Fálkinn - 08.07.1949, Blaðsíða 6
6
FÁLKINN
Vnmnr þig
cUUi drnug?
1,'SSS,
Ef þér finnsl gestirnir of þatil-
sætrtir, er ekki annar vandinn en
að fú draug til að tosna við þú.
Hér segir frú líob Netson, sem
hefir þetta starf með höndam.
þetta starf.
ÞEGAR fólk spyr Bob Nelson í Col-
umbus, Ohio, live mikið það kosti að
útvega sér draugagang í kvöld, þá
er ekki verið að sneiða að Bob
heldur að tala um viðskipti við
hann.
Og ef tilgangurinn með drauga-
ganginum er ekki glœpsamlegur eða
þorparabragð, selur Bob manninum
ýms tæki til þess að framleiðá högg
á þilinu, brak í stiganum og ann-
að, sem tryggir að þaulsætnir gestir
hypji sig á burt undireins og þeir
geta. Verðskrá Bobs yfir töfratæki
er l)iblía tugþúsunda af spiritistum,
töframönnum, spákertingum og tcik-
trúðum, stjörnuspekingum og prökk-
urum, sem hafa gaman af að leika
á aðra. í verslun sinni hefir hann
fyrirliggjandi um 2500 undarlega
hluti, sem eru ómissandi öllum gatdra
mönnum og þeim sem langar til að
fá draug heim til sín.
Fyrir nokkru skrifaði maður einn
i örvæntingu sinni þetta hraðbréf
til Bob Nelson: „Nokkrir ættingjar
mínir komu til mín í laugardagsheim
sókn. Það er mánuður síðan, en
þeir eru hér enn. Kötturinn okkar
þoldi krakkana þeirra í tvo daga,
en svo hvarf hann. Nú ættar konan
mín að fara að dæmi kattarins, ef
fólkið fer ekki. Þetta hyski hefir
blátt áfram lagt undir sig heimilið.
Mér er sagt að þér hafið tök á að
hjálpa fólki undir slikum kring-
umstæðum ........“
Nelson tók þetta að sér með fúsu
gcði. Hann leit yfir birgðir sínar
og valdi saman draugagangstæki og
sendi manninum.
Þrem dögum síðar fékk liann
þakkarbréf, og þar sagði að gestirn-
ir hefðu farið kl. 3 að morgni, án
þess að kveðja. Þeir fóru að taka
saman dót sitt eftir miðnætti.
„Og hvað gerðist nú?“ spurði fólk
Nelson. Hann brosti íbygginn.
„Mjög einfalt en áhrifamikið,“ svar-
aði hann. „Gestirnir vöknuðu um
tágnættið við ferleg hljóð, sem virt-
ust koma út úr þilinu. En þau voru
úr eins konar útvarpstæki, se var
tátið taka til starfa kl. 12. Þegar
gestirnir vöknuðu og litu kringum
sig var fjöldi af grænum, gagnsæjum
vofum kringum þá. Þær liöfðu verið
málaðar á þilin í herberginu um
daginn og voru ósýnilegar i dags-
birtu, venjulegu rafljósi og myrkri.
En um leið og veinin heyrðust var
kveikt á útfjólubláu tjósi og þá sá-
ust þær. Vitanlega liverfa þessar
vofur um leið og kveikt er á venju-
legum lampa“.
En Nelson hefir ekki stofnað fyr-
irtæki sitt vegna svona skiptavina,
—- Þeir eru ekki nægilega margir til
þess. Meðal fastra skiptavina er
fólk, sem þarf borð, sem getur svif-
ið i lausu lofti, spil, sem hægl er
að fleygja, svo að þau hverfa upp
í skýin, en koma svo aftur eft-
ir nokkra stund o. s. frv. Sýningar-
gluggarnir hans verka eins og segul-
stál á alla fúskara i loddarabrögð-
um og eru jafn ómótstæðilegir fyrir
þá eins og súkkulaðibúðargluggar
fyrir krakka.
Byrjendur i greininni nota sér
bókasafn Nelsons, en l>að nær yfir
30 bækur um loddarabrögð og trúða
listir. Hefir Nelson samið allar þess-
ar bækur sjálfur. Og svo læra ]>eir
að láta billiardkúlur l'æðast í lófun-
um á sér, blómvendi koma svífandi
ofan úr loftinu og -vindlinga hveírfa
upp í loftið o. s. frv.
Þeir sem ætla sér að lialda sýn-
ingu, hvort heldur er sem viðvan-
ingar eða atvinnumenn, fara svo i
búningadeild Nelsons og kaupa sér
þar vefjarhött, töfrasprota og erma-
viðar töfraskikkjur, sem bægt er að
fela í dúfur, spil, egg, flögg og klúta
nægilcga mikið fyrir heila sýningu.
Á miðju gólfi hjá Nelson er dálítill
pallur, þar sem Nelson sýnir skipta-
vinum sínuin ýms „númer" ef þeir
eru í vafa um hvað þeir eigi að
velja — hvort þeir t. d. eigi að saga
kvenmann i tvennt eða láta læsa sig
niðri í járnbentri kistu.
Fólk, sem á 'heima í Columbus,
er alvant þvi að sjá beinagrind
syngja nýjustu dansvisur í búðinni
hans Nelsons, og þegar það skr mann
aka í bifreið þar sem umferðin er
mest, með svarta flauelshettu á
hausnum, segir það bara: „Þarna er
Bob Nelson að sýna einliverjum
hvernig á að aka blindandi.“
Þetta er ekki aðeins atvinna Bobs
heldur lika áluigamál hans. Þegar
jafnaldrar hans voru í knattspyrnu
sýsluðu Bob og Lawrence bróðir
bans með töfralistir og hugsana-
lestur, frá því að þeir voru tæpra
tíu ára.
Fyrsta skipti sem þeir komu fram
opinberega var á sýningu þar sem
atvinnu-hugsanalesarar lofuðu tíu
dollurum hverjum þeim, sem gætu
leikið listir þeirra eftir. Bob og
Lawrence gáfu sig fram. „Okkur
gekk skrambi vel,“ sagði Bob, „þang-
að til það var heimtað að við stæðum
með bundið fyrir augun og snerum
baki að töflu, sem ýmsar tölur
voru skrifaðar á, og við áttum að
segja jafnóðum hvaða tölur þetta
væru.“ Til allrar lukku gat bróðir
hans séð ofurlítið undir bandinu,
og hafði spegil í lófanum til að sjá
tölurnar í. Áhorfendurnir urðu hrifn
ir og leiktrúðarnir urðu að borga
þeim dollarana.
Nelson kemur oft á tilraunafundi
bjá spiritistum og hefir þá töfra-
VITIÐ ÞER . . . . ?
að í veröldinni eru töluð 2296
tungumál?
Af aðalmálunum er enskan
langmest töluð. Hana tala sem
sé 220 milljónir manna. Næsl
kemur þýska með um 90 millj-
ónir en þriðja málið er spánska
með 55 milljónir.
Það er lalið að ð55.000 mis-
munandi orð séu í ensku en
450.000 í frönskunni. Ilins vegar
er ekkert mál í heimi talað jafn
hratt og franskan.
að nýtísku hraðlestaeimreiðir
vega allt að 250 smálestum?
Það gerir t. d. eimreiðin, sem
sést hér á myndinni. Til þess
að dreifa þunganum sem mest
eru hjólin undir eimreiðinni
höfð 28. — Það eru engar líkur
til að drengurinn verði nokk-
urn tíma eins hár og drifhjólið,
sem hann stendur við.
tækni sina með sér. Einu sinni kom
kvenmiðill á slað höggum i þilið
yfir sér. „Þetta er andi manns, sem
var myrtur í þessu herbergi,“ sagði
miðillinn með andarödd. Allt í einu
urðu höggin greinilegri og komu nú
frá öllum veggjum stofunnar. „Hvað
er þetta?“ spurði Nelson. „Eg veit
ekki,“ svaraði miðillinn hikandi.
„Þetta er litli andabankarinn sem
kostar 3 dollara og 50 cent,“ svar-
aði Bob þá. „Hann ættu allir miðl-
hvað hægt hefði verið að fá fyr-
ir peningana, sem heimsstyrjöld-
in kostaði?
Samkvæmt blaðinu „Vaknið!“
hefði hver einasta fjölskylda í
Bandaríkjunum, Kanada, Áslr-
alíu, Englandi, Eire, Frakklandi,
Þýskalandi, Rússlandi og Belgíu
getað fengið fyrir þennan her-
kostnað: hús fiyrir 100.000 kr.,
innanstokksmuni fyrir 32,000
kr. og að auki 133 þús. kr. í
beinhörðum peningum.
Auk þess hefði verið hægl að
gefa hverri einustu borg í heimi,
með yfir 200.000 íbúum 400
milljón krónur hverri lil ýmissa
félagsmálefna. Það má sjá af
þessu, að það er góð búmennska
að fara ekki í stríð.
að á tímabilin 1. ágúst 1942 tll
21. maí 1943 var 780 kaupskip-
um sökkt af kafbátum í Atlants-
hafi fyrir bandamönnum?
Á uppdrættinum, sem er tek-
inn úr bók S. E. Morrisons „IIis-
tory of the United Slates Naval
Operations in World War 11“
táknar lwer depill sokkið skip.
ar að eiga.“ Sagan segir að miðill-
inn hafi keypt tvo undir cins.
— Þó að Nelson seldi svona tæki
skopaðist hann alls ekki að spiritist-
um. „Þeir trúa því vafalaust að
eitthvað yfirnáttúrulegt sé með í spil-
Frh. ú bls. 11.
>