Nýtt kirkjublað - 15.01.1914, Síða 7

NÝTT KIRKJtFBLAB
23
rúmlega 30 heimili sem þessa sjóðs njóta, svo að töluvert get-
ur um hann dregið.
I Lögbirtingablaðinu í síðastl. mánuði er auglýsing um
sjóðinn.
Árni biskup Helgason.
Nokkrum sinnum hefir hans verið minst hér í blaðinu og átti
að verða betur, því að góðar voru heimildir að smásögum um
hann, er þeir voru Bjarnasynir amtmanns Þorsteinssonar, Árni og
Steingrímur. Voru þeir svilar Bjarni og síra Árui í Görðum.
En flest gleymist sem íarið er með í gamantali, og margtgottfer
forgörðum við það að eigi er þegar í stað letrað eftir fróðum og
minnugum mönnum.
Þá sögu man eg eftir Steingrími, að mannskaða á sjó hafði
að borið á Álftanesi, og fór síra Árni að segja ekkjunni. Henni
varð þá að orði: „En að fjaudinu skyldi kenna honum að íara í
nýja stakkinn i morgun". Síra Árni kyrpti saman augunum
(Steingrímur lék það) og sagði fastmæltur: „Mikil hetja ert þú,
Guðrún! “
Þá sögu sagði mér Ólafur bæjarfulltrúi Ólafsson í Reykjavík,
nú nýlátinn, að liann var við kirkju i Görðum hjá síra Helga
Hálfdánarsyni. Var Árni inni um messutímanD að tefla kotru, og
var nokkuð kendur er fólk kom úr kirkju, og segir við síra Helga:
„Þér munuð nú vera að reyna að siða Álftnesinginn, Helgi
minn! Eg var líka að reyna það í meira en 30 ár, — og ávöxt-
urinn sýnir sig“.
Grímur Thomsen var kominn að Bessastöðum nokkrum árum
fyrir andlát sira Árna. Kom hann þá eitt sinn til síra Árna að
biðja hann að lána sór peninga, og þótti svarið snubbótt: „Eg
fæ það ekki aftur“.
Páort var það lika, er sira Árni átti að tala yfir gömlum merkis-
höldi á Álftanesi. Var prófastur þá um of við vin og líkræðan
var þessi, og ekki lengri:
„Alla hefir ellin beygt, og eins gjörði hún líka við Þór. Og
farið út með hann piltar".
Sú saga minnir mjög á líkræðu hjá síra Ólafi stúdent, þegar
hann var prestur i Dýrafjarðarþingum: „Það þýðir ekki að rifja
UPP ávirðingar þessa aumingja og berið hann út piltar“. Kunni
sira Þorkell heitinn á Reynivöllum og sagði manna best sögur
af sira Ólafi stúdent úr Skagafirðinum.
Annars er það athugavert, hvað vór, sem uppi stöndum, lát-