Fálkinn - 12.10.1951, Blaðsíða 11

FÁLKINN
11
.... og svo sagði hann að ef hann
fengi mig ekki þá skyldi heldur eng-
inn annar fá mig ....
Metorðamunur.
- V
— Afsakið þér, frú, en maðurinn
yðar þarf víst ú að halda nýjum þvotta-
bursta — rakbursta — skóbursta —
gólfskrubbu ....
Litla sagan.
„HR MI love“
Söguskrítla eftir E. Poulsen.
ÞAÐ var farðaský um andlitið á
IngiriSi, þar sem hún stóS við speg-
ilinn og lét farðaleppinn dansa um
smettiS á sér. Og svo var þaS vara-
roðinn! Inga smurði varirnar þykkt
og söng: The man I lovc“. svo
hringsneri hún sér á tánni, liló,
stakk blómi i ljósu lokkana á sér,
hló aftur og söng „The man I love.“
— Ætlarðu nú út aftur? Móðir
hennar stóð i dyrunum. HallaSi sér
upp að dyrustafnum með krosslagð-
ar hendurnar. Röddin var byrst. —
Og hvenær ætlarðu að koma hcim
aftur?
— í fyrramálið, mamma! Inga
dansaði fram hjá móður sinni út i
ganginn. — Fyrst förum við i hljóm-
listahöllina, svo lieim til Þorbeins
og dönsum, svo fáum við okkur lág-
nættisbita og dönsum aftur og svo
hjólum við öll út með sjó til að "sjá
Hvitasunnusólina dansa.
Þarna stóð Inga í ljósu vorkáp-
unni og liorfði á móður sina meS
viðkvæmu vorkunnarbrosi. — Mig
langar í snúð með kaffinu i fyrra-
málið! Jæja, brostu nú, mamma —-
kysstu mig og brostu, svona. Inga
hló og faðmaði hana.
—— Ja, unga fólkið nú á dögum,
andvarpaði gamla konan og sneri sér
undan. — Hefði hann faðir þinn lif-
að, telpa min! Hann liefði kannske
getað komið vitinu fyrir þig. En
jiað segi ég þér, Ingiríður — hún
leit hvasst. á liana — að ef þú gerir
henni móður þinni og heimilinu
hneisu, þá ......!
— Mamma! Inga hló, teygði sig
og lcyssti hana á kinnina. — Ilvers
vegna gerir þú þér alltaf heimsku-
legar phyggjur? Eg veit vel hvað þú
ert að hugsa um, mamma, en ég skal
gæta min sjálf.
— Mér er sem ég sjái það, sagði
móðir liennar með þjósti.
Inga steig dansspor út að dyrun-
um, raulaði „The man I love“ —
svo leit liún við: — Mundu þegar
þú varst ung sjálf, góða mamma.
Varla liefir þú kúrt heima og látiS
þér leiðast á hverju einasta kvöldi.
Að minnsta kosti fæddist ég áður
cn þú varst orðin tuttugu og eins!
— Eg var þó að minnsta kosti gift,
svaraði hin snúðugt.
Inga galopnaði dyrnar, brosti glað-
lega til •mömmunnar og veifaði. •—
Bless, mamma, við sjáumst i morg-
unkaffinu!
Móðirin skellti hurðinni á cftir
henni. — Ja, þessi ungdómrur nú
á dögum! dæsti hún.
— Ingiriður!
Móðirin nam staðar i dyrunum,
stcini lostin. Þar stóð Inga, hallaði
sér upp að þvottaborðinu, svimandi,
föl og með skjálfandi höndina um
ennið.
— Mamma! Ingu brást röddin,
tárin runnu niður kinarar.
— Eg er veik, mamma, .hjálpaðu
mér!
— Ingiríður! Móðirin koin skálm-
andi inn i herbergið, skelfingin
skein út úr augunum á henni.
— Hvað gengur að þér, telpa. Er
komið svona fyrir þér? Svaraðu!
— Æ, mantma, vertu ekki svona
mikill bjáni. Horfðu ekki svona á
mig. Reyndu heldur að hjálpa mér!
Móðirin þreif í handlegginn á
lienni, liristi hana og æpti:
— Þú ert ólétt, er það ekki, drós-
in. Það er það sem gengur að þér!
í sama bili dró allan mátt úr fót-
unuin á Ingu og luin hneig niður á
rúmstokkinn, hallaði sér aftur á
bak og stundi:
— Mamma, æ, náðu i lækninn!
Læknirinn kom innan tíu minútna.
Hann rannsakaði Ingu með úhyggju-
svip og svo fór hann i símann og
bað um sjúkrabil. Hann sncri sér að
móðurinni þegar hann hafði sleppt
simanum.
— Þér skuluð engu kviða, frú min.
Þetta fer altt vel. En það verður að
gera holskurð á dóttur yðar tafar-
laust. Botnlanginn.
Eitt sumarkvöld, mánuði síðar,
dansaði farðaleppurinn um snjáldr-
ið á Ingu -— og varaliturinn — þykkt
smurður. Blóm í Ijósu hárinu, léttur
Iilátur og söngur. „The man I love.“
— Sýknt og heilagt úti, dæsti móð-
irin. — Hvar endar þetta?
Ilún liallaði sér að dyrustafnum
og hvessti augunum ú dóttur sína.
Inga hló, klappaði móður sinni á
kinnina og tritlaði niður stigann.
Hún raulaði meðan hún var að setja
á sig hattinn og fara i kápuna.
— En ef þú gerir mér smán, telpa,
öskraði móðirin í bræði — þá mundu
þetta: Þú skalt ckki gera ráð fyrir
mér. Eg læsi dyrunum og þii getur
verið á götunni!
— Eg skal koma með snúða handa
okkur með morgunkaffinu, mamma,
sagði Inga um leið og hún hvarf i
stiganum. Og svo trallaði liún glöð
og áhyggjulaus: „The man I love.“
Mamma var ckki komin ú fætur
þegar Inga kom morguninn eftir —
syngjandi eins og þegar hún fór.
— Eg skal hita kaffið, mamma.
Eg hefi heita snúða!
Ekkert svar innan úr hcrbergi
móður hennar.
Inga staðnæmdist steini lostin er
hún opnaði herbergið hennar móð-
ur sinnar. Þarna lá hún í rúminu,
vakandi, föl og augun starandi eins
og i hitasótt.
— Heyrðu mamma, ertu veik?
Móðirin aðeins kinkaði kolli, tárin
runnu úr þreytulegum augunum.
Inga hraðaði sér í simann.
— Komið þér scm fljótast, læknir!
Læknirinn kom eftir tíu minútur.
Rannsóknin gekk greitt. Hann klapp-
aði Ingu á.kinnina um leið og hann
fór og sagði:
— Nú verðið þér að vera góð við
hana mömmu yðar!
----- Eins og það sé ekki sjálfsagt
sagði Inga.
Siminn hringdi þegar Inga var að
bera kaffið og snúðana inn til móð-
ur sinnar. Svo svaraði hún.
—Halló, Þorbeinn! — Nei, ekki í
dag, góði. Eg hefi engan tíma til
þess. Nei, nei. Eg verð talsvert bund-
in heima núna á næstunni. Eg verð
að hjálpa henni mömmu,, skilurðu.
Nci, nei — alls ekki — þvert á
móti — bara gaman að þvi. Hún
mamma er að eignast barn!
TÍSKUMYNDIR
Ný samsetning. — Grá- og hvít-
röndótt organdiblússa með bát-
laga kraga lögðum svörtum
kanti. Þessi kantur er einnig
neðan á blússunni og er það
mjög hentugt til að lialda blúss-
unni niðri. Iíugmyndin er frá
Jacques Heim i París.
Blússa og hanskar úr sama efni
lagt með lwítum lissum er fund-
ið af Carven. Hfni ðer'græn- og
hvítrúðótt silki. Blússan er erma-
laus með stífum flibba og lítilli
slaufu, sem er eftirlíking af
gamalli herratísku.
VERSLUNARIIÖFT Á VITNESKJU.
„Trade Barrier to knowledge“ heit-
ir bók, sem UNESCO í París hefir
gefið út og segir þar frá lögum og
rcglugerðuin viðvikjandi bókum og
menningartækjum, sem ganga landa
á milli. Þar cr in.a. sagt frá þvi að
80% af þeim 43 löndum, sem bókin
segir frá Iiafi toll á pappir, sem þó
sé sú vara sem best stuðli að mennt-
un jijóðanna og gagnkvæmum kynn-
um. 30% af löndunum hafa skatt á
bókum, blöðum og prentaðri tón-
list. — Hér í Reykjavik fæst bók
jiessi í Bókaverslun Sigfúsar Ey-
mundssonar.