undir við æfing-
Frá Finnlandsförinni Í9h7.
birtast nokkur blaðaummæli um
Sviþjóðarförina 1932.
Svo segir i Gavle Dagblad: „Það
var sannarlega tilkomumikil sýn-
ing og betri „amatör“-flokkur hefir
tæplega sést hér í Gavle. Æska ís-
lands vann lireinan sigur, og unnu
þeir landi sinu og þjóð meira gagn
heldur cn þeir sjálfir gera sér í
hugarlund."
„Hafi leikfimin verið eitthvað sér-
stakt og óvenjulegt, þá var gliman
ekki síður fögur“ o. s. frv. —
(Svenska Dagbladet).
Litigvikan í Gautaborg 1946.
„Ny-Tid“: „fslenska sýningin að-
eins metin á heimsmælikvarða. —
Meistaraleg leikni íslensku stúlkn-
anna gagntók mann.
Aldrei hefir áður sést liér í Gauta-
borg og jafnvel ekki í Svíþjóð önn-
ur eins leikfimi og jafnvægisæfing-
arnar, voru samtökin undraverð. —
Áhorfendurnir urðu hugfangnir af
þeirri óvenjulegu leikni, sem kom
fram.“
Finnlandsferðin Í9¥I.
■ Finnska blaðið „Helsingin Sano-
mat“ segir 4. júlí þetta um kven-
flokkinn:
„Glímufélagið Ármann frá íslandi
sýndi hinn ágæta kvenflokk sinn,
sem gerði æfingar bæði rösklega og
hárnákvæmar undir stjórn Jóns
Þorsteinssonar. Æfingar þeirra á
hárri slá voru svo vel gerðar, að
þær stóðu sænsku stúlkunum langt-
um framar. IJreyfingar voru örugg-
ar, stílhreinar og mjúkar og valdið,
sem þær höfðu yfir líkamanum var
undravert. Sýningunni lauk með því,
að stúlkurnar stóðu 5 á slánni í einu
liæst uppi á stólpunum og þar gerðu
þær æfingar eins öruggar og þær
væru niðri á jafnsléttu."
^iister
FriÖrik Dana-
vrins, Svíaprins
og Ásgeir As-
geirsson horfa á
íslenska glímu á
„Skansinum" i
Stokkhólmi. —
Jón Þórðarson, fíaldnrsgöta 7a, varð 92 ára 9. okt. 1948. Þann 4. júlí
1948 varð bróðir hans, Ólafur Þórðarson, Baldursgötu 7, 90 ára.
Samsöngur tJivarpskórsfns
Útvarpskórinn hafði samsöng i Páll ísólfsson var við orgelið. Ein-
Dómkirkjunni á sunnudaginn, og söngvarar voru Þuríður Pálsdóttir
var söngnum mjög vel tekið. Robert og Jón Kjartansson.
Abraham stjórnaði kórnum, en dr. -------
Þá skrifar blaðið „Musi Suoini‘,‘
4. júli úndir fyrirsögninni: Kraftnr
og fegurð.
„Ef íslensku stúlkurnar, sem
sýndu mjög fallegar og vandasam-
ar æfingar á hárri slá, hlutu aðdá-
un áliorfendanna, þá varð það ekki
síður lilutskipti islensku piltanna.
Með mikilli hrifningu og aðdáun
horfðu áhorfendur á flug þeirra í
dýnustökkunum, sem voru svo him-
inhá og kröftug að undrun sætti.
Hinar frjálsu æfingar þeirra voru
svo vel gc-rðar, sem frekast getur
hugsast og svo nákvæmar sem einn
maður væri, en ekki flokkur.
Þá veittist áhorfendum sú ánægja
að kynnast íslensku glimunni, sent
við fyrstu sýn virðist eins og menn
skilmist með fótunúm, 'en hún er bæði
fögur og karlmannleg iþrótt. Við
fengum að sjá hinn íturvaxna fal-
lega glímukonung þeirra keppa við
félaga sína en hann hafa þeir ekki
enn getað sigrað.
Kennari og stjórnandi allra flokk-
anna var Jón Þorsteinsson.
Það er ósk vor að þessi heimsókn
íslendinga til Finnlands verði spor
til órjúfanlegs samstarfs þessara
tveggja þjóða, og að það eflist sem
best í framtiðinni.“
Glímusýningar.
Helsingin Sanomat 2. júli 1947: —
,,A mánudaginn fyrir útslitaleik-
ina í glímukeppninni liöfðu íslensku
glímumennirnir 13. sýninguna í
Tcnnishöllinni, þeir voru klæddir
bláum ljómandi fallegum „al-tricot“.
Þeir voru allir mjög vel vaxnir og
hinir gjörvulegustu, sýning þeirra
var stórkostleg og hrífandi og guldú
áhorfendur glímuköppunum ánægj-
una með dynjandi lófataki alla sýn-
inguna. Glímumennirnir tóku i belti
hvers annars og reyndu að ltoma
hvor öðrum af fótunum á glerhart
gólfið. í byrjun hélt maður að þetta
væri hættulegt, að detta úr háalofti
án nokkurrar dýnu, en þessir piltar
voru svo liðugir og mjúkir sem kett-
ir og þeir lentu aldrei á höfðinu
eða fengu mjög slæma byltu.
Nú vitum við hvað glíma er, fæt-
urnir unnu mest eins og í frjálsri
glímu, en við gátum séð að það
voru nærri 100 mismunandi glímu-
brögð, sem piltarnir notuðu og þeir
máttu vinna mikið með höndunum
og öllum líkamanum og þeir verða á-
byggilega að liafa alla vöðva bæði
sterka og mjúka og vera fjaðurmagn-
aðir.
Frh. á bls. 14.