Ljósberinn - 11.05.1929, Blaðsíða 2

LJÓ SBEÍllNN
146
Himin-heimkynni
Dong Ni.
Dong Ni átti heiina í Ivína. Húsih,
sem hún bjó í, var lítið og lágreist: tvö
herbergi nieð pappírsglugguni. Á sumr-
um var ákaflega lieitt í pví, ng að pví
skapi kalt á vetrum. En hún átti nú
einu sinni heima parna, og liún hafði
hinar mestu niætur á pví, svo fátæklegt
sem Jiað var. —
Einu sinni koin kristniboði í porpið
hennar. Hann hafði með sér bók, sem
hann kallaði biblíu. Og í pessari bók
las hann fyrir alla pá, sem á vildu
hlvða.
Dong Ni hlustaði á af hinu mesta
kappi og spurði, hvar hún gæti fengið
að heyra meira af pessari undursamlegu
sögu. Kristniboðinn var kventrúboði eða
»biblíukona«, eins og kallað er. Hún
segir Dong Ni, að hún geti fengið að
heyra meira í lítilli kirkju í næsta
porpi. »Komdu Jrangað á morgun, pá
skaltu fá að heyra meira«.
Dong Ni lagði af stað pangað morg-
uninn eftir. Þá var samkoma í kirkj-
unni. Dong Ni hlýddi frá sér numin á
fagnaðarsælu söguna um ástríka föður-
inn í himninum, sem mundi annast um
hana, og heimkynnið fagra, sem Jesús
býr öllum peim, setn elska hann.
»Ég vil elska himnaföðurinn«, sagði
Dong Ni; »ó, hve ég lvlakka til pess
dags, ef ég fengi að búa í einhverju
fallega húsrúminu hansD —
En Dong Ni átti dapra daga fyrir
höndum. Þegar hún kom heim aftur, pá
var búið að loka hana úti. I’á kallar
maður hennar út um gluggann: »Pú
færð ekki að koma inn, nema |ui viljir
heita pví, að pú farir aldrei framar í
kirkju hinna kristnu«.
Dong Ni settist á steininn, sem hafð-
ur var að dyraprepi, . p'v.í að hún var
preytt af svo langri göngu.
»Nei«, svaraði hún, »pví get ég ekki
lofað. Ég á von á eilífu híbýli í himn-
eskurn bústöðum, og pví híbýli vil ég
ekki sleppa. Ég verð að fara aftur til
kirkjunnar, til að heyra meira, hvort
sem pú hleypir mér inn eða ekki«.
Og endirinn varð pá sá, að maður
hennar opnaði fyrir henni; en hann
lamdi hana af míkilli grimd, til pess að
fá hana til að heita pví, að fara aldrei
til kirkjunnar framar. En Dong Ni vildi
ekki heita pví, og svo gekk hún á
hverri viku pessa löngu leiö til pess að
heyra meira um himnaföðurinn og hinn
ástríka frelsara og himininn.
■ Pó að heimilið hennar væri fátækt,
dapurt og vansælt, Jiá vissi hun, að
Jesús hafði búið henni himneskan bú-
stað, og par átti luin að fá að búa um
eilífð alla, og par var engin sorg né
sársauki framar til.
Kæru, ungu vinir! Biðjið fyrir veslings
Kínverjunuin, sem aldrei hafa heyrt
gleðiboðskap Krists. En biðjið líka fyrir
peim, sein hafa heyrt liann og vilja
fúsir og glaðir fylgja Jesú, en verða að
sæta mispyrmingu fyrir pað af fólki
sínu, eins og veslings Dong Ni.
-----—•><» <•---
Móðirin: Hvar hefir Jjú verið, Bobby?
Bobby: I sunmulagaskólanum.
Móðirin: Ilvers vegna er svona mikil
íisklykt af pér?
Bobbv: I’að hlýtur að vera af pví að
kennarinn sagði okkur söguna uin Jónas
og hvalfiskinn.