Fálkinn - 31.05.1957, Side 6

6
FÁLKINN
FRAMHALDSGREIN. /"£
Á SVIFRÁNNI
KVIKMYNDASAGA.
Og Lola, Mike og Tino koma inn í fullum skrúða, með silkiskikkjur á
öxlunum ...
I.OLA YFIRSKYGGIR.
Hljómsveitin leikur. Og Lola og
Tino koma inn í fullum skrúSa, með
silkiskikkjur á öxlunum og heilsa.
Svo hlaupa þau upp kaSalstigann, upp
á pallana.
ÞaS var líkast og allir héldu niðri
i sér andanum. Þúsundir augna
mændu upp í hvelfinguna.
Þau byrjuSu meS þvi aS leika ýms-
ar auSveldar æfingar þarna uppi
undir hvelfingunni meSan eftirvænt-
ingin væri aS ná tökum á fólkinu og
hljómsveitin var aS ijúka laginu, sem
Mike hafSi afráSiS aS nota sem inn-
gönguljóS. Þetta var skemmtilegt lag
meS eggjandi hrynjandi, í stíl viS
sveiflurnar á ránni og heljarstökkin.
Þremenningarnir þarna uppi svifu
frá rá á rá. Mike tók á móti Lolu og
Tino, sem komu svífandi i lausu lofti.
Loks fór Tino aS búa sig undir þaS,
sem ótti aS setja kórónuna á verkiS,
tvöfalda og þrefaida heljarstökkiS.
Eins og hvítur hnöttur, meS hnén
kreppt upp aS brjósti, kastaSi hann
sér út í loftiS hringsnerist tvívegis,
og lenti í höndunum á Mike.
Þetta var eins og aS sjá kraftaverk,
hársbreidd frá dauSanum. En i raun
rétti var þaS ekki annaS en árangur
margendurtekinna æfinga og hnitmiS-
aSra hreyfinga. Engan grunaSi hve
mikil andleg og líkamieg áreynsla
þaS var aS gera þetta, en hitt skildi
fólk, aS þaS hafSi séS eitthvaS, sem
var alveg óvenjulegt. ÞaS æpti af
hrifningu.
Lola fékk líka sinn hluta af fögn-
uSinum. ÞaS var rafbylgjutitringur i
loftinu, er hún sýndi dálítiS auka-
númer, alveg óvænt. ÁSur en Mike
og Tino höfSu komiS sér fyrir, undir
þrefalda heljarstökkiS, brosti hún
ismeygilega til félaga sinna og sýndi
sig eina. MeS mjúkum, kvenlegum
hreyfingum sýndi hún „aukanúmer-
iS“ sitt, eins og þaS væri fyrsta
flokks meistaraverk, og lét sig aS lok-
um falla niSur í netiS.
Og nú tók undir í húsinu af lófa-
klappinu.
Mike, Lola og Tino fengu óhemju-
leg fagnaSarlæti aS launum og voru
kölluS fram hvaS eftir annaS. Tino
renndi ástaraugum til hennar, en hún
stóS sigri hrósandi milli þeirra, eins
og eiginlega væri ])etta mest henni
aS þakka. Og Tino hvíslaSi: —
HeyrSu, þaS er veriS aS klappa fyrir
þér.
Mike leit til hans meS aumkunar-
svip. Tino var meira en lítiS ást-
fanginn!
Ljósmyndarar frá aSalblöSunum
sfóðu reiðubúnir til að mynda þau,
er þau komu út af leiksviSinu. Og
þarna var svo mikill troSningur
blaðamanna og fólks sem vildi eign-
ast rithönd þremenninganna, að þau
komust varla inn i klefana sina.
John Ringling North stóS i dyrun-
um og beiS eftir þeim. Hann brosti
hlýlega til Mike. — Ég hefi samning
við þig, tilbúinn til undirskriftar.
Mike leit snöggt til Tino og Lolu.
— Þér hefSuS fengiS aS sjá þrefalt
heljarstökk í kvöld, ef númeriS hefSi
ekki veriS svona stórt.
North kinkaði kolli til Tinos. —
Ég hefSi haft gaman af aS sjá þaS
þrefalda. Mike segir aS þú getir
slokkiS .þaS.
— Og ég er fús til aS sýna ySur
það, sagði Tino ákafur.
— Ef ég fæ að sjá þaS innan
þriggja vikna, fer ég meS ykkur til
New York.
Mike brosti sigri hrósandi.
— Ribble og Orzini, sagði North —
ég sé ekki betur en þaS sé einmitt
þaS, sem mig vantar. Hann kvaddi
þau og fór.
Lola horfSi leiftrandi augum á
Mike, fokreiS.
— Ég heyrSi ekki aS nafniS mitt
væri nefnt.
— Stekkur þú þrefalt heljarstökk,
spurSi hann neySarlega.
Lola hljóp út. Og í asanum liljóp
hún beint á Bouglione. — ViS undir-
skrifum samning á morgun, sagði
hann.
Lola leit undan og svaraSi ekki.
— Ég treysti því að þér bregðist
mér ekki, sagði hann íbygginn. Þér
verðið aS bera ábyrgð á að Mike og
Tino verði kyrrir hérna. Og svo hélt
hann áfram.
I.OLA ER „HOLL“.
Lokaþættirnir voru langt komnir,
en Lola tók sér ósigur sinn svo nærri,
að hún tók ekki eftir neinu af því,
sem gerðist kringum hana. Tárin
runnu niður kinnarnar og hún hnipr-
aði sig úti í horni, bak við eitt dýra-
búrið.
Þar fann Tino hana skömmu siðar.
Hann hafði alltaf verið að 'hugsa
um Lolu, eftir sýninguna, meðan ver-
ið var að nudda hann og hann var
í baðinu. Þarna uppi á pallinum hafði
dálítið komið fyrir hann. Dásamlegt
atvik, sem hafði gerbreytt tilveru
hans á einni svipstundu. Hann hafði
lesið um sanna ást. Bull! Þeir sem
skrifuðu um slikt vissu ekki hvað ást
var. Hann sá andlit Lolu í birtunni
frá kastljósinu. Og eins og hlóm hafði
hún komiS svifandi á móti honum.
En andlitið sem leit til hans núna
var skælt og afmyndað. Augun svört
af reiði og allur líkaminn titraði af
reiði. Tino studdi hendinni á hand-
legginn á henni.
— Snertu mig ekki, hreytti bún út
úr sér og hrinti honum frá sér. —
Farðu með Mike til New York — það
er það, sem þú vilt.
— Ég skal tala við Mike, sagði
Tino.
— ÞaS er þýðingarlaust að tala við
hann. Sérðu ekki að hann er afbrýði-
samur? Hann veit að ég — elska þig.
Tino faðmaði hana að sér. —
Lola!
Yarir hennar snertu kinn hans, og
hún hvislaði: — Þú ert svifmaðurinn,
Tino. Þetta er þitt númer. Þú verður
að ráða því sem gert verður.
Þau hurfu í faðmlögum inn i
myrkrið.
Artistarnir höfðu safnast saman i
kaffiliúsinu til að hvíla sig eftir frum-
sýninguna. Lola vatt sér léttilega
inn úr dyrunum og beina leið að
skenkinum, en Tino nam staðar hik-
andi er hann sá Mike sitja einan sér
við borð. Kannske þetta væri rétta
augnablikið til að tala um Lolu. Hann
gekk til hans og settist.
— Ribble og Orzini, sagði Mike. —
Manstu að það var hérna, sem við
gerðum félagsskapinn með okkur?
Tino horfði á hann, dapur í bragði.
— Og Lola?
Aldrei hafði hann séð Mike reiðast
svona heiftarlega. — HvaS gengur að
þér, Tino. Þú hugsar ekki um annað
en hana. SkilurSu ekki, að hún hugs-
ar hvorki um þig eða mig, heldur að-
eins um sjálfa sig? Þú ert eini mað-
urinn, sem getur gert þrefalt heljar-
stökk. Skilurðu það ekki? Okkur kom
ágætlega saman þangað til hún kom
til sögunnar.
— Ég skal vinna með þér að þre-
falda stökkinu, þangað til hendurnar
á mér brenna upp til agna, sagði
Tino og tók andköf, — en ef þú setur
mér tvo kosti þá yfirgef ég þig! Svo
stóð hann upp, gekk snúðugt út úr
kaffihúsinu og niöur götuna.
MIKE HEFNIR SÍN.
Mike sat við borðið og starði hugs-
andi út í bláinn er Rósa reiðfima
kom og settist hjá honum. Hún hafði
heyrt samtalið. — Þú mátt ekki læsa
Þetta er þitt númer, Mike. Þú verður að ráða hvað gert verður, sagði
Lola og kyssti hann.