Fálkinn - 06.02.1959, Page 10

10
F Á L K IN N

03NQ31 KLUMPUR
t
Myndasaga fyrir börn
130.
— Jæja, drengir, þá vituin við þó að snjó- — É-g held honum hafi þótt vænt um kveðj- — Nei, bíddu, Klumpur. Ég hefi fengið
karl er uppi á Everest Við skulum lieilsa urnar. Jæja, en nú er best að fara að hugsa eina af góðu hugmyndunum þínum. Við ök-
honum frá öllum, sem hafa beðið okkur að um niðurstigninguna. Mér er farið að leiðast um niður í sleða. — Hvaða efni geturðu fund-
skila kveðju. Ég byrja ... liérna. ið i sleða hérna, Skeggur minn?
-— Við lilökkum mikið til að bruna niður — Gerið svo vel, gestir, nú er sleðinn til- — Þetta verður skemmtileg ferð, komdu
í sleðanum. Það er verst að ekki verður rúm búinn. — En hvað liann er fallegur — alveg nú, Skeggur, þú getur troðið þér hérna við
fyrir snjökarlinn, honum leiðist sjálfsagt eins og baðker í laginu. hliðina á mér. — Nei, Pingo, ég ýti af stað
þegar við erum farnir. og sveifla mér svo upp í.
— Flýttu þér, Skeggur, við hlökkum svo — Komdu nú, Skeggur, hlauptu meðan iþú — Stansið þið piltar, ég næ ykkur ekki. —
mikið til að reyna uppgötvunina þina. Mig getur, við erum á fleygiferða. Þú mátt ekki Já, við erum einmitt að hugsa um hvernig
sundlar af að líta niður. — Hægan, hægan, hanga þarna. á að stöðva sleða á fullri ferð.
Pingo, ég ýti — færðu þig til — nú kem ég.

rftl
* ★

— Vertu nú eltki að þessari flónsku
— sérðu ekki að þetta er ekki lifandi
mús?
Þau voru á skrifstofunni prestsins
til að biðja um að lýsa með sér. Prest-
urinn skrifaði nöfnin og sagði svo:
— Jæja, eftir þrjár vikur getið þið
gifst.
— Við ver'Sum að giftast strax,
sagði pilturinn.
— Þið hljótið að geta biðið þrjár
vikur, sagði prestur.
— Ég gæti það vitanlega, en lnin
getur það ekki. Sjáið þér ekki buinb-
una á henni?
Gubbi og kerling lians fóru í skemti-
ferð til Kaupmannahafnar. Fyrsta
morguninn í gistihúsinu stóð Gubbi
úti í glugganum og hlustaði á stór-
borgarþysinn. — Þei, þei — heyrirðu
hundinn, sem er að spangóla, Aðal-
heiður?
— Er það nokkuð merkilegt, þó
að liundur spangóli?
— Ekki út af lyrir sig. En hann
spangólar á íslenskul
— IJvað lieitir þú drengur minn?
spurði presturinn, er hann kom í eft-
irlitsferð í skólann.
— Ég lieiti Hans, svaraði strákur-
inn.
— Og eftir hverjum lieitir þú? spyr
prestur.
— Ég lieiti í höfuðið á konungin-
um, svaraði strákur.
— Ekki lieitir konungurinn Hans.
— Jú, víst heitir hann Hans. Hans
Majestetsson.
— Hvað ertu nú að gera