Ljósberinn - 23.09.1933, Blaðsíða 8

276
LJÖSBERINN
Þegar Eberhard hertogi hinn skeggjaði hafði
þetta mælt, varð alt í einu djúp kyrrð í saln-
um. Svo sögðu þrír eða fjórir af þeim, sem
áður höfðu talað — eins og með einuni
munni:
»Eberhard hertogi! Orð yðar leyfa engan
efa. Þér eruð ríkastur okkar allra, því að í
landi yðar geymist hinn dýrmæti gimsteinn
trúmennskunnar!«
mm wmmmmgamm&mmsmmmMm
Bæn.
Eilífi Guð, þú sem alheimur lýtur,
alt þinnar náðar og blessunar nýtur.
Blessa þú, faðir, mitt fátœka landJ
Líkna þú sjúkum, hryggum og hrjáðum,
hjálpaðu fátœkum, þreyttum og
smáðum.
Guð, vort líf,
hjáilp og hlíf,
ó, heyr vora bæn!
B. J.
V
Fródleikir og skemtun.

J
Um tóbakið.
f bókinni »Mín aðferð« standa eftirfarandi
ummæli um tóbaksnautnina (á bls. 30):
»Enskur prestaöldungur, sem reykti i æsku,
kvað svo að orði: »Á legsteinum margra presta
er letrað:
Dó DROTNI SíNUM;
I stað þess ætti að standa:
DRAP SIG Á REYKINGUM.
Á stórborgastrætunum Úir og grúir af
drengjum með vindlinga I munninum — það
eru sjálfsmorðingjar, sem eru að murka úr
sér heilsuna, siðferðisþrekið og vitsmunina.«
Hvað segja íslenzku drengirnir um þetta?
Vilja þeir líkjast landeyðunum?
Barnaleg ósk.
Drengur (við föður sinn, sem er að stíga
upp í flugvél): »Pabbi! Komdu með ofurlítið,
fallegt ský handa mér, þegar þú kemur niður
aftur. Mig langar til að eiga það og leika
mér að því.«
Mjiig sennilegt.
Anna: »Af hverju er haninn altaf svona
hreinn og fallegur á fiðrið?«
Bína: »Það er náttúrlega af þvi, að hann
ber kambinn með sér hvert sem hann fer.«
í barnaskóla,
Kennari: »Nú hefir þú hegðað þér svo illa,
Hans, að þú átt ekki skilið að vera meðal sið-
aðra manna. - Komdu hingað og stattu hjá
mér.«
Mikil bðt í ínnli.
Maður nokkur ferðaðist á skipi í köldu
veðri. Þegar hann ætlaði að klæða sig einn
morguninn, fann hann hvorki jakkann sinn
né yfirfrakkann. Hann æddi um alt og spurði
um fötin, en enginn vissi neitt um þau. Þegar
hann sá, að leitin var árangurslaus, reyndi
hann að hughreysta sjálfann sig og sagði
skjálfandi: »Það er þö mikil bðt í máli, að
ég hefi hlý axlabönd.«
Vei'ðlauna-cggið.
Ungur stúdent kom heim til foreldra sinna
i sumarfríinu og stærði sig mjög af lærdðmi
sínum. Þegar móðir hans bar tvö egg inn á
borðið handa þeim, kvaðst hann geta sann-
að það með rökfræði og reikningslist að þau
væru þrjú.
»Hvernig ferðu að því?« spurði faðir hans.
»Það er hægðarleikur,« svaraði sonurinn.
»Nú tel ég eggin og segi: eitt og tvö, en
1 og 2 eru 3, það vita allir.«
»Þetta er rétt hjá þér, drengur minn. Nú
skal móðir þin taka fyrsta eggið og ég annað,
en þú hefir það þriðja sem verðlaun fyrir
þessa merkilegu uppgötvun!«
TIL KAUPENDANNA.
Ljósberinn kemur ekki út næsta laugar-
dag, en öll þau blöð, sem vanta upp á rétta
tölu, verða komin út fyrir nýjár.
Póstkröfur verða ekki sendar til kaupenda
út um land að þessu sinni, en þvi er treyst,
að allir þeir, sem ógreitt eiga blaðgjaldið,
sendi það við allra fyrsta tækifæri.
PrentBmiðja Jóns Helgasonar.