Ljósberinn - 26.10.1929, Síða 3

LJOSBERINN
S2S
Hjálmar áfram ferð sinni lieim til elsku
mömmu sinnar.
Veturinn eftir. rétt fyrir jólin, sá hann
[rá frétt í blöðunum, að skipið, sem [>cir
félagar fóru á til Spánar, hafði farist í
ofveðri.
Hjálmar fór ekki frá mömmu sinni
eftir petta.

^rvt^vtTnir
jFag* tfliv
<*>ulirúttn ^tárusöóííur
(?»«»!> fgrir ”ljóob»rann)
Frh
f’að var gestkvæmt heirna hjá Axel
(laginn, sem hann tók próíið. Foreldrar
hans höfðu boðið til sín nokkrum kunn-
ingjum til samfagnaðar á pessum feg-
insdegi, pví pau höfðu bæði verið á
glóðum um að drengurinn »kæmist ekki
upp«, eða næði ekki prófi, og urðu
manna fegn.ust, pegar pau fréttu, að
hann hafði náð tveiin stigum betur en
sá, séin lægstur varð við prófið.
»Pú hefðir auðvitað átt að gera Jiað
betur, lagsmaður«, hafði faðir hans sagt,
— »en hvað um [»að — pú sækir pig
vonandi«.
Vínið glóði á glösum og borðið var
hlaöið allskonar góðgæli, sem Axel gerði
betri skil lieldur en námsgreinum sínum.
»líugsaðu pér, mamma«, sagði hann
með munninn troðfullan af mat. »Hann
græni Jói er kominn í Mentaskólann og
verður í sama bekk og ég«.
»Græni Jói!« endurtók móðir lians.
»Hver er pað nú aftur?«
Ȯ, manstu ekki eftir honum?
Strákurinn sem bavði mig hérna um ár
iö, og pú kærður fyrir lögreglunni«,
svaraði Axel tyggjandi.
»Er pað virkilega?« sagði frúin, og
lagði frá sér bæði hníf og inatfork og
starði forviða á son sinn. »Hvað á pað
annars að pýða, að setja slík og pvílik
villidýr í skóla með skikkanlegum ung-
lingum ? Eða hefir hann kannske lagast
eitthvað, strákurinn?«
»Lagast!« hrópaði Axel, en gestirnir
litu til hans hlæjandi. »Sá held ég lag-
ist! n-e-i, græni Jói lagast ekki!«
»Ekki væri pað óbugsandi að strák-
urinn gerði pað«, tók faðir Axcls til
orða. »Pað verður stundum góður hestur
úr göldum fola«, segir ináltækið«.
»Já, að vísu«, an/.aði frúin, »en gáðu
aö, góði, svona börn, sem alast upp í
kjöllurum eða í pakklefum, [>au hafa
blátt áfram alls engin skilyröi til [»ess
að verða góð og siðsöm. Hvað sjá pau
og hvað heyra pau talað um? Síld og
íisk og búið! Nei, pað er víst dagsatt
pað sein Axel litli segir — hann heíir
ekkert lagast. En pað gengur hreint yfir
mig að honum skuli vera troðið inn í
Mentaskólann«.
»Hvaða drengur cr petta eiginlega,
Axel minn?« spurði skipstjórinn, faðir
Axels.
»Hann er æíinlega kallaður græni Jói,
og hefir alizt upp hjá henni Möllu prjóna-
konu, bláfátækri kerlingu«, svaraöi Axel.
»Hefir hún efni á að láta liann ganga
i skóla?« spurði faðir hans.
Nei, auðvitað ekki. En strákurinn er
búinn að koma sér í mjúkinn hjá Óla
Ellert, og faðir hans ætlar víst að kosta
hann«, sagði Axel.
»Hm — hm, — er langt síðan hann
komst i mjúkinn hjá Ellert?« spurði
skipstjóri.
»Ja-á — ég hefi séð hann par hvað