Ljósberinn - 25.10.1930, Blaðsíða 8

33(5
LJOSBERINN
En er minnst vonum varói, fleyg’ði
hann frá sér pentli og spjaldi og hróp-
aói upp yfir sig:
»Guð hjálpi mér! Hví fer eg ekki
sjálfur af staó út til þeirra, sem týr.d-
ir eru, í stað þess að mála myndir af
heim!«
Og það urðu meira en orðin tóm
fyrir honum. Upp frá þeirri stundu
helgaði hann Guði allt líf sitt og var
25 ár biskup safnaóar í Uganda í
Suður-Afríku.
-------------
Prófskrift
og framkoina míii.
— Tileinkað dætrum mínum. —
Svö fögur og prúð verði prófskriftin mín,
að prófstjórinn dráttunum hrósi,
og kennarinn barninu bendi til sín
og bjóði því fullnaðar einkunn, er skín
í brosgeislans bjartasta ljósi.
Svo fögur og prúð verði framkoman mín,
að framtíðin ávalt því hrósi,
og faðirinn barninu fagni til sín,
að fullkomna starf sitt, þars verknaður skín
i eJskunnar alskæra ljósi.
M. I?.
Löng bið.
Bóndi nokkur réði listmálara til að
mála mynd af bæ sínum og bað um að
hann yrði sýndur standa í bæjardyruu-
um. Á tilteknum tíma var myndin full-
gerð að öðru leyti en því, að listmálar-
inn hafði gleymt ósk bóndans að sýna
hann í bæjardyrunum.
»Myndin þykir mér góð, en hvar er
ég?« spurði bóndinn.
Listamaöuriun reyndi að eyða [iví ineð
spaugi og sagði:
»,Já, pú fórst inn til að sækja pessa
dali, sem ég á að fá fyrir að mála
myndina®.
»Jæja«, sagði bóndi. »Pá líklega kem
ég innan skarnms út aftur og borga
J)ér, á meðan skulum við liengja upp
myndina og bíða«.
-------»><S> <•---
Sólsetur á hausti.
Hin Jækkandi sól bak við fjöllin fer
æ fyrri hvern daginn, því haustið ber
að liöndum með húmdimmu kvöldin.
Og stjörnurnar djúpinu stíga frá,
sem stórmerki skaparans himin á
og lýsa upp lágnættistjöldin.
Nú hverfur hin sólríka sumartíð
og sölnar hin iðgræna fjallahlíð,
því nístandi náttkyljur valda;
en sumrinu eilífa segja mór frá
þær sólir, sem himninum tindra á.
('), lof sé þér lífgjaflnn alda,
B. J.
■--—-•> C-> <•“---
Jesús sagði:
Eg er ljós í heiminn komið, til þess að
hver sem á mig trúir, sé ekki t myrkrinu;
og ef einhver heyrir orð mtn og gætir þeirra
ekki, þá dæmi eg hann ekki — því að eg
er ekki kominn til að dæma heiminn, heldur
til þess að frelsa heiminn; -- sá sem hafnar
mér og veitir ekki orðum mínum viðtöku,
hefir þann sem dæmir hann: orðið, sem eg
hefi talað, það mun dæma hann á efsta degi.
Prentsmiðja Jóns Helgasonar.