Fálkinn - 24.08.1951, Blaðsíða 14

14
FÁLKINN
ALI BABA OG HINIR 40 RÆNINGJAR
Kristján Rögnvaldsson.
Jón Rögnvaldsson.
21. Ali Baba stóð við dyrnar, þegar
viðsmjörssalinn kom. „Góði herra,“
sagði gesturinn, „ég kem iangt að með
viðsmjörið mitt, og mig langar til þess
að selja það hér í borginni. En ég
þekki ekki nokkurn mann hérna, og
veit ekki hvar ég á að fá inni í nótt.
Viljið þér ekki hýsa mig og múl-
dýrin mín?“ AIi Baba var góðmenni
og sagði undir eins: „Velkominn, kæri
herra, komið þér nær! Og svo tók
gesturinn baggana af múldýrunum og
gaf þeim. Þegar því var lokið, var
honum boðið inn í húsið og bornar
fram bestu krásir. Ali Baba bað Morg-
önu að búa um í gestaherberginu.
Gesturinn sagðist vel geta sofið i hest-
húsinu, en ekki var við það komandi.
22. Gesturinn bölvaði Ali Baba í
liuganum fyrir gestrisnina, þvi að
þetta var enginn annar en ræningja
foringinn, og viðsmjör var aðeins i
einum af þessum 40 belgjum. 1 hin-
um voru 39 ræningjar. Áformið var
svona: Þegar allir voru sofnaðir áttu
ræningjarnir að skríða úr belgjunum
og drepa Ali Baba, konu hans og allt
heimafólk. Þetta var sniðug áætlun,
en sem betur fór uppgötvaði Morg-
ana allt i tæka tíð. Þegar Morgana
fylgdi gestinum til sængurs, baðst
hann þess að fá að lita til múldýr-
ana sinna áður en liann færi að sofa.
Meðan hann var úti sagði Ali Baba
Morgönu að liafa bað tilbúið handa
gestinum morguninn eftir og gefa
honum vænan ketsúpudisk á eftir. Á
meðan gekk ræningjaforinginn milli
belgjanna og sagði mönnum sínum að
þeir ættu að koma þegar hann kast-
aði smásteinum á belgina.
I skæru sólskini ætti ekki að vera léngur en 20 mínútur í
einu í sólbaði, fyrsta kastið, og gæta þess jafnan að núa
NIVEA-smyrslum rækilega á hörundið.
NIVEA styrkir húðina, varnar hættulegum og sárum sól-
bruna og gerir húðina dökka.
Dekkri og hraustari húð með NIVEA
Skáldin ausa ekki upp gulli.
Frh. af bls. 5.
Hann var umsjónarmaður i stór-
verslun, en gerðist rithöfundur vegna
þess að húsbóndi hans neitaði honum
um 5 punda kauphækkun. Burroughs
hefir gaman af að segja frá þessu,
þegar hann sýnir bæinn Tarzana í
Kaliforníu, sem eingöngu er byggð-
ur fyrir ágóðann af Tarzan-sögum og
kvikmyndum.
Burroughs skrifaði 45 Tarzan-sögur
og yfir 100 lengri og styttri kvikmynd-
ir um Tarzan. Tarzan-sögurnar hafa
komið út í 30 milljón eintökum og á
50 tungum.
Burroughs hefir aldrei til Afriku
komið, þó að sögurnar gerist þar, enda
varð honum á sú skissa í fyrstu sög-
unum, að láta tígrisdýr koma þar við
sögu, en þau eru ekki til í Afríku. Svo
breytti hann tígrisdýrinu í Ijón og
fáir tóku eftir því.
Síðari árin skrifaði liann ekki Tarz-
an-kvikmyndirnar sjálfur, en seldi
kvikmyndafélagi réttindin til að nota
persónur hans eins og það vildi. —
Metro-Goldwin-Mayer hefir gert þrjár
Tarzanmyndir, sem hver um sig kost-
uðu yfir milljón dollara, og grætt á
þeim öllum. Johnny Weissmiiller var
lengi vel frægastur allra Tarzana, en
fyrir nokkrum árum tók leikarinn Lex
Barker við.
BÖRN. Frh. af bls. 10.
(Rétt ráðning: A nr. 2, B nr. 4,
C nr. 2, D nr. 1, E. nr. 4 og F nr. 3).
en meginhluti liennar var svo fluttur
hingað suður loftleiðis. Mun það vera
í annað sinn, sem garðyrkjusýning
er flutt þannig milli staða liérlendis,
en haustið 1949 fluttu Loftleiðir sýn-
ingu Garðyrkjufélags íslands á VII.
Norðurlanda garðyrkjusýninguna, er
lialdin var í Helsingfors. Sá flutning-
ur tókst það vel að þrátt fyrir ófyrir-
sjáanlegar tafir og að skipta varð um
vél í Stokkhólmi, þar eð 4. hreyfla
vél gat ekki lent í Helsingfors, að þá
fékk Garðyrkjufélagið önnur verð-
laun fyrir sýningu sína.
Sýning sú, sem nú er nýlokið er
algjört nýmæli í okkar ræktunarmál-
um og eiga þeir 'bræður Jón og Krist-
ján á Akureyri miklar þakkir skildar
fyrir að liefjast lianda um hana fyrir
málum og er garður hans svo til opinn
almenningi til sýnis, yndis og fróð-
leiks í þessum efnum.
Fólk kunni vel að meta sýningu
þessa og vonandi verður áframhald á
slíku, þvi að fyrr en heimilin kynn-
ast og þekkja gróður sinn, þykir þeim
ekki fullkomlega vænt um hann.
Fólk skrifaði sig á lista í þeirri von
að hægt yerði að fá þær tegundir,
scm það helst óskaði eftir að vori,
og nú veit það ennfremur livað ])að
er að biðja um í garðinn sinn þ. e. a. s.
þeir sem notuðu sér sýninguna.
Forseti íslands hr. Sveinn Björns-
son, sýndi forráðamönnum sýningar-
innar þann heiður að skoða hana, og
hefir hann margsinnis sýnt þjóð okk-
Frá Akuregrarsgningunni.
norðan. Er það ekki i fyrsta skipti,
sem þeir sýna framsýni og dugnað i
þessum málum. Sýning þeirra var svo
til alveg plöntur úr þeirra eigin safni
eða garðyrkjustöð.
Ennfremur sýndi ræktunarráðu-
nautur bæjarins E. B. Malmquist mik-
inn dugnað og ósérplægni að koma
þessari sýningu á hér. Sýndi þetta og
sannaði að þetta var einmitt það, sem
fó4k vantaði í sambandi við sinn virð-
ingarverða áhuga í ræktunarmálum
þessa bæjar, honum til ómetanlegs
menningarauka og Iiróðurs út á við.
Á sýningunni voru um 300 tegundir
og afbrigði, svo að nóg er úrvalið, sem
hægt er að rækta hér. Sýningunni
bárust um 70 teg. frá hinum fræga og
fjölslcrúðuga garði Kristmanns Guð-
mundssonar i Hveragerði, en hann
liefir sýnt lofsverðan áhuga í þessum
ar hve áhugasamur hann er um rækt-
unarmenningu hennar.
Eg tel að sýningin hafi verið fróð-
leg, skemmtileg og hvatning til mun
rrieiri raíktunarátaka i skrúðgarða-
ræktinni og gleymum ek’ki ávarps-
orðunum, sem stóðu letruð í hlýlegum
en sterkum litum í sýningarskálanum:
„Gerum Reykjavík að fagurri og gróð-
ursælli borg.“
Þeir Ingólfur Daviðsson og Ingimar
Óskarsson útskýrðu heiti og fræddu
fólk um plönturnar eftir því sem við
var komið og hafði það að sjálfsögðu
sitt góða gildi í sambandi við sýn-
inguna. Þá gafst fólki kostur á að líta
yfir Skólagarða Reykjavíkur um leið
og sjá með eigin augum að þar er
verið að leiða æslcuna inn í athafnir
og ræktun ekki í orðum heldur gjörð-
um. S.
H