Fálkinn - 08.07.1949, Blaðsíða 4

4
FÁLKINN
Phil. mag. Victor Procopé, favar
stjóri Finnanna.
lekiS lagið. Á víð og dreif gat að
iíta erlenda stúdenta utan í gos
hólnum eins og kýr á beit eða ána-
inaðka í mold. Suniir grófu sig
bóksaflega í jörð að leit að jarðfræði-
leguni stórmerkjum, en aðrir Iilykkj-
uðust eftir harðri og lijúfri goshóls-
skorpunni og fylltu malpoka sína af
steinum til minja um Geysisferðina.
— Eftir sæmilegt gos, senv vakti
mikla brifningu, var haldið að Gull-
fossi. Óvenjulcga mikið vatnsmagn
var í fossinum, og þótti öllum mjög
mikið til hans koma, svo mikilúðleg-
ur var hann. Það var áliðið kvölds,
þegar þreyttir ferðalangar og svang-
ir konni að Laugavatni til kvöldverð-
ar, sem livergi nærri var boðlegur,
jafnvel ekki glorhungruðum ferða-
löngum, sem þó gera litlar kröfur til
matargæða, en þeim mun meiri lil
stærðar skammtanna. Allir fengu þó
eitthvað i svanginn og sumir böðuðu
sig í vatninu rélt fyrir miðnætti.
Aðrir léku handbolta eða spörkuðu
fótbolta. Nokkrir hirtu ekki um í-
þróttirnar, en gengu sér íil skemmt-
unar um tún eða upp í skóg. Rétt
áður en lagt var af stað heimleiðis
glitti á nokkrar kollhvítar búfur íangl
uppi í skógi, tvær og tvær saman.
Þær virtust ekki hreyfast mikið.
Reykjavík skoðuð.
Mánudagurinn var ætlaður til þess,
að íslenskir stúdentar sýndu gest-
unum Reykjavík. Fóru þeir, sem
leggja stund á sömu fræði saman
i liópum. Fyrir hádegi var Háskól-
inn skoðaður, en ýmsar aðrar stofn-
anir i bænum eftir hádegi. Deildar-
félög Háskólans og kandidatáfélög
buðu svo hver sínum hóp lil kvöld-
verðar.
Hafnarfjarðar- og Bessastaðaför.
Næsta dag var Hafnarfjörður
skoðaður og setið bádegisverðarboð
bæjarstjórnarinnar þar. Seinna um
daginn var hlýtt á fyrirlestur dr.
Steingríms ,1. Þorsteinssonar, dós-
ents, sem liann nefndi: Tvö islensk
alþýðuskáld frá 19. öld. Var það
góður fyrirlestur og fróðlegur. Að
því loknu hélt hópurinn suður að
Bessastöðum og tók forsetafrúin,
Georgia Björnsson lilýlega á mótiþeim
i fjarveru forsetans. Spurði ég það
siðar meðal nokkurra hinna erlendu
gesta, að þeim þótti einstaklega gott
xð koma að Bessastöðum, og allir
'ómuðu viðtökurnar þar. Um kvöld-
Stnd. theol. Aksel Torgard, farar-
sljóri Færeyinga.
ið var Ieikrilið „Gullna bliðið“ eftir
Davíð Stefánsson sýnt i Tðnó fyrir
þátttakendur i mótinu.
Fyrirlestrar og skýringar.
Þegar Iiefir verið minnst á fyrir-
lestur dr. Steingrims .1. Þorsteins-
sonar. Næsta dag, miðvikudaginn 22.
júní, flutti prófessor Ólafur Björns-
son fyrirlestur, sem hann riéfndi:
Hag- og stjórnmálaþróun á íslandi
frá 1918. Erindið var hið gagnmerk-
asta. Sama dag gafst stúdentunum
kostur á að sjá kvikmynd frá Heklu-
gosinu o. fl. Dr. Sigurður Þórarins-
son skýrði myndina. Síðdegis veittu
sendiherrarnir stúdentunum mót-
töku, og um kvöldið voru hljómleik-
ar í Austurbæjarbió. Blandaður kór
Tónlistarfélagsins söng, en Rögn-
valdur Sigurjónsson lék á píanó
niilli þátta.
Viðeyjarför.
Að loknum hádegisverði fimmtu-
daginn 23. júní tóku stúdéntar að
safnast saan við Ferðaskrifstofu rik-
isins, en kl. 13,30 var fyrirhuguð
ferð út í Viðey. Veður var hið ákjós-
anlegasta, sól skein í heiði, en brátt
tók að hvessa, og var sunnanvindur
nokkur allan daginn og mistur í
lofti, svo að menn gátu lítt notið
liins fagra útsýnis, sem Viðey liefir
upp á að bjóða, þá er skyggni er
gott. —- Lagt var af stað stundvís-
lega og ekið inn að Vatnagörðum,
en þaðan skyldi ferja ferðalanga
yfir sundið. Þegar að Vatnagörðum
kom, bar þar skjótt að lystisnckkju,
er flutninga átti að annast, og leist
mönrium hún furðu smá, enda kom
]iað á daginn síðar, að eigi hafði
verið séð fyrir nægum farkosti, því
að röskar tvær klukkustundir tók
að ferja alla yfir fyrri ferðina. Var
mannfjöldi í eynni að lokum nær
tveimur hundruðum. Dreifðust stúd-
entar mjög um eyna og skoðuðu liað
anarkverðasta, sem gat að líta. Má,
þar helst til nefna hinar öldnu bygg-
ingar, Viðeyjarstofu og kirkjuna,
sem eiga senn tveggja alda afmæli.
Einnig má nefna minnisvarða Skúla
Magnússonar, sem gnæfir hátt á
hæðinni sunnan við húsið. í kirkju-
garðinum skoðuðu menn legstein
Magnúsar Stephensen korferenzráðs,
en eigi mun nú vitað með vissu um
leiði Skúla Magnússonar. Um kl.
16 var lokið við að ferja alla út í
eyna. Höfðu þá flestir safnast sam-
Stud. mag. sc. Jostein Goksögr, farar-
stjóri Norðmanna.
an i skjóli undir klettabelti einu.
Var þar gleði nokkur og söngur
dágóður, en síðan flutti prófessor
Þorkell Jóhannesson erindi um sögu
Viðeyjar. Var það greinargott og
fróðlegt, sem vænta mátti. Að því
loknu var haldið heimleiðis, og
fóru flutningar fram með líkum hætti
og óður um daginn.
Margir urðu þvi að biða um
stund, og upphófu þeir gleðskap
góðan með Færeyinga i fremstu víg-
línu, enda voru þeir jafnan hrókar
alls fagnaðar. Dönsuðu þeir að lok-
um þjóðdansa sína við góðan orð-
stír og óskipta ánægju áhorfenda.
Kl. 18,30 voru allir komnir til
„meginlandsins“.
Þingvallaför.
Einn minnistæðasti þáttur stúdenta-
Stud. theol. Jörgen Fabricius, far-
arstjóri Dananna.
mótsins er vafalaust Þingvallaferð-
in föstudaginn 24. júní. Þátttakend-
ur voru um 400 og fóru flestir aust-
ur strax eftir hádegið, en aðrir ekki
fyrr en kl. 5%.
Þegar austur kom, safnaðist mann-
fjöldinn saman á Lögbergi og hlýddi
á ágætt erindi prófessors Einars
Ólafs Sveinssonar um sögu Þingvalla.
Síðan var haldið norður í Almanna-
gjá og þar voru teknar myndir af
söfnuðinum. Það sem eftir var dags,
undu menn við leiki. Var fyrst lceppt
í knattspyrnu, íslendingar gegn öll-
um hinum. Völlurinn var þungur,
vaxinn báu grasi og blautur. Leik-
urinn var jafn, enda varð jafntefli,
2:2. Dómari var Björn Johan Weck-
man, jur. stud., frá Finnlandi. Weck-
man mjög þekktur „íþróttastati-
stiker“, nokkurs konar Brynjólfur
Ingólfsson eða Jóhann Berrihard
Finnlands.
Þá fór fram pokahlaup. Fyrst
kepptu stúlkurnar, ein frá hverri
þjóð. Útlendu stúlkurnar börðust
um að fá að k-omast i pokana en
þær íslensku kærðu sig lítið um
]xað. Loks bjargaði Elín Pálmadóttir,
sem á sæti i mótsnefnd, heiðri ís-
lensku stúlknanna með þvi að gefa
kost á sér. Og Elin hljóp vel. Hún
skeiðaði að vísu í pokanum, en hin-
ar valhoppuðu. Elínu ryyndist
hlaupalagið vel. Hún kom fyrst í
mark eftir harða keppni við dönsku
stúlkuna.
Þá var röðin komin að piltunum.
Finnskri „íþróttastatistikerinn“ brá
sér í pokannn á augabragði og sömu
leiðis hinn hávaxni og gjörvilegi
guðfræðiriemi Jörgen Fabricius frá
Danmörku, svo að nokkrir séu nel'nd
ir. Af íslendinga hálfu var algjört
samkomulag um Jón P. Emils. Hann
Theol. & phil. cand. Gunnar HiIIer-
dal, fararstjóri Svíanna.
Sápan tátin i Gegsi.