Fálkinn - 23.08.1961, Blaðsíða 31

móðir hennar að bogra yfir henni. —
Ég sá að dyrnar stóðu opnar hjá yður.
Þér eruð vonandi ekki veik?
Lucy kinkaði kolli og kingdi munn-
vatninu.
— Þá veit ég ekki, hvað ég á að gera
við yður, sagði gamla konan áhyggju-
full. — Ég lofaði að koma til hennar
systur minnar og hún hefur engan
síma, svo að ég get ekki látið hana
vita.
— Það gerir ekkert til. Ég er bara
svolítið kvefuð....
Og svo var allt eins og í draumi
fyrir henni. Henni fannst hún heyra
rödd Davids í fjarska og fannst stungið
í handlegginn á sér. Svo varð allt svart
aftur.
Það fyrsta sem hún sá þegar hún
vaknaði var glas með páskaliljum. Hún
fann hendi stutt á ennið á ,sér og glað-
leg rödd sagði: — Hvernig gengur það
með sjúklinginn okkar núna?
— Frú Evans? hvíslaði hún. — Það
er ómögulegt....
— Jú-jú. En vertu ekki að þreyta
þig á að hugsa um það núna. Þú hefur
verið alvarlega veik, en nú er það af-
staðið. Sofðu bara áfram.
Hún var miklu hressari þegar hún
vaknaði næst. David horfði á hana
áhyggjufullur. Hún brosti þegar hún
sá svipinn á honum. — Þú mátt ekki
vera svona angistarfullur. Mundu að
þú ert læknir. Fólk heldur að þú sért
að deyja, þegar það sér þig svona.
Það glaðnaði yfir honum. — Þú ert
betri núna sagði hann.
— Við þurfum engan lækni til að
segja okkur það, sagði frú Evans, sem
var að koma inn í herbergið. -— Heyrðu,
drengur minn, sittu ekki svona gón-
andi. Reyndu heldur að koma svolitlu
af heitri súpu ofan í hana.
Hún rétti honum bakka með matnum
og fór út aftur.
— Nú verður þú að opna munninn,
sagði hann. — Ég veit að þú ert að
deyja af forvitni, svo að ég skal segja
þér frá öllu saman. Húsmóðir þín sím-
aði til mín og þegar ég sá þig varð ég
svo hræddur að ég náði í Wiison lækni
hingað af sjúkrahúsinu. Þú hafðir feng-
ið brjósthimnubólgu og þurftir góða
hjúkrun. Ég símaði til mömmu, og þau
komu öll saman.
— Öll saman?
— Já, pabbi, mamma og tvíburarnir.
Merged varð eftir heima, en sendir þér
ilmvatnsglas og beztu óskir um góðan
bata.
— En hvar... ?
— Ég leigði herbergi handa pabba
og tviburunum, og húsmóðir þín setti
bedda handa mömmu inn í stofuna
þína.
— Megum við koma inn? Tvíbur-
arnir biðu ekki svars, en komu ask-
vaðandi inn í herbergið. — Æ, Lucy,
mikið anzi hefur verið gaman í dag!
Við höfum farið upp og niður í renni-
stigunum við neðanjarðarbrautina. Og
hann pabbi með okkur.
— Við keyptum kynstur af blómum
og blöðum handa þér, sagði Gladys og
lagði þetta á rúmið.
Lucy brosti.
— Jæja, það var gaman að sjá þig
brosa, sagði Evans, sem kom í þessum
svifum inn í herbergið.
— Það var fallega gert af ykkur að
koma sagði Lucy.
— Eins og við kæmum ekki, úr því
að þú varst veik, svaraði gamli maður-
inn. -— Þú gazt ekki fengið betri hjúkr-
un hjá nokkurri manneskju en henni
tengdamóður þinni. Og svo hafði mig
alltaf langað til að skreppa til London.
— Sem læknir verð ég að ráða frá
þessu rápi út og inn, sagði David og
leit kringum sig-
Evans fór að athuga bækurnar í hiii-
unni hjá Lucy, tvíburarnir þefuðu af
ilmvatnsglösunum og frú Evans trítlaði
um á inniskónum hennar, því að hún
hafði gleymt sínum heima.
David horfði á og brosti. En hún þótt-
ist geta lesið eitthvað úr augum hans.
— Lofaðu þeim að vera inni hjá mér,
sagði hún. — Það er svo indælt að hafa
fjölskylduna kringum sig.
Kæri Astró.
Maðurinn minn hefur drukk-
ið mjög mikið og verið vond-
ur með víni og nú er svo kom-
ið, að ég hef sagt honum, að
ég ætli að skilja við hann
næst þegar hann leggur hend-
ur á mig. Ég er fyrir löngu
orðin taugabiluð og er mik-
ið lengur að ná mér en hann
eftir hvert fyllerí. Ég sé mest
eftir að hafa ekki skilið við
hann strax, þegar ég fann að
við áttum mjög fátt sameigin-
legt, sem kom nú ekki í ljós
fyrr en eftir að við giftumst,
en ég vonaði alltaf að hægt
væri að laga þetta, ef við gæt-
um talað um hlutina, en það
er ekki hægt ennþá. Hann ann.
aðhvort fer út eða fær geð-
vonzkukast, sem oft stendur
í marga daga og til að forðast
það, er ég hætt að tala um
jafnvel hversdagslegustu hluti
svo að þeir koma honum ekki
síður úr jafnvægi.
Þar sem ég hef alltaf verið
á móti hjónaskilnuðum, veit
ég ekki nema ég verði kyrr,
mig langar til að vita hvort
framtíðin á eftir að breytast
fyrir mér eða hvort það væri
betra fyrir mig að skilja. Ég
bið þig að sleppa fæðingardög-
um og stöðum. Með fyrirfram
þökk.
Sigga.
Svar til Siggu.
Ég þakka þér fyrir hve ná-
kvæmlega þú gafst mér upp
fæðingardaga og stundir þín-
ar, eiginmannsins og barn-
anna. Eins og þú sérð felli ég
þær upplýsingar niður.
Eins og málið liggur fyrir í
bréfinu og rétt er hermt að
maðurinn þinn leggi hendur á
þig í drykkjuskap sínum, og
mætti ætla að það ætti sér stað
í nærveru barnanna, mundi ég
hiklaust ráðleggja þér að
skilja við hann! Slík fram-
koma er alveg óþolandi. Það
er svo sem ekkert athugavert
við það þó maðurinn fari í
fýlu öðru hverju og mundi
varla teljast svo saknæmt, en
fyllirí samfara barsmíðum er
alveg óþolandi.
Margt í ævisjá þinni bendir
til að eiginmaður þinn sé
drykkfelldur og það er einnig
ástæða til að ætla, að þú verð-
ir tvígift þar sem geisli ann-
ars húss fellur í Tvíburamerk-
ið. Undir slíkum afstöðum er
venjulega um tvo maka að
ræða, þannig að gifting er
mjög líkleg í annað skiptið ef
þú færir út í skilnað. Ég ráð-
legg þér hins vegar að vanda
þig betur um makaval næst,
til þess er full ástæða og taka
ekki þann fyrsta bezta. Þú
ættir einnig að leita út fyrir
hóp núverandi vina þinna og
gamalla vina. Þú þarft að
kynnast nýju fólki, sem ekki
er með höfuðið niður í vín-
námunni sýnkt og heilagt.
í október í haust má búast
við viðburðarríkum tímum í
lífi þínu, sem ef til vill marka
tímamót í ævi þinni. Síðastlið-
ið ár var venju fremur á-
rekstrarsamt í ástamálum þin-
um, þar eð Venus var undir
mjög óhagstæðum afstöðum og
er að nokkru leyti enn. Nóv-
ember 1962 er hættulegastur
með hliðsjón að hjónaskilnuð-
um og það er einmitt tíminn,
sem þú skyldir hnýta enda-
hnútinn á það verk.
Árið 1970 mun verða sérlega
gæfusamt hjá þér hvað efna-
hag áhrærir.
FALKINin
31