Nýtt kirkjublað - 01.12.1908, Blaðsíða 6

270
NÝTT KIRKJUBLAÐ
finna til þess, að mannshjartað getnr ekki til lengdar felt sig
við slika lifsskoðun. Hún hvílir sem þungt og ömurlegt farg
á sálum einstaklinganna, flytur þeim ekkert af því sem þeir
þarfnast mest, engan frið, enga gleði, ekkert ljós, engan yl,
engan þrótt. Og því fjölgar þeim óðum, sem segja þess-
ari óhollu lifsskoðun stríð á hendur. En jafnframt er hreinni,
ldýiTÍ og bjartari lífsskoðun tekin að i'yðja sér til rúms víðs-
vegar um heim, ný trú á andans lif og andans þrótt og með
henni trúin á guð á himnum sem jafnframt nálægan guð,
sem föðurlega miskunnar sig yfir öll sin verk, og er fús til hjálpar
hverjum senx leitar hans, — trúin á guð einmitt eins og Jes-
ús Kristur hefir sýnt oss hann.
En með þeirri trú er fengið skilyrðið fyrir trúnni á hin
yfirnáttúrlegu máttarverk, kraftaverkin. Því er ]>að og sann-
færing rnargra þeirra rnanna, sem öðrum fremur bera skyn
á teikn tírnans og kunna að ráða rúnir lífsins, að nýir tírnar
séu i aðsigi, þeir tímar, er orð Jesú: „Sá sem trúir á mig mun
einnig gjöra þau verk, snm eg gjöri,“ verði aftur orð og að
sönnu, og að þá geti svo farið, að margt atriðið og rnörg
frásagan í ritningunni, sem vér nú stöndum hikandi gagnvart
og veikti'úaðir, birtist oss í nýju og óvæntu Ijósi.
En yfir öllu þessu sem nú hefir sagt verið um krafta-
verkin, megum vér kristnir menn ekki gleyma ]>ví, að einmitt
hann sem hin helga bók eignar flest og mest kraftaverkin,
hefir sagt: „Yond og hórsöm kynslóð krefst teikns“, — en með
]>ví hefir hann bent oss á, að skilningur teikna hans og krafta-
verka er ekki það sem ríður mest á af öllu, heldur hitt að
afstaða vor til hans sjálfs sé hin rétta. Eins og honum var
það hiygðarefni forðurn hversu menn kröfðust teikna og krafla-
verka til að fást til að trúa á hann, eins má |iað vera hon-
um hrygðarefni nú, að svo margir láta teikn hans og krafta-
verk aftra sér frá því að trúa á hann. Áður gat hann sagt:
þér trúið ekki nema þér sjáið teikn og kraftaverk; — en nú
gæti hann sagt: Þér trúið ekki af því að þér sjáið teikn og
kraftaverk. Hvorirtveggja gleyrna, eða skynja ekki, að teikn-
in og kraftaverkin eru ekki það sem hér er aðalatriðið,
heldur hann sjálfur, hið mikla undur, hið mesta kraftaverk
guðlegrar náðar, sem veraldarsagan veit af að segja.
____________ J. H,