Fálkinn - 24.06.1949, Síða 10

10
FÁLKINN

YHft/tV
bB/SNftnmttft
5SSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSS
Viðarkubbnum var brcnnt.
Hvað ætlarðu að verða?
Ert þú einn af þeini, sem fórst
alfarinn úr barnaskólanum eða
unglingaskólanum í vor sem ieið
nágrannaþjóðunum geta unglingar
lesið sér til um þetta, bæSi um náms-
tima og námskjör og eins um kjör
þau, sem vænta má eftir námið, en
þess konar upplýsingar vantar hér.
Skrítlur
og ert nú að brjóta heilann um livað
jiú ætlar að leggja fyrir þig? Þú
heldur kannske að þú liafir tært
nóg og hefir fengið stöðu sem send-
i 11 hjá stórri verstun og ert ekki
nema fjórtán ára. En þá verður þú
að muna, að þú getur ekki orðið
sendilt alla þína ævi, svo að gott er
að læra eitthvað meira. Margir fara
á verslunarskóla, sem hafa verið
scndlar, og margir læra handverk
eða vélfræði. Sendilstörfin eru
„Millibilsástand" milli hernskunnar
og ævistarfsins.
Það er ckki alttaf sem þér finnst
að það sem þú ert látinn læra i
skólanum komi þér að nokkru gagni
fyrir það verklega nám, sem þú
ætlar að leggja fyrir þig. En þó er
mest um vert að upplagið i þér
sjálfum sé hentugt fyrir starfið. Lit-
blindur maður má til dæmis ekki
teggja stund á málaraiðn, og mað-
ur sem er veill í lungunum má ekki
teggja fyrir sig störf, sem eru skað-
Jeg fyrir lungun. Lofthræddur mað-
ur, sem hættir lil að svima má ekki
verða húsasmiður.
Það er dálítið erl'itt fyrir unglinga
að kynna sér kjörin, sem eru á námi
ýmiss kona starfsgreina, því að slík-
um upplýsingum hefir visl ekki
verið safnað saman i eina bók. Itjá
Andinn í trénu.
Skammt frá kinverska bænum
Ho-Tao-Chi stendur gamatt tré og'
Kínverjar liafa vitað í mörg liundr-
uð ár, að góður andi býr i þessu
tré. Á barrinu á trénu var hægt að
sjá hvort uppskeran yrði góð eða
vond — og sjúklingar sem snertu
greinar trésins urðu heilbrigðir að
vörmu spori.
Fyrir nokkru fréttu tveir visinda-
menn af þessu tré og tókust 10.000
kítómetra Janga ferð á hendur þang-
að, fyrst í flugvél, siðan í kínversk-
um fljótabát og toks gangandi. Þeir
veru þreyttir og uppgefnir þegar þeir
komu til Ho-Tao-Chi, en samt þótti
þeim ferðin hafa borgað sig. Þvi að
þeir komust að þeirri niðurstöðu,
að þetta tré teldist til ættar, sem
hefði verið algeng á jörðinni fyrir
100 milljón árum. Annar vísinda-
maðurinn sagði, að þetta væri jafn
merkilegt fyrirbrigði cins og ef
fundist hefði Jifandi dinosaurus,
risaeðlan, sem þið liafið sjálfsagt
séð niyndir af. Þetta tré i Ho-Tao-
Chi er talið (500 ára gamalt, börkur-
inn á þvi er rauður og mjúkur og
það fellir barr á hverjum vetri. —
En ándann í trénu lundu vísinda-
mennirnir ekki.
Já, /xið er ofur einfullt sem
stendur á flöskunni — tveir drop-
ar i hvora nös.
— Afsakiö þér, — má ég komn
nær?
Lceknirinn: — lteynduð þér að
lnigga sjúklinginn á nr. 25?
Hjúkrunarkonan: — Já, já! Eg
sagði lionum að einu sinni hefði ég
þckkt inann með sams konar sjúk-
dóm, og hann hefði lifað það af.
Kaupm.: — Þetta er hrein ull i
þessu, frú!
Frúin: — Hvers vegna er þá
stimplað hómiill á strangann?
Kaupm.: — Það er gert til að villa
mölinn.
Konan min bað mig um u<)
mála sjálfsnif/nd —- o</ svona þekki
érj s'álfun mir/ hest.
— Hefirðii huft </(i(/n uf vátrygg-
ingunni fyrir hundinn þinn?
— Já, þaö máttn reiöa þig á.
Undir eins og ég hnföi borguÖ iÖ-
gjaldið beit hcnn vátrygginguragent-
inn i löppina.
Meðhjálparinn hafði sýnt gestkom-
andi frú kirkjuna hátt og lágt og
þegar hún fór fékk hann ekki nema
þakklætið. Hann sagði:
— Ef þér skylduð uppgötva, þeg-
ar þér komið heini, að þér hefðuð
týnt buddunni, þá ætla ég að biðja
yður um að muna, að þér tiöfðuð
liana ekki þegar þér voruð hérna i
kirkjunni.