Ljósberinn - 24.08.1929, Blaðsíða 8
LJÓSBERlNN
256
»Já, pað gerði liann«, tnælti konari.
»IJér aegið ekki alveg satt, kona góð«,
mælti komumaður. »Fyrst er nú Jiað, að
|iér Jiekkið ekki keisarann, {»ví að ég er
keisarinn, og svo er hitt, að ég liefi
enn ekki greitt skuld mína við yður,
Jiér eigið 4 krónur lijá mér«, og uin
leið gaf liann fylgdarmanni sínuin skip-
un um að afherida konunni sjóð með
1000 krónum í.
Ilegar konan |>ekkti keisaranu aftur,
féll hún honum til fóta, frá sér numin
af gleði og Jjakklæti. Börn hennar urðu
líka alveg hissa og gátu ekki áttað sig
á öllu Jiessu. Síðan lét keisarinn rífa
hús ekkjunnar og byggja nýtt og vand-
að hús á sama stað handa ekkjunni. »í
pessu húsi ætla ég að búa, Jiegar ég
dvel í Brienne, og ég vil Jiað heiti í
höfuðið á mér: »Napóleonshús«. Hann
lofaði líka konunni pví að koma börn-
um hennar til manns og Jiað efndi hann.
Yiðsjáll ÓYÍnur.
Til er gömul saga um J»að, er Tróju-
borg var unnin. Grikkir sátu árum sam-
an um borgina og unnu ekki á. Að lok-
um var ekki annað fyrir að sjá, en að
Grikkir væru orðnir vonlausir og hættir
við alt saman. Og einu sinni er borgar-
búar litu út yfir umhverfið úr sjónar-
turni sínum, J»á var allur her Grikkja
á brottu og ekkert sást eftir nemafeikna-
mikill tréhestur.
Petta feikna ferlíki vakti forvitni
borgarmanna og gleði hjá peim og gam-
an. I3eir rufu gat á borgarmúrinn og
drógu hestinn inn í borgina með dansi
og hljóðfæraslætti.
En í næturkyrðinni, er allir voru í
fasta svefni, pá var lokið ripp hurð á
pessu hestskrvmsli og J»á kom J»ar út
sægur vopnaðra hermannn. Var |iá ekki
að sökum að spyrja; Grikkir n.áðu borg-
inni á sitt vald. Þeir opnuðu öll hlið og
allur fjandmannaherinn ruddist. iun í
borgina.
Með líkum hætti kemst margur við-
Sjáll óviiiur inn í hjörtu vor. Bað er ef
til vill einhver stundarl'orvitni, léleg saga
eða lokkandi skemtun •— cn óvinurinn
kemst inn og |.ȇ hlakkar hann yfir sigr-
inum. Og að skömmum tíma liðnum, er
einum manriræfli — glötuðum syni —
bætt við pann hópinn, sem heimurinn
hefir að háði og spotti og hlakkar yfir.
----—ÍCSÍS-.--
Bæn.
1 lijarta mínu hvíld pér bú,
herra minn Jesú sæti,
sé pað bjargið sem byggir Jni,
blessunar er fiað mæti.
Veri sú jörð pér valin bezt,
vil ég svo eiga pig fyrir gest,
hjá mór í hryggð og kæti.
Sagan »Bræðurnir«
kemur ekki í 2—3 blöðum, J»ví frú Guð-
rún Lárusdóttir er í ferðalagi norður
í landi. Lesendurnir eru vinsamlegast
beðnir að bíða með polinmæði eftir fram-
haldinu.
LLg bið Ljósberann að bera mitt inni-
legasta hjartans pakklæti til hinna mörgu,
sem tóku mér opnuin örmum og auð-
sýndu mér ógleymanlega gestrisni og
kærleika á ferðalagi mínu um Eyja-
fjarðar- og Skagafjarðarsýslur í vor.
1 »Heimilisbiaðinu« mun ég segja nán-
ar frá pessu ferðulagi mínu um hin fögru
héruð. Jón Helgason.
Prentsm. Jóns Ilelgasonar.