Fálkinn - 02.05.1952, Qupperneq 14

14
FÁLKINN
„GARÐURINN OKKAR“.
Framhald af bls. 5.
Nú á tímum er það ein aðalkrafan
til garða íbúðarhverfa erlendra borga
að þægilegt sé að komast út i þá úr
búsinu og öfugt. Til þess að þetta sé
liægt, þarf að taka tillit til garðs-
ins við byggingu hússins, ef vel á
að vera, svo að garðurinn geti fallið
sem best að búsinu og hvort tveggja
myndi eins konar lieild.
Úr daglegu stofunum eða eldbúsi
þyrft helst að vera þægilegt að
komast út i garðinn. í miðdagstím-
anum óska margir að geta skroppið
út í garðinn, fleygt sér niður i grasið
og notið bádegissólarinnar, og á
kvöldin eftir erfiði dagsins, að geta
notið þar friðar kvöldsins.
En ef til viM er þó nauðsynlegast
fyrir liúsmóðurina, sem vinnur inn-
anhússstörfin, að geta baft greiðan
aðgang að garðinum, svo að hún geti
t. d. skroppið út i garðinn með
smáföndur, eða miðdegiskaffið, er
vel viðrar, og notið þar útiloftsins
og gróanda garðsins. Þá verður og
öll umhirða garðsins og eftirlit auð-
veldara, ef greiður aðgangur er að
garðinum úr dvalarstofum hússins.
Ef um mishæðótta lóð er að ræða,
og ástæður leyfa, er rétt að setja
húsið niður á hæð þar sem hallar
frá því á allar liliðar. Þó er ekki
nauðsynlegt, að strax halli frá liús-
inu. Fer betur á að láréttar línur
falli að grunni hússins a. m. k. Ekki
er ráðlegt að setja húsið niður þar
sem hæst ber á lóðinni, sé um mis-
hæðir að ræ.ða. Fer vel, að hæð
kæmi á bak við húsið. Má þá skapa
húsið náttúrulegt og hlýlegt um-
liverfi með haganlegri trjáplöntun.
Til nokkurar glöggvunar þeim
hendingum, um skipulag skrúðgarða
sem hér hefir verið gert að umtals-
efnd, fylgja 3 eftirfarandi garðteikn-
ingar og skulum vér nú lítiUega
athuga hverja þeirra fyrir sig.
Uppdráttur nr. 9: 31,50x43 m. —
Lóðin lárétt. Hellulagður heimgang-
ur að norðan, sem myndar hring-
myndað hlað framan við inngang-
inn. Norðvestast i lóðinni bílskúr. Suð-
ur og austur af honum lítill gras-
bali með stiklum. Þá smá matjurta-
garður og þvottasnúrur. Sunnan við
húsið blómareitur. Austur af liúsinu
hringmynduð grasflöt með tjörn og
gosbrunn. Umhverfis grasflötinn tré
og runnar. Laufskálar í austurhorn-
um garðsins. Rimla- eða sterk vír-
netsgirðing.
Framhald i næsta blaði.
Áburður fyrir matjurtir og blóm
Niðurlag úr siðasta blaði.
4. Skrúðgarðar og grasfletir.
Þess ber fyrst að gæta í sam-
bandi við átourð fyrir skrautblóm,
tré og runna, að ekki skorti fosfor-
sýra og kalí í jarðveginn. Skal ekki
toorið minna af þessum efnum á
fiatareiningu en taflan í síðasta blaði
greinir, og jafnt þó að eitthvað af
lífrænum áburði sé notað. Raunar
er ákjósanlegt að nota lífrænan á-
burð, einkum þar sem jarðvegur
í kringum mörg nýlega reist hús er
mel- og leirtoorinn og „dauður“.
Notkun köfnunarefnisáburðar skal
stillt í hóf og ekki borið á að
jafnaði meira en taflan greinir. Ef
blaðvöxtur á tolómjurtum þykir lít-
ill má gefa þeim köfnunarefnisá-
burð, en varast skal að bera hann
í kringum tré og runna, þegar líð-
ur þ sumar.
Grasflötum má halda fallegum
með tilbúnum áburði eingöngu.
Hæfilegt áburðarmagn á 100 m2
mun nálægt því sem hér segir:
Kaikammonsaltpétur............5 kg.
Þrifosfat ..................... 2 —
60% kalí .................... 2 —
eða í stað þessara þriggja áburðar-
tegunda um 10 kg. af algildum á-
burði „10—10—15“.
Grasfletir verða fallegastir ef þeir
eru slegnir með stuttu millibili með
flatarsláttuvél og grasstubbarnir
skildir eftir. Þeir hverfa fljótt nið-
ur i grasrótina ef nógu oft er slegið.
Þó er rétt að lofa grasinu að ná
ca. 15 cm. hæð einu sinni að sumr-
inu nái það aldrei að vaxa nema
fáa sentimetra, verður þvi kalhætt-
ara næsta vetur.
5. Inniblóm.
Rétt er að skipta um mold i jurta-
pottum ekki sjaldnar en á 2 til 3
ára fresti og fer það eftir stærð og
vaxtarhraða jurtarinnar i hlutfalli
við moldarmagn pottsins, live lengi
moldin „endist“. Ákjósanlegt er að
blanda dálitlu af búfjáráburði sam-
an við pottamold.
Annars má fóðra inniblóm einvörð
ungu á tilbúnum áburði. Það verður
að teljast æskilegt, að hann innihaldi
tiltölulega mikið af fosforsýru og kalí
miðað við köfnunarefni, og að öll
þessi næringarefni séu vatnsleysan-
leg, svo að vökva megi með áburðar-
upplausn. Nokkuð er af ,blómaáburði‘
á markaði í Reykjavík, en fólk ætti
að athuga efnahlutföll áburðarins
áður en kaup eru gerð og gjalda
varhuga við þeim „tegundum", sem
ekkert gefa upp um efnainnihald.
Rósmálaður veggskápur.
Framhald af bls. 11.
leg líka. — Já maður fer að verða
gamall.
Þú ert þá ekki gift?
—. Ónei, sagði hún og leit niður.
— Og þú?
Sekúndurnar urðu að eilífð áður
en hann svaraði. — Jú-ú, og ég
kom hingað til gamla landsins fyrir
nokkrum dögum með fjölskylduna.
í stutta heimsókn, sérðu. Eg keypti
veggskápinn — það er gaman að
hafa liann með sér til Ameriku. Eg
veit ekki hvort þú manst eftir
skápnum, Elín?
— Hún hélt að sér misheyrðist.
Hvort hún mundi? Hún sem hafði
hugsað um skápinn hvern einasta
dag.
Bifreiðin lieyrðist blása niðri á
veginum.
— Fólkið mitt vilJ víst halda á-
fram, sagði hann afsakandi og gaut
augunum til skápsins, sem hann
hafði sett við dyrnar. — Hefir þú
nokkuð á móti að ég keypti skáp-
inn?
—Hvernig dettur þér það i hug?
Þetta er eiginlega þinn skápur.
Nei, öllu fremur er hann nú þinn.
Hún gat engu svarað. Skápurinn
var hvorki hennar né hans — þau
KROSSGÁTA NR. 859
Lárétt: skýring:
1. Hægindi, 5. visa, 10. skemma,
12. forug, 14. uppeldisstofnun, 15.
samstæður, 17. lokur, 19. reglur,
20. maurapúki, 23. dygg, 24. smjör-
Hkistegund, 26. hrópa, 27. eyðisvæði,
28. skeglt, 30. laut, 31. tröllkarl, 32.
ishröngl, 34. óánægjukliður, 35. deil-
an, 36. vellauðug, 38. skelin, 40.
farargreiði, 42. hófdýrið, 44. tók,
46. málspartur, 48. meðfæddur eig-
inleiki, 49. ílát (flt.), 51. klakaspang-
ir, 52. liðamót, 53, veiðiskip, 55.
skal, 56. lirópa, 58. skel>, 59. forn-
fræg höfuðborg, 61. svalla, 63. fóta-
búnaðinn, 64. tapa, 65. svað,
Lóðrétt, skýring:
1. Þjóðþrifafélagsskapur, 2. ginn-
ing, 3. reimin, 4. fimmtíu og einn,
6. á fæti, 7. bjálfi, 8. knæpa, 9. þýsk
þjóð, 10. hallandi, 11. dottin, 13.
girðingar, 14. limlesta, 15. höfuðborg
i Mið-Evröpu, 16. svall, 18. fornt
letur, 21. rikjasamband skst., 22. æðsti
guð Forn-Egypta, 25. einræðið, 27.
fiskur, 29. stærðartáknið, 31. óvota,
33. skógarguðinn, 34. selsunga, 37.
fegurðartilfinningu, 39. mælti,
41. húnbjörn, 43. heilsuhraustar þrátt
fyrir háan aldur, 44. bita, 45. farg,
47. endurgreiða, 49. upphafsstafir,
gO. sbr. 22. lóðrétt, 53. ómissandi á
föt, 54. skeggsnyrta, 57. þrír sam-
hljóðar eins, 60. norrænt goð, 62.
glíma, 63. alg. skst.
áttu hann bæði —• en það skildi
hann víst ickki.
—< En ég held ég skilji liann nú
eftir samt, sagði hann. — Hann er
fremur þinn en minn.
Svo kvaddi hann og fór. Hún sá
að hann flýtti sér niður að bilnum.
Nú var varla nokkur maður eftir á
hlaðinu.
Þegar dimmt væri orðið ætlaði
hún að taka fataböggulinn sinn og
ganga upp i elliheimilið. Skápurinn
gæti beðið þangað til einhver yrði
á ferðinni með kerru. — Æjá, stund-
um er lífið skrítið. Hann liafði farið
til Ameríku til að leita hamingjunn-
ar og það var svo að sjá sem hann
hefði fundið liana. En jiað skrítna
var að ekkert af þeirri gæfu féll i
hennar hlut ....
KÝRIN IÍIGNAÐIST FJÓRBURA.
Hjá Lund bónda í Sellerup við
Vejle gerðust þau tíðindi í vetur
að ein kýrin lijá honum eignaðist
fjóra bolakálfa. Þeir vógu að með-
altali 20 kg. er þeir fæddust og
jirífast ágætlega.
LAII8N A KR0SSG. NR. 858
Lárélt. ráðning:
1. Zeus, 3. þjapp, 7. fall, 9. Óp^l,
11. óasi, 13. stíf, 15. rusl, 17. nót,
19. paradís, 22. ess. 24. dós, 26.
Rúfus, 27. agn, 28. væður, 30. mal,
31. skaut, 33. il, 34. kýr. 36. far, 37.
ðv, 38. ekran, 39. bifar, 40. ná, 42.
sag, 44. mín, 45. VI, 46. aðför, 48.
Óla. 50. refir, 52. arm, 53. slark, 55.
sek, 56. kná, 57. ólukkan, 59. sam,
61. ræsi, 63. lakt, 65. ragn, 67. Alma,
68. sæma, 69. anaði, 70 rjóð.
Lóðrétt, ráðning:
1. Zion, 2. sót, 3. þefar, 4. jl, 5.
Pó. 6. Paris, 7. fis, 8. ljós, 10. píp,
12. SUS, 13. stóð, 14. nafar, 16. lega,
18. ódæl, 20. rúm, 21. dul, 23. snuð,
25. sukksöm, 27. Akranes, 28. vinna,
29. rýrar, 31. safir, 32. tveir, 35. rag,
36. fim, 41. áðan, 43. slaka, 45. vika,
47. frár. 48. ólu, 49. ark, 51. fest, 53.
sliga, 54. kalli, 56. koss, 57. ósa, 58.
nam, 60. morð, 62. æra, 64. kar, 66.
NN, 67. að.
FLÓRA selur yður fræið